Revenge turns to LOVE? (UNDER REVISION)

CHAPTER 11

Ngayon lang ako ulit naka-update... naging busy manood ng COFFEE PRINCE. hahaha. Grabe!!! Super LIKE KO...

============================================================

Shiryl’s POV

Ayoko pang umuwi kaya lang gabi na at baka daw wala nang kasama sa bahay si Couz. Baka nakauwi na nga sina Jarred.

Hindi ako maka-get over. Kahit kalian talaga hindi nagbago si Jhonniel. Ang gwapo pa rin niya. Bagay na bagay kami. Pero hindi ko pa rin makalimutan ang ginawa niya sa akin. Why did he kiss me? Dapat nagpaalam man lang siya para naman makapaghanda ako, diba?

“Nandito pa pala kayo.” Natigilan ako sa sinabi nila. Tiningnan ko sila at oo nga. Bakit di pa kaya sila umaalis? Di pa sila tapos?

“Good evening tita!” masayang bati ni Jarred.

“Matagal ko na ring hindi kayo nakita ah. Bakit hindi ninyo ako dinadalaw?”

“Kasi po Tita, baka galit po kayo samin eh.” –Jarred

“At bakit ako magagalit sa inyo? By the way, dito na kayo kumain. Ipapahanda ko na ang dinner para sainyo.”

“Thanks po tita.” –Renz

Nginitian ko ng nakakaloko si Andrea at tumingi kay Jarred pero bumalik din sa kanya.

“Ano’ng nginingiti-ngiti mo diyan, Couz?” nakakunot noong sabi niya.

“Wala naman. Bakit, bawal bang ngumiti? Kung gusto ko pala eh. Problema mo?”

“Hayaan mo nay an Andrea. Nakita kasi niyan ang CHILHOOD SWEETHEART niya kaya baka hindi pa makaget over until now.” Sabay pasok ni tita sa kusina. Kailangan talagang emphasize yun?

Napansin ko ang magkahalong pagtataka at pagkagulat sa mukha ni Andrea. Hindi naman ako lumilingon dun sa tatlo. Ano’ng care ko sa kanila.

“Anong?... don’t tell me…” hindi ko na siya pinatapos at tumango tango lang ako sa kanya habang hindi mapigilan ang aking tawa.

Naupo ako kaagad sa tabi niya. “Talaga? Pero paano kayo nagkita? Diba nasa Paris siya?”

“Well, umuwi siya last week and I kinda surprised with his sudden appearance but I like it.” Sabay tawa ko na naman. Kinimkim ko to kanina so ilalabas ko to ngayon, lahat lahat. Bwahahaha!!!

“Ang landi talaga…” bulong ni Davin na rinig na rinig naman pero hindi ko siya pinansin. Baka mawala ang good aura ko.

“Dapat pala ako ang sumama kay Mommy. Bakit kasi ngayon pa ako naging ….” Napatigil siya sa pagsasalita. Sinundan ko kung saan siya nakatingin at nakita ko si Jarred na umuusok na ang ilong. Problema nun? Selos? Tiningnan ko si Davin at ganun din reaksyon niya. Kakatawa mga itsura ng mga to.

“Problema ninyo?” tanong ko habang nagpipigil ng tawa.

“WALA! Sige lang, ituloy niyo lang usapan ninyo.” Halatang naiinis si Davin at hindi ko alam kung bakit?

“Magpapalit lang ako ng damit, couz. Mamaya na lang natin ipagpatuloy ang usapan natin. May mga istorbo dito eh. Weirds!” tumayo na ako at dire-diretso sa kwarto ko.

Nagseselos ba si Davin? Hahahaha!.. imposible iyon nuh….