Désolé { I'm Sorry } [ Completed ]

''9''

ရီေပၚ..အစည္းအေဝးလုပ္ေနေပမဲ့လည္း.အာရံုက႐ွိမေန။.နာရီတၾကည့္တၾကည့္နဲ႔စိတ္မ႐ွည္တဲ့သူ႔ပံုစံေၾကာင့္လည္း.႐ွယ္ယာ႐ွင္ေတြကဘာမွအတြန္႔မတက္ရဲပဲ.သူေျပာသမ်ွကိုေခါင္းၿငိမ့္ၿပီးလက္ခံၾကတယ္။.လုပ္စရာေတြၿပီးသြားတာနဲ႔ထိုလူေတြႏႈတ္ဆက္ေနတာကိုေတာင္..ျပီးေအာင္မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ပဲ.ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲသူ႔ရံုခန္းကိုသြားလိုက္သည္။.ေနာက္မွာက်န္ေနခဲ့တဲ့လူေတြကေတာ့.ကမန္းကတန္းျဖစ္ေနတဲ့သူပံုစံေၾကာင့္.ေငးၾကည့္ကာေၾကာင္ေနၾကတယ္။...

"..ေ႐ွာင္.က်န္႔...''

အစကအသံက်ယ္က်ယ္ေအာ္လိုက္ေပမဲ့လည္းဆိုဖာေပၚမွာ.ေကြးေကြးေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့က်န္႔ေကာေၾကာင့္.သူ႔ေလသံကိုေလ်ာ့ခ်လိုက္သည္။.သူရဲ႕ကုတ္အက်ႌကိုဝတ္ၿပီးဆိုဖာေပၚမွာ.အိပ္ေနတဲ့က်န္႔ေကာက.သိပ္ကိုအသည္းယားဖို႔ေကာင္းတယ္။.ပန္းေရာင္သန္းေနတဲ့ေျခေခ်ာင္းေလးေတြစီအၾကည့္ေရာက္သြားေတာ့.လူကမေနႏိုင္ေတာ့ပဲတံေတြးခဏခဏမ်ိဳခ်မိတယ္။.တကယ္ပဲအဲ့ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို.ကိုက္ဆြဲပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။

ဘာလို႔မ်ားသူ႔ကိုဒီေလာက္ေတာင္..ျပဳစားႏိုင္ရတာလဲက်န္႔ေကာရာ။..ၾကာလာရင္ကြၽန္ေတာ္.ကိုယ့္ကိုမထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ.ေကာမုန္းတာကိုလုပ္မိေတာ့မယ္။.ေတာ္ရံုပဲျပဳစားပါေတာ့။.ႏူးညံ့ေနတဲ့သူ႔မ်က္လံုးေတြက.အတိတ္ေတြကအေၾကာင္းေတြျပန္ေတြးမိေတာ့.ခ်က္ျခင္းခက္ထန္သြားတယ္။..သူကသာဒီလူသားကို..ေသမတက္ခ်စ္ၿပီးျမတ္ႏိုးခဲ့ရတာ။..ဒါမဲ့ဒီလူသားကေတာ့.သူ႔ကိုထားသြားႏိုင္ရက္တယ္။.ဒါေတာင္မွသူကဒီလူသားအတြက္ေတြးၿပီး.မထိရက္မကိုင္ရက္..။

ရီေပၚ.ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေမာက်ေနတဲ့လူသားကိုၾကည့္ၿပီး.သူ႔မ်က္ႏွာထက္တြင္ခနဲ့အျပံဳးတစ္ခုေပၚလာတယ္။.အခုသူျပံဳးလိုက္တဲ့အျပံဳးကိုသာ.က်န္႔ေကာျမင္ရင္.အရမ္းေတြအ့ံျသသြားမယ္ဆိုတာေသခ်ာတယ္.။.သူဘယ္ေသာအခါမွက်န္႔ေကာကို.ဒီလိုအျပံဳးမ်ိဳးမျပံဳးျပခဲ့ဘူးေလ။

ေသသပ္စြာလွပျပီးနီေဆြးေဆြးေလးျဖစ္ေနတဲ့.ႏႈတ္ခမ္းပါးႏုႏုေလးကိုသူ့လက္နဲ႔အသာပြတ္ဆြဲလိုက္ၿပီး..ၾကမ္းတမ္းစြာနမ္း႐ိႈက္လိုက္တယ္။.အသက္႐ွဴၾကပ္သြားတဲ့က်န္႔ေကာက.ပါးစပ္ေလးဟၿပီး.ေလ႐ူဖို႔ျပင္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ.သူ႔လွ်ာဖ်ားကိုအမိအရထိုးသြင္းလိုက္တယ္။