Ölüm Oyunu / Texting

1.0

*siz hiç elleriniz bağlı bile değilken ellerinizi hareket ettirmekten zorlandınız mı? Ben zorlandım...

Burası mükemmel bir ortamdı... O kadar güzeldi ki... Geniş bir balkondayız şimdi... Burak var... Bora var... Berk var... Atlas bile yanı başımda...

Ben ayın niye bu kadar kusursuz olduğunu sorguluyorum. O an herkesin gözü gökyüzündeyken benim için bir yıldız kaydı sanki...

"Asya..." Dedi Mert yavaş yavaş...

"Gerçekleşecek dileğin... Bari bu sefer tut dileğini..."

Heyecanla gözümü kapattım. Ne dilemeliydim? Sonsuza kadar bu beşi ile olmayı mı?
Kapalı gözümde ilk Mert belirdi sonra gitti... Sonra Burak... Sonra Bora ve Berk... Değişik bir şekilde Atlas geldi gözümün önüne... Bir dakika! Gitmiyor... Gitsene Atlas! Yok gözüm kapalı ama o gözümün önünden gitmiyor... Benim t-shirt'ümü giyişi geliyor gözümün önüne... Asya!

Gözlerimi açıp kapadım gözümün önüne kimse gelmedi... Kendimi bıraktım dileğime ruhum karar versin diye... Beynimde bir cümle yankılandı o an...

Ben Atlas'ın olmak istiyorum!
Ben Atlas'ın olmak istiyorum!
Ben Atlas'ın olmak istiyorum!

Hayır hayır böyle bir şey istemiyorum! Nereden çıkardın bunu Asya?(!)

Derin bir nefes aldım ve gökyüzüne baktım...bu muydu ilk dileğim? Atlas'ın olmak mı?

Herkes bir şeylerle uğraşırken öylece oturuyordum. Hayatımı gözümün önüne getiriyordum. Hafızamı kaybetmiştim, hemde birinin beni evlatlık alması için intihar etmeye çalışıp camdan atlamıştım... Çocukluk arkadaşımı yıllar sonra bulmuş 'katil!' demiştim... Üvey bir abim varmış... Hastaymışım... Hayatımda daha ne olabilir ki? Gerçi ne zaman 'daha ne olabilir ki?' dediğimde daha kötü bir şey oluyo-

Selenim🍒 arıyor...

Selen arıyordu... Ben onu tamamen unutmuşum ya...

"Lan hayırsız! İnsan bi arar lan! Öldün sandım... Noldu? Bir gelişme var mı?"

"Ne gelişmesi? Selen niye öleyim?"

"Lan hani mesaj atan biri vardı. Zırıl zırıl ağlıyordun köpek burada..."

"Haa olm o kadar şey oldu ki hangi birini anlatayım evdeyim balkonda oturuyorum çabuk gel telefonda anlatılmaz!"

"T-"

Selen'in yüzüne kapatırken nasıl anlatacağımı düşündüm. Gelince Atlas'ı gösterip; 'bak bizim katil burada' mı diyeceğim?...

Herkes neşeliydi. Ben tedirgindim. Burak ve Bora gene dedikoduya düşmüşler... Mert telefonundan story atıyor geceyi çekip... Atlas ve Berk sanki üzgün bir şey konuşuyorlar. Herşey çok normal. Selen'in içeri dalması ile herkes şoktayken o sırada Selen'in bile şokta olduğunu gördüm.

Selen yutkunup yanıma gelirken Atlas ile bakıştıklarını gördüm. Yanıma oturdu...

"Burada çok kız var ya biraz erkek çağır böyle olmamış çünkü. Reis sen kızlığını unutursun felan diye k-"

"Boş yapma bana nasılsın?"

"Yüzünüzü gören cennetlik durun bi yüzünüze bakayım Asya hanım..."

Derin bir nefes aldım. Kısa kesip direkt söyledim.

"Katili buldum."

"Ne?(!) Nasıl buldun? Seni öldürmeye mi çalıştı yoksa? Polis yakaladı mı? Pişman mıymış o köpek?(!)..."