سنة الحياة(مكتملة)

البارت اﻻخير

سبحان الله وبحمده سبحان الله العظيم

تانى يوم ادم صحى ومش قادر يتحرك من مكانه
رقبته واقفه مش راضيه تتحرك وﻻ يمين وﻻ شمال عليه العوض وضهره قافش
ادم على اﻻرض وبيبص على سلافه ﻻقاها نايمة ومبسوطة

ماشى يا سلافه تعملى فيا انا كدا عشان تنامى على السرير لوحدك وانا زى اﻻهبل صدقتها وكنت مبسوط اوى
تضحكى عليا انا يا سلافه

وكان متعصب جد ا وبزعيق:سﻻفاااااا سﻻفااا
سلافه صحت مخضوضه من صوته وبنعاس:فى ايه يا ادم بتزعق ليه

ادم:اطلعى برا
سلافه وقعدت على السرير وشافت ادم وكان حالته صعبه كدا ومش قادر يحرك رقبته ومنظره يفطس من الضحك وبتضحك:مالك يا ادم فيه ايه

ادم:بقولك اطلعى برا مش عاوز اشوفك
وبيحرك رقبته وبيتالم جدا

سلافه بتضحك :طب اهدى يا ادم وتعالى اقعد على السرير
ادم بزعيق:خلصتى ضحك برا بقى

سلافه حست بالندم وان ادم زعل بجد ومسكت نفسها وبطلت ضحك وراحت عند ادم وبتحاول تسنده
سلافه :انا اسفه يا ادم مكنتش اعرف ان هيحصلك كدا ادم وبيبعد سلافه عنه: مش عاوز مساعدتك اتفضلى
برا

سلافه:طب هتقوم ازاى لوحدك

ادم:يا سلام خايفة عليا اوى ما انتى السبب

سلافه بصدق : اكيد يا ادم خايفة عليك هو انا لو
مخفتش عليك هخاف على مين

ادم بتهكم:ﻻ ما هو واضح الصراحة
سلافه: انا كنت بهزر معاك يا دومى معرفش انك هتتعب اوى كدا مكنش قصدى أ أذيك انت عارف كدا صح
ادم ساكت ومش بيرد عليها
سلافه:عشان خاطرى يا دومى بقى سامحنى ومش هعمل كدا تانى
ادم:اخر مرة
سلافه بابتسامة:اخر مرة
ادم:وهتعمليلى مساج
سلافه:من عنيا
وهديك بوسه كمان وباسته من خده

وعدت ايام الفرح عادى وادم اخد سلافه وراحو القاهرة

فى العربيه

ادم: يابنتى ما تيجى تقعدى معايا فى شقتى دا انا حتى مؤدب ومحترم

سلافه :نااااااااااعم عايزنى اقعد معاك فى شقتك لوحدنا

ادم بثقة:ما احنا مش هنبقى لوحدنا
سلافه:ليه مامتك تعبانه وعايزنى اروح ازورها
ادم:يخربيت ام اﻻفلام اللى كلت دماغكوا
انا قصدى اننا مش هنبقى لوحدنا ﻻن الشيطان هيبقى تالتنا

سلافه بضحك:الشيطان طب اكدب عليا طيب وانا اللى مفكراك محترم
ادم:ما انا محترم على فكرة
سلافه: اوى
ادم:طب بذمتك انا اعرفك من قد ايه شفتينى قربت منك دا كل اللى اخدته بوسه وﻻ حضن بالكتير اوى
سلافه:وخلاص معدش فيه شطبنا

ادم:خلاص شطبنا شطبنا هشوفك امتى انا خلاص مسافر بعد بكرا وانتى كلها يومين تلاته واﻻقيكى رجعتى عشان نتجوز بقى