"...အေမနဲ့အေဖ.ကြၽန္ေတာ္.အခ်ိန္အျကာျကီးေနမွေရာက္လာတဲ့အတြက္..စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပာနဲ့ေနာ္။..ကြၽန္ေတာ္ကို.စိတ္ပူမေနပါနဲ႔လို႔။.ကြၽန္ေတာ္.ေကာင္းေကာင္း႐ွင္သန္ေနပါေသးတယ္။.''
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္.အျဖဴေရာင္ႏွင္းဆီပန္းစည္းေလးႏွစ္စည္းကို..အုတ္ဂူႏွစ္ခုေပၚမွာေနရာတက်ခ်ထားရင္း.အ႐ိုအေသေပးလိုက္သည္။...
"..တကယ္ေတာ့ေလ..ကြၽန္ေတာ္လည္း..အေမနဲ့အေဖရဲ႕ေနာက္ကိုလိုက္လာဖို့ျကိဳးစားခဲ့ေသးတယ္။.ဘာလို့ဆိုေတာ့ဒီျကားထဲ..အရမ္းခက္ခဲခဲ့လို့ေလ။..ဒါမဲ့..စိတ္မပူပါနဲ႔ေတာ့.ကြၽန္ေတာ္အခုေနသားက်သြားပါၿပီ..။..''
ေကာင္ေလးကျပံဳးၿပီးစကားေတြေျပာေနေပမဲ့လည္း.သူ႔မ်က္လံုးေတြကေတာ့.အရင္ကေလာက္ေတာက္ပျခင္းမ႐ွိေတာ့ေပ။..သူ႔ပံုစံက.ၿပိဳလဲသြားေတာမဲ့လူအတိုင္းပဲ..။.
"..ၿပီးေတာ့.ကြၽန္ေတာ္ဘယ္တုန္းကမွ..အေမနဲ႔အေဖကိုစိတ္မနာခဲ့ဖူးပါဘူး။..က်ြန္ေတာ္..အေမတို႔ကိုနားလည္ေပးႏိုင္ပါတယ္...''
ေကာင္ေလးကမိဘႏွစ္ပါးရဲ႕အုတ္ဂူကို..အတန္ၾကာေငးၾကည့္ေနတုန္း.သူ႔နာမည္ကိုတစ္စံုတစ္ေယာက္ေရရြတ္လိုက္တာကို..ၾကားလိုက္သည္။...
"...ေ႐ွာင္..ေ႐ွာင္က်န္႔...႐ွင္မလား.!..''
"..လုယြီ....''
ေခ်ာေမာလွပတဲ့မိန္းမပ်ိဳေလးကမ်က္ရည္ေတြအျပည့္နဲ႔..ေ႐ွာင္က်န္႔ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကိုေျပးဖက္လိုက္သည္။.သူမ.ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္ရႊင္ေနလဲဆိုတာ..သူမပံုစံကိုၾကည့္တာနဲ႔သိႏိုင္တယ္။..
".ကြၽန္မတု႔ိ.တစ္ေနရာရာမွာစကားေျပ
ာရေအာင္လားဟင္..''".........''
"..ကြၽန္မ.႐ွင့္ကိုအခ်ိန္အျကာျကီ.လိုက္႐ွာေနခဲ့တာမို႔..ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာမျငင္းပါနဲ႔လား..ေက်းဇူးျပဳၿပီး...''
"..ဒီနားေလးမွာ.ကိုယ္အျမဲသာက္ေနက်..ေကာ္ဖီဆိုင္႐ွိတယ္။..အဲ့မွာစကားေျပာက်တာေပါ့...''
လုယီြဆိုတဲ့ေကာင္မေလးက.ေကာင္ေလးစကားကိုၾကားတာနဲ႔.ေတာက္ပတဲ့အျပံဳးေလးေတြက.သူမမ်က္ႏွာထက္ျဖစ္ေပၚလာတယ္။...
ESTÁS LEYENDO
Désolé { I'm Sorry } [ Completed ]
FanficStart date - 30 May 2020 End date - 26 Sep 2020 Wang Yibo Xiao Zhan [ Both Zawgyi and Unicode ]