Bizim küçük apartman dairemizin karşısında, yaşadığımız semtin en ünlü restoranı olan Santiago'nun yönetici şefi oturuyordu ve ben ondan nefret ediyordum. Kendisine taktığı ismiyle tüm mahalleye buram buram kendini beğenmişlik yayıyordu ve ben her s...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Black Atlass - Sacrifice
•••
Gece saat 02:44'de evin kapısının açıldığını duymuştum. Tek başımaydım ve bu yüzden gelenin kim olduğunu öğrenmek için odamdan çıktığımda Taeyong ve boynuna asılı sarhoş Jaemin'le karşılaşmak beni şaşırtmıştı. Açıkçası Taeyong onu barına götüreceğini söylediğinde Jaemin'in eve ayık dönme ihtimalini kafamda çoktan elemiştim. Ve sabahın 5'inde döneceğini hesap etmiştim.
"Çok fazla içmedi."
Taeyong yüzündeki tuhaf ifadeyle söylediği zaman kafamı iki yana salladım. Çemkirmemi bekliyordu büyük ihtimalle ancak hayır, çemkirmeyecektim.
"Alkole dayanıklı değil."
Onu ilk kez bulduğumuzda da bir partinin orta yerinde sızmıştı. Jaemin kafasını kaldırıp Taeyong'la göz göze geldiği zaman beceriksizce sırıtmış ve işaret parmağını ona doğru kaldırmıştı.
"Biliyor musun, bu gün reddedildim.."
"Biliyorum Jaemin.. Ama artık yatağına gitme vakti tamam mı? Yarın tekrar geleceğim. Senin için getirmemi istediğin bir şey var mı?"
"Kaktüs istiyorum."
"Kaktüs? Başka bir şey istiyor musun?"
"Hayır kaktüs istiyorum."
"Pekala hadi seni yatıralım."
Taeyong onu odasına götürmek için geriye döndüğünde Jaemin olduğu yerde durmuş ve odasına gitmeyi reddetmişti.
"Jaehyun hyung ile uyayacağım ben."
Taeyong bu sefer bana doğru döndüğünde odamın kapısını açtım ve önden geçmesi için ona yol verdim. Çocuğu yatağımın üzerine bırakıp üzerindeki gömleği çıkarmasına yardım ederken bir süre onları izlemiştim. Fakat Jaemin'in hareketleri daha fazla yavaşlamaya başladığında gidip diğer kıyafetleri çıkarması için yardım ettim. Onu böyle görmek beni üzüyordu. Belki de yaşadıkları yüzünden böylesine hassas davranıyordum ancak ne olursa olsun üzülmeyi hak etmeyecek kadar saf ve temiz bir kalbi vardı.
"Teşekkür ederim Taeyong. Evde kalsa büyük ihtimalle ağlamaya devam ederdi."
"Önemli değil. Jaemin'e değer veriyorum ve üzgün olmasını istemiyorum. Eğer yapabileceğim başka bir şey varsa çekinmeyin ve benden isteyin."
Hafifçe kafamı sakladığım zaman Jaemin pantolonun düğmelerini açmak için uğraşıyordu ancak boşuna bir uğraştı, onları açabileceğini hiç sanmıyordum.
"Jaehyun umarım beni yanlış anlamıyorsundur. Jaemin'den hoşlandığım yada onu sahiden istediğim yok. Bunları söylerken her zaman şaka yapıyordum. Jaemin benim için kardeş gibi. Benim hiç kardeşim olmadı ve daha öncesinde biriyle böyle ilgilenebilme fırsatım yoktu. Bu gün birlikte gezerken hayatıyla ilgili bir kaç şey anlattı ve bundan sonra onu daha da mutlu etmek istiyorum, bunu çevremdeki pek çok kişiden fazla hakediyor."
