Désolé { I'm Sorry } [ Completed ]

''20''

" ရီေပၚ မင္း မင္းထင္ေနသလိုမဟုတ္ဘူးေနာ္ ေကာ႐ွင္းျပမယ္  ''

ထိတ္လန္႔ေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ သူ႔ကိုၾကည့္ေနတဲ့က်န္႔ေကာ ။ ရီေပၚ က်န္႔ေကာေျပာတာကိုယံုၾကည္လိုက္ခ်င္ေပမဲ့လည္း သူ႔အျဖစ္ကခဲမွန္ဖူးတဲ့စာသူငယ္လိုပဲ ။ က်န္႔ေကာေျပာတာေတြကို ထပ္ၿပီးေတာ့ယံုုၾကည္ေပးဖို႔ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူး ။ သူက်န္႔ေကာကိုအခြင့္အေရးေပးၿပီးသြားၿပီ ။ ထပ္ၿပီးေတာ့မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး ။

" ဟက္!  ဘာကိုလဲ! ဘာကိုကြၽန္ေတာ့္ကို႐ွင္းျပခ်င္ေနရတာလဲ ''

ရီေပၚဟာ ေဒၚသထြက္လြန္းလို႔ တစ္ကိုယ္လံုးတုန္ရီေနတယ္ ။ သူ႔အေ႐ွ႕ကလူသားကို စိတ္႐ွိလက္႐ွိအျပစ္ေပးခ်င္ေပမဲ့လည္း ပ်က္စီးသြားမွာလည္း ေၾကာက္မိတယ္ ။ ဒါေပမဲ့လည္း တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီး ဖက္ထားတဲ့ပံုရိပ္ကိုျပန္ျမင္လာေတာ့ ဘာမွကိုမစဥ္းစားႏိုင္ေတာ့..။ ဒီလူကို သူဖ်က္စီးခ်င္တယ္ ဘယ္သူမွမလိုခ်င္ေတာ့တဲ့အထိ..

သူ႔စိတ္ထဲဘာေတြေတြးေနလဲဆိုတာ ရိပ္မိသြားပံုရတဲ့က်န္႔ေကာက သူ႔လက္ထဲကလႊတ္ေအာင္ ထြက္ေျပးဖို႔ႀကိဳးစားတယ္ ။ ဒီအျပဳအမူက နဂိုေတာက္ေလာက္ေနတဲ့မီးပံုထဲ ဓာတ္ဆီေလာင္းထည့္လိုက္သလိုပဲ ။ လက္ေကာက္ဝတ္ကေန တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆုပ္ကိုင္ကာ ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္တယ္ ။

" နာတယ္!! ရီေပၚ ငါလက္ေတြနာတယ္လို႔!! "

" နာလည္းေအာင့္ၿပီးခံ ဒီထက္ဆိုးတဲ့အရာေတြ ကြၽန္ေတာ္က ခင္မ်ားစီယူလာေပးေတာ့မွာမို႔ ''

ရီေပၚ ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ေ႐ွာင္က်န္႔ကိုကုတင္ေပၚအားနဲ႔တြန္းခ်လိုက္တယ္ ။ ၿပီးတာနဲ႔အေပၚကေနတက္ခြကာ လႈပ္မရေအာင္ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္တယ္ ။ သူ႔ရင္ဘတ္ကို တဖက္ဖက္႐ိုက္ေနတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုစုကိုင္ၿပီး နက္တိုင္နဲ႔တင္းၾကပ္စြာ ခ်ည္ေႏွာင္လိုက္တယ္။

" ရီ  ေပၚ!!  ဟင့္အင္း!! ငါ့ေနာက္တစ္ခါ မင္းစကားနားေထာင္ပါမယ္ ဒီလိုမလုပ္ပါနဲ႔ ''

"ေနာက္က်သြားၿပီ ေ႐ွာင္က်န္႔ ခင္မ်ားက ကြၽန္ေတာ္သတ္မွတ္ထားတဲ့စည္းကို ေက်ာ္ပစ္လိုက္ၿပီ ။ ကြၽန္ေတာ္ ခင္မ်ားကိုမယံုၾကည္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ။ ခင္မ်ားကိုထာဝရ ပိတ္ေလွာင္ထားေတာ့မယ္  ''