He's part of my soul (R-18)

Chapter29

Goodbye.....

(So itong chapter na to ay, Yong bago na hospital si xiea)

Soul POV

Nakita kong palabas na siya ng Gate, iniiwas ko ang tingin ko dahil sa hindi ko siya kayang makita palayo saakin.

"Hindi mo ba hahabulin?" tanong saakin ni auntie alice

"Wala ng dahilan para habulin ko siya auntie, tapos na ang lahat saamin" sagot ko

"Soul kahit para lang sa anak ni—"

"Tita anak ko lang, saakin lang si blix, saakin lang ang anak ko! Ano bang hindi niyo maintindihan duon?"

"Ikaw naiintindihan mo ba ang sarili mo?"

"Auntie pls, understand my situa—"

"Understand her situation, walang ina ang hindi mababaliw kapag hindi kapiling ang anak, intindihin mo din siya soul, marami ng napagdaanan ni Ella isipin mo kung ilang taon niyang inilagaan ang anak niyo, kung kailan kailangan niya ng amang tutulong sakaniya, naisip mo ba yon? Buksan mo yang kukute mo, lawakan mo yang isip mo, matanda kana soul. Alam mo na ang tama't Mali at hindi ka na bata para mag matigas ng ulo"

"Auntie, I'm just afraid. Ilang beses niya na akong sinaktan" Bulong ko

"Soul, kasama sa pagmamahal yan, dahil diyan kayo susubukin. Isang beses, dalawa o ilang beses kamang masaktan, kung siya talaga, magpatuloy kalang sa pagkapit hanggat pati siya ay hindi pa bumibitaw"—

Hindi ko na pinatapos si auntie at nag madali  akong lumabas ng bahay, pero hindi ko na naabutan si xiea kung Nasaan siya kanina, kaya tumakbo ulit ako ng ilang beses, nakita ko Siyang nakatayo at  nakatingala sa langit habang sinasalubong ang bawat pagpatak  ng ulan.
Unti unti akong lumapit sakaniya pero bigla siyang natumba.

"X-xiea" tawag ko sakaniya habang inaalog alog ang balikat, pero nabigo ako dahil hindi niya nagawang Imulat ang mga mata niya. Kaya agad ko siyang binuhat at isinira ko ang sarili kong balikat, para hindi siya  masyadong mabasa ng ulan.

Pagdating ko sa bahay ay agad akong inalalayan ni auntie, para mapahiga si xiea sa sofa.

"What happened to her?"  she asked.

"Natumba siya kanina" I answered.

"Holy shit! Ang Init ng singaw ng katawan niya soul!bantayan mo muna siya. Kukuhanan ko siya saglit ng damit na pwedi niyang Ipalit"

Tumango ako at nag punta sa kitchen para kumuha ng maligamgam na tubig at kumuha ako sa compartment ng towel at tuwalya para sa pampunas niya.

Pag lapit ko nakita kong nanginginig ang katawan niya at ang labi niya. Wala akong naisip na paraan para ibsan ang lamig na nararamdaman niya kaya, binuhat ko siya ulit patungo sa kwarto at sinimulan kong tanggalin ang basang damit niya at undergarments na suot niya. Pinalitan kona din siya ng damit, at Inayos ang pagkakakumot sakaniya pinatay ko na din ang aircon para hindi siya malamigan. Tinanggal ko na din ang itaas na damit ko at humiga sa tabi niya, pinadikit ko ang katawan namin sa isat isa para mabawasan ang lamig niya.

"A-Ash... A-sh" rinig kong tawag niya.

"Shh.. Im here"

"I'm sorry.. Wag mo akong Iwan."

Natigilan ako sa sinabi niya. Kaya ko nga bang iwanan siya?
Pinunasan ko ang ilang butil ng luha niya, bakit tayo nagkakaganito xiea, bakit hindi nalang tayo maging masaya.

Narinig kong bumukas ang pintuan at pumasok si tita Ezkhiea.Hindi niya ako nilingon, tuloy tuloy lang siyang naglakad palapit kay xiea.

"Tita I didn't mean to hurt your daughter,hindi ko alam na mangyayare itong lahat." pagpapakumbaba ko at tumayo mula sa pagkakahiga.