Désolé { I'm Sorry } [ Completed ]

''11''

ရီေပၚ..ကုမၼဏီကိုခါတိုင္းလာေနက်အခ်ိန္ေတြထက္ပိုေစာလာခဲ့ေပမဲ့လည္း.သူေတြ႔ခ်င္တဲ့လူကိုေတာ့အခုထိမေတြ႔ရေသးေခ်။.မေန႔ကကိစၥနဲ႔လည္းပတ္သတ္ၿပီး.စိတ္ထဲမတင္မက်ျဖစ္ေနတာမို႔.ညကတစ္ညလံုးအိပ္မေပ်ာ္ခဲ့။.ေခါင္းထဲမွာက်န္႔ေကာနဲ႔အဲ့လူက.ဘယ္လိုပတ္သတ္မႈ့မ်ိဳးလဲ.ဘာကိစၥနဲ႔တစ္အိမ္တည္းအတူေနရတာလဲဆိုတဲ့.အေတြးေတြသာႀကီးစိုးလ်က္။.ကိုယ့္အေပၚရက္စက္ခဲ့တာေတာင္မွ.မနာက်ည္းႏိုင္တဲ့အတြက္ကိုယ့္ကိုအားမရ။.ဒါေတာင္မွသူကအဲ့လူမုန္းသြားမွာစိုးလို႔..အေလ်ာ့ေပးေနတုန္း။

တံခါးေခါက္သံၾကားတာေၾကာင့္..ေတြးေနတာေတြကိုရပ္ပစ္လိုက္တယ္။.အေပါက္ဝမွာရပ္ၿပီးဝင္မလာပဲ.သူ႔ကိုၾကည့္ေနတဲ့က်န္႔ေကာေၾကာင့္.က်စ္ကနည္းစုတ္သပ္မိသြားတယ္။.ဒီလူက.သူ႔ကိုေတြ႔တာနဲ႔.တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုစိတ္တိုေအာင္မလုပ္ရရင္..မေနႏိုင္ဘူးထင္တယ္..

"..ဘာလုပ္ေနတာလဲ..ဝင္မလာဘဲနဲ႔..''

"..ငါ..ငါတကယ္..ဒီ႐ုံးခန္းထဲမွာ..မင္းနဲ႔အတူအလုပ္လုပ္ရမွာလား..''

"..က်စ္!.ခင္မ်ားေ႐ွ႕ကစားပြဲခံုက..တမင္အလွျပထားတယ္ထင္ေနတာလား..''

".........''

သူ႔ကိုဘာမွျပန္ေျပာမလာပဲျပင္ေပးထားတဲ့စားပြဲခံုမွာ.ပစၥည္းေတြေနရာတက်ထားေနတဲ့က်န္႔ေကာ။.သူ႔ကိုလည္းလ်စ္လ်ဴ႐ွဴထားလ်က္။..စိတ္ထဲတင္းကနည္းျဖစ္သြားတာမို႔..လက္ထဲကဖိုင္တြဲကိုစားပြဲခံုေပၚပစ္ခ်လိုက္ၿပီး...

"..ေ႐ွာင္က်န္႔..က်ြန္ေတာ့္အတြက္..ေကာ္ဖီသြားေဖ်ာ္ေပး...''

"..မင္းအတြင္းေရးမွဴး႐ွိတယ္မလား..''

".ခင္မ်ားက.ကြၽန္ေတာ္အလုပ္သမားပဲေလ။.ကြၽန္ေတာ္ခိုင္းတာလုပ္ရမွာေပါ့။..ၿပီးေတာ့..စာခ်ဳပ္အရဆိုရင္လည္း..''

"..ငါနည္းလည္ၿပီ..ငါ..မင္းအတြက္ေကာ္ဖီသြားေဖ်ာ္ေပးမယ္..''

ပံုမွန္ေလသံနဲ႔သူ႔ကုိေျပာၿပီး.အခန္းထဲကထြက္ကာေကာ္ဖီသြားေဖ်ာ္တဲ့.က်န္႔ေကာေၾကာင့္.သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြေကြးတက္သြားသည္။..ဟုတ္တယ္.ဒီလိုပံုစံပဲျဖစ္ေနရမွာ။.သူဘာေျပာေျပာဘာမွျပန္အတြန္႔မတက္ပဲ..ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးပဲေနၿပီးလုပ္ေပးတာအေကာင္းဆံုးပဲ..