Revenge turns to LOVE? (UNDER REVISION)

CHAPTER 15

Nakanet ako ngayon... HURRAYYY!!!!!!!!!

Hope you enjoy this update!!!!!!!!

----------------------------------------------------------------------------------------

Shyril’s POV

Nakakairita si Davin. Bakit niya sianbi kay Jhonniel na boyfriend ko siya? Eh hindi naman totoo ang sinabi niya. Tinatawagan ko si Jhonniel kanina pa pero hindi naman niya sinasagot ang mga tawag ko. Ano’ng dapat kong gawin? Si Davin ang may kasalanan nito eh.

Tatawagan ko sana ulit siya ng tumunog ang phone ko. Sinagot koi to agad ng makitang ang pinsan ko palang si Joanna ang tumatawag.

“Hello, Joanna! how are you?” bungad ko sa kanya. Mas bata siya sa akin ng isang taon at close din kami kagaya namin ni Andrea. Tinuturing ko din siyang sarili kong kapatid.

(“Hello, my beloved cousin! I’m okay, how about you?”)

“I’m fine here. How’s the thing I told you to do?” May pinapahanap kasi ako sa kanya. May kinalaman ito sa rason kung bakit ako pumunta dito sa Pinas.

(“There’s no progress, Couz. I can’t go inside her room right now because she know my intentions. Sorry Couz.”)

“It’s okay! I believe you can get it.”

(“I’ll do my best, Couz. I’ll call you if there’s a progress or if I get it already.”)

“Okay! I’m really sorry for giving you so much trouble.”

(“No couz. You shouldn’t say that. I know you have your own intentions and that’s the reason why I help you. Hope you succed! Bye.”)

“Bye! Take care.” pinutol ko na ang tawag. Sana nga magtagumpay ako sa pinaplano ko.

“Sino ang kausap mo sa phone?” Napalingon ako sa nagsalita. Si Andrea pala. Pabagsak siyang naupo sa sofa. Sinundan ko lang siya ng tingin.

“Si Joanna. Nangungumusta lang. Saan ka galling?” Binago ko na ang usapan para di na siya magtanong pa.

“Nagpasama si Dionne sa mall. Nakakapagod nga maglibot eh.”

“Wala ka kasing pera kaya ganyan ka. Hindi ka nabigyan ng allowance eh.” sabay tawa. Wala lang panukso lang sa pinsan ko.

“Kaya na nga eh. Wala akong pambili kahit may mga nagustuhan akong mga damit at shoes. Nakita pa namin doon si Jarred kaya lalong nakakapagod. Ang kulit niya, grabe!”

“Ang kulit? Bakit, ayaw mo ba nang pangungulit niya sayo? Di’ba nanliligaw siya saiyo?”

“Oo nga! Alam mo Couz, mas makulit siya ngayon kaysa nung kami pa. On the other hand, mas sweet siya ngayon.”

Halatang kinikilig siya. Mahal pa nga talaga niya si Jarred. Bakit pa kasi nagpapakipot? Pwede namang sagutin na niya ito kaagad.

“Eh di sagutin mo na siya. Ang dami mo pa kasing katarayan. Sasagutin mo rin naman siya, hindi ba?”

“Ano ka ba? Ayoko ngang masaktan ulit kagaya nung dati. Lalo na ngayon that I give him second chance to prove him that he change.” seryoso niyang sabi.

Until now, hindi pa rin niya sinasabi o inoopen man lang ang tungkol sa break up nila ni Jarred. Ayoko din namang tanungin siya. Iyakin kaya ang pinsan kong iyan. Baka bumaha. Di pa naman ako marunong lumangoy.

“Ikaw. Kailan mo sasagutin si Davin?”

Natawa ako sa sinabi niya. “Sagutin? Sagutin his face. Naiirita nga ako sa kanya eh. How dare he say that his my boyfriend in front of Jhonniel? I will never talk to him from now on.” Nabibwisit ako kapag naaalala ko ang nangyari.

‘Talaga lang ha? Akala ko ba crush mo si Davin? Bakit parang nag-iba ang ihip ng hangin? Dahil ba nakita mo ulit si Jhonniel? Ang haba ng hair mo para lumandi ah.” sabay tawa. Sapakin ko to eh.

“At kailan ko naman sinabing may gusto ako sa mokong na iyon? I never say it.” todo pilit ko. Hindi nga kasi eh. Hindi nga ba? HINDI NGA!!!

“Yes, you never said that you like him but your actions expressed it. Hay naku Couz, mas tang aka pa pala sa inaakala ko. Itinatanggi pa, halata naman sa kilos niya.” panatag na sabi niya. Sige, siya na. Siya na mas nakakakilala sa akin.

Pinag-isipan ko din ang mga sinabi ng magaling kong pinsan. Iba ba talaga ang ikinikilos ko compared sa sinasabi ng maganda kong labi? Ano’ng masasabi ninyo?

Davin’s POV

“Pare, kumusta ang pustahan natin? Napasagot mo na ba si Shiryl?” –Renz

Nasa bahay kami ngayon. Walang magawa eh. Hindi ko alam ang isasagot ko sa tanong na iyan. Ngayon, pinagsisisihan ko na nakipagpustahan ako sa kanina. Hindi ko alam pero everytime I see her, I unconsciously smiling too. Pero sa tingin ko ako lang ang nakakaramdam nito. Si Shyril? I think She like another guy.

“Siyempre tuloy pa rin.” tipid na sagot ko sa kanila.

“Ngayon na ang last day ah. Bukas na ang paghatol kung nanalo ka o hindi. Kaya mo ba?” pang-aasar ni Renz.

“Ang tanong, gusto mo pa bang ipagpatuloy ang pustahan?” si Jarred. He knows me well.

Hindi ako sumagot sa kanila. Nag-isip muna ako ng mabuti. Pwede kayang umatras na lang ako? Pero hindi, ilang beses din akong ipinahiya ni Shiryl sa maraming tao. She’s the first girl who ignore me kaya dapat lang na gumanti ako.

“Siyempre tuloy pa rin ang pustahan. Mamaya lang girlfriend ko na  siya, I promise.”

“Talaga lang ha? Ni hindi nga sumasagot sa mga tawag mo eh.” –Renz

“Pupunta kami mamaya sa bahay nina Andrea. Sasama ka?” –Jarred

“Oo nga. It’s a good opportunity for you.” nakangiting sabi ni Renz.

Oo, tama. Ipagpatuloy koi to without any regrets. This is the true me so sorry na lang sa kanya dahil siya ang napagtripan ng pustahan namin.

-------------------------------------------------------------------------------------

Nag-enjoy ba kayo? Maganda ba? Comment nalang diyan. 

Cutie Renz in the side....

Next time ulit!!!!