CHAPTER 17

45 1 0
                                    

Di masyadong busy sa study kaya ako'y naka update...

Hope you enjoy!!!!!!!!!!!

------------------------------------------------------------------------------------------

Shiryl’s POV

“Couz, kanina ka pa diyan ha? Hindi ka ba papasok? Mauuna na ako.” sigaw ng pinsan ko mula sa sala.

Nagmadali naman akong lumabas ng kwarto at bumaba sa sala. Ayokong pumasok mag-isa noh. Loner lang ang peg?

“Masyado ka namang nagmamadali, Couz. Ang aga-aga pa naman eh.” –ako

“tara na kasi. Ang tagal mob aka tayo ma-late. Madamay mo pa ako.” Ayan na naman siya. Sasabihin na naman niya na SSC president  siya sokailangang maaga siyang pumapasok. Hay naku!!

“Ang dami mo pa kasing sinasabi, Couz. Ang aga-aga, talak ka ng talak diyan. Dinaig mo pa ang Mommy ko eh.” Hinila ko na siya palabas ng bahay bago pa siya muling magsalita.

Pareho kaming natigilan nang makalabas na kami ng bahay. May isang sasakyan ang nasa tapat ng bahay namin at may dalawang gwapong nilalang ang naghihintay sa amin. Hindi ko alam kong paano ko pakikitunguhan ngayon si Davin after what happened last night.

=FLASHBACK=

“Ikaw. Ikaw lang ang gusto ko.” seryosong sabi niya habang nakatitig sa mga mata ko.

“A-ano bang p-pinagsasabi mo diyan? La-lasing ka ba ha?” tanong ko para malihis ang usapan. Hindi ko kasi alam ang sasabihin ko sa kanya. Hindi rin naman siya nagsalita. Nagtitigan lang kami for almost 3 minutes? 5 minutes? I don’t know!

Nang mapanatag na ang loob ko at feeling ko magsasabi ba siya nang ‘joke! Nagbibiro lang ako, kaw talaga.’ Pero hindi eh! Napuno ng katahimikan ang paligid namin.

“Ahm! Naghihintay na sa loob sina Jarred, halika na. Pumasok na tayo sa loob” Maglalakad na sana ako papasok ng hinila niya ako at napayakap ako sa kanya. Ano ba ito? I like this feeling but I think this is not right.

Pumiglas ako sa pagkakayakap niya. Tinanggal ko din ang pagkakahawak niya sa kamay ko at saka ako nagsalita.

“Ano bang problema mo?” Umayos ka nga.” lakas loob na sabi ko.

Tumalikod na ako at maglalakad na ulit ng magsalita siya. “Hindi mo ba talaga ako gusto? Ako lang ba ang nakakaramdam ng ganitong feeling?” He stop talking. Gusto ko na sanang humarap pero naduwag ako. Ayokong makita ang ekspresyon ng mukha niya.

“Ngayong nasabi ko na gusto kita, masaya na ako. Hindi na kita gagambalain pang muli. Bye!” mahina ang boses niya. Parang malungkot siya o kaya nasasaktan na nagpakirot ng puso ko.

Okay, fine! Hindi na ako magpapatumpik-tumpik pa. I like him so I don’t like his his idea of going far away from me.

“Wait! Where do you think you’re going? To that girl earlier?” Humarap ako sa kanya pero nakatalikod naman siya sa akin.

“Humarap ka nga sa akin.” utos ko sa kanya na siya namang sinunod. “you like me? You REALLY like me, right?” paninigurado ko.

Tumango siya. “Okay! I admit. I also like you.” ngumiti ako sa kanya. Tama ang sinabi ng pinsan ko. I should admit it. Ayokong mawala siya dahil lang sa kaduwagan ko. Hindi naman niya ako lulukohin, diba?

“Really?” masayang tanong niya at tumango lang ako sa kanya habang nakangiti. Ang gwapo talaga niya.

Lumapit siya sa akin na masayang masaya at bigla na lang akong niyakap. “sabi ko na nga ba, you also like me. Tayo na, okay? No more courting. We’re already official.”

=PRESENT=

“Tatayo lang ba tayo dito maghapon?”-Davin

“So may sundo pala ang Couz ko.”-Andrea

“Ano’ng si Shiryl lang? Hindi ba kita sinusundo?” angal ni Jarred.

“And where’s your car?” tukso ni Andrea.

“Sasabay tayokina Davin. Sayang kasi sa gasoline eh. Pare-pareho naman tayong papuntang school.” –Jarred

Lumabas na kami ng gate at lumapit sa kanila.

“Good morning, Babe.” nakangiting bati sa akin ni Davin. Nailang naman ako.

“Good morning din” bati ko sa kanya.

 Binuksan niya ang pinto ng kotse at sumakay na ako sa front seat katabi niya. Siya kasi ang magda-drive. Yung dalawa naman nasa backseat nakaupo.

“Kumusta ang tulog mo?” nakangiti niyang tanong.

Tahimik lang ako sa buong byahe. Sumusulyap sa akin pamin san minsan si Davin saka ngingiti. Nakakailang nga siya. Tahimik lang din naman iyong dalawang nasa likod.

NAkarating na kami sa school. Pinagtitinginan pa kami ng mga mag-aaral. Hindi na ako sanay sa mga tingin nila. Holding hands kasi kami ni Davin habang naglalakad. Don’t misunderstand me. Siya ang unang humawak sa kamay ko.

“Gosh! Sila na ba?” –B1

“Parang sila na nga, girl.” –B2

“No comment ako sa kanila. Bagay na bagay kasi sila.” –L1

“Correct! Tinadhana ng langit.” –B3

Ayan ang mga naririnig ko sa mga nadadaanan namin. Tumingin ako kay Davin at nakangiti siya habang naglalakad  kami. Proud na proud ang peg? Of course naman. Siya ba naman ang magka-girlfriend na kasing hot at kasing ganda ko.

“Hintayin kiya mamayang breaktime, okay? Bye!” sabay kiss sa cheek ko nang makarating na kami sa harap ng room ko.

“Okay, bye.” sabi ko lang at saka pumasok na sa loob ng room.

----------------------------------------------------------------------------------------

Next time ulit.

Don't forget to vote and comment.... thanks!!!!!!

Revenge turns to LOVE? (UNDER REVISION)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon