Désolé { I'm Sorry } [ Completed ]

''17''

"..ရီေပၚ.ဟိုေလ.ေကာအိမ္မွာေနရတာပ်င္းလို႔..ေနာက္ေန႔က်ရင္.မင္းနဲ႔ကုမၼဏီကိုလိုက္ခဲ့လို႔ရလား..''

"........''

"..တကယ္လို႔..ရီေပၚကမရဘူးဆိုရင္လည္း..''

"..လိုက္လို႔ရပါတယ္ေကာရယ္..စိတ္မေကာင္းေတာ့မျဖစ္ပါနဲ႔ေနာ္...''

"..ဒါဆိုမျဖန္က်ရင္.ေကာကိုႏိႈးဖို႔မေမ့နဲ႔ေနာ္...''

"..ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ.ေဟာဒီကကြၽန္ေတာ္အသည္းႀကီးက..ကြၽန္ေတာ္နဲ႔မခြဲဘူးဆိုေတာ့လည္း..လိုက္ခြင့္ေပးရတာေပါ့..''

"..ရီေပၚေနာ္..ေကာကိုလာလာမစနဲ႔..ေကာကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူး...''

"..သိတာေပါ့..ေကာကေလးမဟုတ္ေတာ့မွန္း..ေကာသာကေလးဆိုရင္.အခ်ိန္ျပည့္ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲမွာထည့္ထားမွာ..''

နားဖ်ားေလးေတြနီရဲသြားၿပီး.သူ႔ေ႐ွ့ကေနထြက္ေျပးဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့က်န္႔ေကာ။.သူဘာလို႔ထြက္ေျပးခြင့္ေပးရမွာလဲ။.ေကာရဲ့ကိုယ္ေလးကိုေပြ႔ခ်ီလို႔ေပါင္ေပၚထိုင္ေစကာ.ႏႈတ္ခမ္းသားအိအိေလးေတြကိုစုပ္ယူလိုက္တယ္.။

"..အ့!...ရီ...ေပၚ....''

သူ႔ရင္ဘတ္ေတြကို.လက္သီးစုတ္ေလးေတြနဲ႔ထုလာတဲ့ေကာ။.မလႊတ္ေပးခ်င္ေပမဲ့လည္း.အသက္႐ွဴရခက္ခဲေနတဲ့ေကာေၾကာင့္.ရပ္တန္႔လိုက္တယ္။.ေကာကေတာ့သူ႔ရင္ဘတ္ကအက်ႌေတြကိုဆုပ္ကိုင္လို႔.ပါးစပ္ေလးဟစိဟစိနဲ႔.ကုန္းေပၚကငါးေလးတစ္ေကာင္လို.ေလအသည္းအသန္႐ွဴေနတယ္။

"....ရီေပၚ...''

အရည္လဲ့ေနတဲ့မ်က္လံုးေလးေတြနဲ႔ျကည့္လာၿပီး.ေမာဟိုက္ေနတဲ့အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔သူ့နာမည္ကိုရြတ္ဆိုလိုက္တဲ့ေကာ.။..အားးးးးမရေတာ့ဘူး.သူလံုးဝသည္းမခံႏိုင္ဘူး။.ဒီထပ္ပိုၿပီးသူလိုခ်င္လာၿပီ.ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။

ေပါက္ကြဲသြားတဲ့မီးေတာင္တစ္ခုလို.သူေထာက္ေလ်ွာက္ထိန္းခ်ဳပ္ထားခဲ့တဲ့.ဆနၵေတြကလည္း.အခုခ်ိန္မွာေတာ့တားစီးလို့မရေအာင္.ပြင့္ထြက္လာတယ္။.ေကာရဲ့ကိုယ္ေလးကို.ေမြ႔ယာထက္လဲွေစၿပီးအေပၚကအုပ္မိုးကာ.အနမ္းမိုးေတြအဆက္မျပတ္ရြာသြန္းလိုက္တယ္။