Beauty and the Billionaire✅ (MBBC#1)

Chapter 15

I didn't fall in love with you because I was lonely or lost, I fell in love with you because after getting to know you, I realized that I wanted to make you a permanent part of my life.
💝💝💝

I Love You, Drew

"Where?"

"In Tokyo. Come on let's get your stuff," sabay hila niya sa palapulsuhan ko.

The heck! Pupunta kami ng Tokyo at isasama niya ako?

Nanlaki lang din ang mga mata kong nakatitig sa kanya. Hindi lang kasi ako makapaniwala. Nasa loob na kami ng bahay ko ngayon at una na siyang pumasok. Napatulala na ako. Nagugulahan ako ngayon sa kanya.

"Drew..."

Umalma ako sa kalmadong tugon sa sarili. Siya na mismo ang kumuha sa maliit na maleta ko. Hindi naman kalahikan ang bahay namin. Maliit lang ito at dalawa lang ang kwarto. Iisa lang din ang sala at kusina at sa gilid lang ang banyo. This is the normal and the most typical home of a normal people.

Humarap siyang nakapamaywang na at seryoso ang mga mata.

"Darling... You won't be staying here on your own. Sasama ka sa akin sa Tokyo. It's for business anyway, only for three days," sabay haplos niya sa likod ko.

"But, Drew--"

"Come with me, then I'll let you work under the Monde Fashion."

Napalunok na akong nakatitig sa kanya. It's tempting. It maybe the only way that I can get and reach my dreams. Gusto ko rin naman na pumasok bilang isang sikat na modelo.

"Jasper is furious, at wala ako dito. Mababaliw ako sa kakaisip sa'yo, Beauty..."

"Come on, our flight is in three hours."

"What? Papano--"

Hindi na ako nakapagsalita dahil humalik na siya sa labi ko. Maingat ang halik niya at puno ng respeto. When I fought back for another kiss his voice groan and so is me... Hindi 'ata magandang idea ang sasama ako sa kanya. Dahil bibigay lang ako pagdating sa sandaling ganito.

"I want a separate room, Drew," habol hininga kong tugon sa kanya.

Tumango na siya. "Don't worry, I won't touch you without your permission, darling."

Bumitaw na siya at pumasok na ako sa kwarto. Mabilis lang akong nagpalit ng damit at kumuha ng iilan na gamit. Lumabas na ako at nakaharap lang din siya.

"Let's go..." hawak niya sa kamay ko.

Nang makarating kami sa Airport ay namangha na ako. I bet he planned it all ahead in time because everything is booked and given. Inutusan lang din niya ang personal bodyguard sa lahat ng naiwan ko. Pumasok na kami sa loob at hindi na niya pinakawalan ang kamay ko.

Tabi pa ang upuan namin. Kinuha niya kasi ang couple's seat na VIP. Umiling lang din ako. Ibang klase nga naman ang isang Drew Mondragon. Nakakatakot magmahal pero nagugustuhan ko. Lahat naman kasi ng ito ay bago sa akin.

I never experience it from anyone, nor from Jasper, not at all. Sa isang Drew Mondragon lang din, sa kanya lang...

From the Tokyo Airport we've been fetched by the hotel's chauffeur. I was right anyway. The accommodation he got is exclusively two rooms. Maliit nga lang naman ito. Halos maliit kasi dito sa Tokyo. Kakaiba ang lahat para sa akin at nakamamangha ang lahat sa paligid ko.

"Arigatō, tanoshinde kudasai," saad ng staff sa hotel sa amin.

"Dōmo arigatōgozaimasu," tugon ni Drew sa kanya. Ngumiti at yumuko din siya at ganoon nadin ako.