Désolé { I'm Sorry } [ Completed ]

''23''

ရီေပၚ ဘာအသံမွမေပးဘဲ အခန္းထဲကိုတိတ္တိတ္ေလးဝင္လာခဲ့တယ္ ။ လက္ထဲမွာေတာ့ က်န္႔ေကာႀကိဳက္တဲ့စားစရာေတြကို ကိုင္ေဆာင္ထားလ်က္ ။ က်န္႔ေကာကေတာ့ သူဝင္လာတာကို ခုခ်ိန္ထိသတိမထားမိတဲ့အလား ။ ဘာဆက္လုပ္မလဲဆိုတာ သိခ်င္တာမို႔ အသံမေပးဘဲ နံရံကိုမွီကာ ရပ္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။

သံႀကိဳးေတြေၾကာင့္ ေျခက်င္းဝတ္မွာ ထင္က်န္ခဲ့တဲ့ နီရဲေနတဲ့ဒဏ္ရာေတြကို လက္ေလးနဲ႔ထိၾကည့္လိုက္ ႏႉတ္ခမ္းေလးစူသြားလိုက္ ျဖစ္ေနတဲ့က်န္႔ေကာက ကေလးေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ ။ ထိုႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို အရသာခံခ်င္လြန္းလို႔ ႐ူးေတာ့မယ္ ။ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့လည္း ရင့္က်က္တည္ၿငိမ္လြန္းတဲ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားျပန္ေရာ.။ သူ႔ကို စိတ္ခံစားခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးုျဖစ္လာေအာင္ ေ႐ွာင္က်န္႔ဆိုတဲ့ လူသားေလးကျပဳစားလြန္းတယ္ ။

" က်န္႔ေကာ ကြၽန္ေတာ္လာတယ္ ေကာႀကိဳက္တဲ့ ေဟာ့ေပါ့ရယ္ အသားကင္ရယ္ အာလူးေခ်ာင္းေၾကာ္ရယ္ ဝယ္လာခဲ့တယ္ ''

"........''

" ေရခဲမုန္႔လည္းပါတယ္ေနာ္ ''

"...........''

" တစ္ခုပဲမဟုတ္ဘူး သံုးခုေတာင္ဝယ္လာခဲ့တာ  ေကာႀကိဳက္တဲ့ စေတာ္ဘယ္ရီအရသာေတြခ်ည္းပဲ ''

" .........''

" ေကာမစားခ်င္ဘူးလား ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ပဲစားလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ကြၽန္ေတာ္ကဗိုက္ဆာေနတာဆိုေတာ့ အေတာ္ပဲျဖစ္သြားတာေပါ့ ''

"........''

ရီေပၚ အခန္းထဲမွာရွိတဲ့စားပြဲေပၚကို စားစရာေတြတစ္မ်ိဳးျပီးတစ္မ်ိဳးခ်ကာ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ေနလိုက္တယ္ ။ က်န့္ေကာဘာလုပ္ေနလဲဆိုျပီး မ်က္လံုးေထာင့္ကေနခိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုကိုက္ၿပီး တင္းခံေနလ်က္ ။ သူဝယ္လာတဲ့မုန္႔ေတြကို စားခ်င္ေနတာသိသာေနတယ္ေလ ။

အတိတ္မွာဆိုရင္ က်န္႔ေကာစိတ္ေကာက္၊စ္ိတ္ဆိုးတိုင္း မုန္႔ေတြနဲ႔ပဲေခ်ာ့ေနၾက ။ အလုပ္ျဖစ္လား မျဖစ္ဘူးလားဆိုတာ မသိေပမဲ့သူႀကိဳးစားၾကည့္ရမွာပဲ ။ ဒီတိုင္းဘာမွမလုပ္ပဲ ထိုင္ၿပီးေဆြးေနတာထက္စာရင္ တစ္ခုခုလုပ္ေပးေနတာပိုေကာင္းတယ္မလား ။