12. Bölüm

239 15 2
                                    

Telefonun çalmasıyla uyandık. Saate baktım ve on bir olduğunu fark ettim. Büyük ihtimalle Bilge'yi iş yerinden arıyorlardı. Patronuna bu gün de gitmeyeceğini söylemeyi unutmuştım ama patronunun bunu sıkıntı yapmayacağını biliyordum. Gülümseyerek Bilge'ye baktım ve telaşla yataktan fırladığını gördüm. "Telaşlanma!" dedim.

Bilge, "sessiz ol!" diyerek telefonu açtı.

Bilge'nin Ağzından;

"Efendim patron?"

"Neredesin kızım? Sen hiç böyle geç kalmazdın. İzin bile aldığını görmemiştim daha önce."

"İki gündür başımdan hem güzel hem kötü olaylar geçti. İşime kendimi veremedim. Kusura bakma patron."

Patronum Ömer abinin "önemli değil." dediğini duydum. Bununla mutlu oldum.

"Sen çok çalışkan ve başarılısın. İşini aksatmanın ciddi sebepleri vardır diye düşünüyorum ama yarın erkenden işinin başında olmanı istiyorum."

Gülümseyerek "emredersin patron." dedim.

"Bana patron deme diye sana daha kaç defa söyleyeceğim Bilge?"

Gülümseyerek "tamam Ömer abi." dedim.

Ömer abi,  "ha şöyle!" dedi ve sonrasında "görüşürüz." dedi ve telefonu kapattı.

Arama sonlanınca telefonumu baş ucu sehpasına bıraktım ve Kenan tarafından yatağa çekilince güldüm ve "yapma." dedim ama dinleyen yoktu. Boynuma öpücükler kondurdu Kenan. Bir şey yapmadan gülmeye devam ettim. Sonra "doymadın mı sen bana?" diye sordum.

Kenan, "doymadım." dedi ve erkekliğini arkamdan bastırdı. Bu sırada kapı çalınca güldüm ve "sofradan tam  doymadan kalkılır." diyerek ayağa kalktım. Üzerimdeki gömleğe çeki düzen verdikten sonra kapıyı araladım. Esra'yı gördüm.

Esra, "saat on bir oldu Bilge hanım." dedi.

"Kahvaltı hazır. Çocuk da sabırsızlanıyor sizi görmek, sizinle kahvaltı yapmak için."

Gülümsemeye devam ederek "hemen geliyoruz." dedim.

Esra,"tamam efendim." dedi ve kapının önünden uzaklaşınca kapıyı kapattım. "Haydi inelim." dedim.

Kenan, somurtarak başını aşağı yukarı salladı ve ayağa kalktı. Dolabı açtı. Bir krem rengi tişört ile siyah bir pantolon çıkarttı. "Sana aldım." dedi.

Gülümseyerek teşekkür ettim. Hediyesini aldım. Giyinecektim ki duş almadığımız aklıma geldi. "Duşa girelim de öyle giyinelim." dedim.

Kenan, "beraber girelim." dedi.

Gülerek Kenan'a yaklaştım.

"Oyalanmamamız gerek tatlım. Beraber girersek sen rahat durmazsın ve kahvaltıya geç kalırız."

Kenan, da güldü. "ayrı ayrı girersek de geç kalırız." dedi.

"Hem merak etme. Duşta rahat duracağım."

Kahretsin! Haklıydı. Pes ettim ve "tamam." dedim. Beraber duşa girdik. Kenan, şaşırtıcı bir şekilde sözünü tuttu. Duştan kısa bir süre sonra çıktık ve üzerimizi giyindik. Beraber aşağıya, bahçede hazırlanan kahvaltıya indik.

🔵Bölüm Sonu🔵

Adalet İçin Öldür (+18) (Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin