Adalet İçin Öldür (+18) (Ara Verildi)

7. Bölüm

Bilge'nin ağzından;

Kenanla sevgili olarak çıkacağımız ilk akşam yemeğinin verdiği güzel hisle içim içime sığmayarak güldüm. Eve hemen hemen yeni gelmiştim ve telefon çalmadan önce annemin yaptığı yorgunluk kahvesinden yudumluyordum. Annem güldüğümü fark etti ve "hayırdır?" dedi.

"Dün akşam eve gelmedin. Bugün de ağzın kulaklarında. Güzel bir şey olmuş anlaşılan."

Şu ana kadar başımdan geçen her olayı anneme anlatmıştım ve annemden hiçbir şey gizlememiştim ama iki gündür yaşadıklarımı söyleyip söylememek konusunda tereddüt yaşıyordum. Kenan ile dün gece seviştiğimizi söylersem ne tepki vereceğini bilmiyordum ama bunu annemden saklayamazdım. Bu yüzden belli ettirerek söylememeye ve böylelikle tepkilerini incelemeye karar verdim. "Şey..!" dedim.

"Dün bir arkadaşımda kaldım ben."

Anneme baktığında anlamlı anlamlı güldüğünü gördüm. Konuşmasını, bir soru sormasını bekledim ve sonunda beklediğim oldu.

"Bu arkadaşın Kenan mı?"

Dilimle dudaklarımı ıslattım ve sonra alt dudağımı ısırdım. Gülümseyerek başımı önce, aşağı yukarı salladım. Sonra yere indirdim. Halının desenlerine çocukluğumdaki gibi bakakaldım. Aklıma çocukluğum geldi. Ama geldiği gibi de gitti. Çünkü annemin sesini duymuştum.

"Anladığım kadarıyla akşam aranızda bir şeyler yaşanmış."

Bu soru karşısında irkilerek anneme baktım. Daha da bir kızararak başımı aşağı yukarı salladım. Bu hareketimi yumuşatacak birkaç söz aradım.

"Hislerimize engel olamadık anne."

Annemin vereceği tepkinin pek yararıma olacağını düşünmüyordum ama bu düşüncemde yanıldım.

Annem, gülümseyerek "kocaman kızsın." dedi.

"Yaptığın her şey kendi sorumluluğunda ama Kenan ile evlenmeni istiyorum. Ben sizin birbirinize bir şeyler hissettiğinizi sizden önce anlamıştım. Ve birbirinize ait olduğunuzu o kadar fazla hissetmiştim ki!"

Şaşırarak "nasıl?" diye sordum.

"Ben anneyim. Ben anlarım."

"Haklısın." dedim ve lafı değiştirmek istedim.

"Bu akşam Kenan ile gezeceğiz. Sence ne giymeliyim?"

Annem, gülümseyerek "bugün ilk gününüz." dedi.

"Bu yüzden pembe elbiseni giy bence."

"Beyaz benekli olanı mı?" diye sordum. "Evet." cevabını alınca gülümseyerek "tamam." dedim. Kahvemi bitirdim. Kahve fincanlarını aldım ve mutfağa götürüp salona geri döndüm. Annemle uzun uzun sohbet ettikten sonra üzerimi giyinmek için odama gittim. Odam gereksiz büyüklükten ve süsten arındırılmıştı. Küçük, şirin bir odam vardı ve mavi renge boyanmıştı. Kapı açılınca yatak ve kitaplık ortaya çıkıyordu. -Salonda ve odamda bir kitaplığım vardı- Odadaki kitaplığım kapının hemen hemen dibine yan koyulmuştu ve yanında tek kişilik yatağım vardı. Dolabım da yatağımın hemen yanına konulmuştu ve onun yanında, yatağımın karşısında bir pencere ve çalışırken dışarıya bakabileceğim bir çalışma masam vardı. Pencere L balkonumuzun kısa kısmına bakıyordu. Yerde küçük bir halı ve boş iki duvarda iki tablo vardı.

Dolabımın kapağını açtım ve askıda duran pembe, beyaz benekli, dar ve kısa elbisemi aldım. Elbisemin sağ askısı kalındı ve gül kabartmalıydı ve sol tarafta çok ince olmasa da sağdaki gibi kalın sayılmazdı.

Elbisemi yatağımın üzerine koydum ve odamdan çıkıp salondan antreye geçtim. Antredeki banyoya girdim ve üzerimdekileri çıkarıp kirlilerin bulunduğu çamaşır sepetine attım. Duş başlığının altına geçtim ve musluğu açtım. Sular bedenimden akarken çamaşır makinesinin üzerindeki şampuanımı aldım ve bir miktar elime sıkıp kafama sürdüm ve suyun yardımıyla köpürttüm. Köpükler vücudumdan aktı. Bedenime yeteri kadar su temas ettikten sonra musluğu kapattım. Havluya sarınıp banyodan çıktım ve odama döndüm. Üzerimdeki havluyu çıkarttım. Kırmızı iç çamaşırlarımı giydikten sonra elbisemi de giydim. Saçımı açık bıraktım ve hafif dalgalandırdım. Hafif bir makyaj yaptım. Dudak parlatıcısı sürdüm. Küçük, kırmızı çantamın içine koydum ve çantamı aldım. Annem ile vedalaşıp evden çıktım. Otobüse bindim. Cam kenarına oturup dışarıyı izlemeye başladım.

🔑Bölüm sonu🔑