Désolé { I'm Sorry } [ Completed ]

''25''

" ေကာ စိတ္လွုပ္ရွားေနတာလား ''

" ရီေပၚ တကယ္လို႔ မင္းမိဘေတြက ငါ့ကိုသေဘာမက်ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဟင္ ''

" သူတို႔ေတြ ေကာကိုေသခ်ာေပါက္ သေဘာက်ၾကမွာပါ ။ ေကာကဒီေလာက္ေတာင္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ ဘယ္သူကသေဘာမက်ဘဲေနႏိုင္မွာလဲ ''

" ဒါေပမဲ့ ''

" ဒါေပမဲ့ေတြေတြးျပီး စိတ္ပူမေနနဲ႔ေတာ့ဟုတ္ၿပီလား အဓိကက ေကာဘက္ကသာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ထားမသြားဘဲ ခ်စ္ေနေပးရင္ရၿပီ ''

ဒီေန႔က သူ႔မိဘေတြကို က်န္႔ေကာနဲ႔ေပးေတြ႔ေပးမဲ့ေန႔ ။ သူ႔ဘဝအတြက္ က်န္႔ေကာကမ႐ွိမျဖစ္ဆိုတာ သူမိဘေတြအတြက္ သိထားျပီးသား ။ ဒါေၾကာင့္က်န္႔ေကာကိုအခက္ေတြ႔ေအာင္ နည္းနည္းေလးမွာ လုပ္မွာမဟုတ္ဘူး ။ သူက်န္႔ေကာနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ဘယ္ေလာက္ထိ႐ူးသြပ္ခဲ့လဲဆိုတာ သူ႔မိဘေတြကိုယ္ေတြ႔ပဲေလ ။

က်န္႔ေကာကေတာ့ သူ႔မိဘေတြအိမ္ကိုေရာက္လာၾကမယ္ဆိုတာသိလို႔ မနက္အေစာႀကီးထၿပီး ျပင္ဆင္ေနတာ ။ ပင္းပန္မွာဆိုးလို့ မလုပ္ပါနဲေျပာလည္းမရ တားလည္မရ ။ ဒီေတာ႔အကဲပိုတဲ့သူကပဲ က်န္႔ေကာအနားမွာေမ်ွာ့လိုတြယ္ကပ္ၿပီး က်န္ေကာလုပ္သမ်ွကိုတစ္ဝႀကီး ထိုင္ေငးၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့တာေပါ့ ။

ဟင္းေတြတစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္ၿပီး ခ်က္ေနတဲ့က်န္႔ေကာက အိမ္႐ွင္မေလးအတိုင္းပဲ ။ အျပာႏုေရာင္ေအပရြန္ေလးကိုဝတ္ၿပီး လႈပ္စိလႈပ္စိနဲ႔ ။ ရီေပၚ အလုပ္႐ႈပ္ေနတဲ့က်န္ေကာရဲ႕ အခုပံုစံေလးကိုေတြ႔ေနရေတာ့ အတိတ္ကိုျပန္္မစဥ္စားဘဲမေနႏိုင္ ။

သူနဲ႔က်န္႔ေကာ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ေနၾကၿပီဆိုတာ သိသြားတဲ့က်န္႔ေကာမိဘေတြက ခြဲဖို႔အတင္းႀကိဳးစားလာလို႔ က်န္ေကာကသူနဲ႔အတူထြက္ေျပးခဲ့တယ္ ။ သူေဌးသားေလးက်န္႔ေကာက သူ႔အတြက္နဲ႔ ခမ္းနားလြန္းတဲ့စံအိမ္ႀကီးကိုစြန္႔ၿပီး အိမ္ေသးေသးေလးကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္ ။

သာမန္လူတန္းစားေတြေနတဲ့ရပ္ကြက္မွာ ေနသားမက်ေပမဲ့လည္း တစ္ခ်က္ေလးမွမျငဴးမျငဴဘဲ သူကိုအေဖာ္ျပဳေပးခဲ့တယ္ ။ သူျပန္လာရင္စားဖို႔ဆိုုၿပီး မခ်က္တက္ခ်က္တက္နဲ႔လည္း ဟင္းေတြခ်က္ထားေသးတယ္ ။ အဲ့တုန္းက သူနဲ႔က်န္႔ေကာရဲ႕ဘဝေလးက အရမ္းသာယာခဲ့တာ ။ ဘာနာက်င္စရာမွမ႐ွိဘဲ အခ်ိန္တိုင္းေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတယ္ ။