Beauty and the Billionaire✅ (MBBC#1)

Chapter 14

That person who enters your life out of nowhere, and suddenly he means the world to you.
💝💝💝

Confess

"Who was that?"

"Nakita niyo ba ang halikan nilang dalawa. Ang landi ng babae!"

"My God! Para naman kayong mga diyosa! Ang sabihin niyo inggit lang kayo."

"Well, kung ang isang Drew Mondragon lang din e, bibigay na ako. With money, fame ang everything, ang swerte ko!"

"Even though that was embarrassing."

"I've heard sekretarya niya iyong babae."

"OMG! Ganoon ba? Gosh naman..."

"Ang taas naman ng ambisyon ni girl."

"Kayo naman. Pampalipas oras lang iyon ni Drew Mondragon. Ilang babae na ba ang na e kama niya? Kasali na ako."

Nakapikit ang mata ko habang nakikinig sa kanila. Hindi pa ako lumabas sa cubicle. Nasa loob ako ng pambabaeng banyo. After the fashion show I ran away for an excuse.

I just need to released my tensions here in the bathroom, but it seems like its the worst place to be in. Rinig ko ang bawat chismis nila, kaya hindi pa ako makalabas talaga. Hanggang sa tumahimik na ang paligid at rinig ko na ang pagsara ng pinto. Lumabas na ako.

Wala ng ibang tao at ako na lang din. Maingat ko nang hinugasan ang kamay ko. Binilisan ko na, baka kasi may pumasok na naman at mag chismisan pa.

Come to think of it. That was embarrassing, Beauty! Why the hell I can't say no nor push him away from me. Hindi ko ba kayang hindian ang halik niya? Ganito ba talaga kalala ang epekto niya sa akin?

The heck! I've asked myself and I clearly knows the answer. Tanga lang din!

Pinatuyo ko na ang kamay sa dryer at lumabas na. Nakatingin naman sa akin ngayon ang mga babae sa gilid, at mga modelo pa ang iilan sa kanila. I am still wearing the creations of Ms. Irene Delaviste. And most of their stares darted on me. Mas inayos ko ang sarili sa paglalakad.

As far as I know I didn't do anything. If the kiss was an issue, then let it be... Wala namang girlfriend is Drew at gayon din naman ako, wala rin akong boyfriend.

What's wrong with that? Wala 'di ba? Ba't ang iba makatingin ay nagmamagaling na! Bahala nga sila.

"Beauty!" Si Bobita.

"In fairness ang galing mo best friend," si Ceilo.

"Pero agaw eksena ang halikan niyo. Kayo na ba?" Ngiti niya.

Napalunok akong tinitigan si Bobita. I know he knows what's happening that even myself didn't know the real deal.

"Oo, sila na. Maglalapangan ba naman ng ganoon kung walang nararamdaman," pagtatama ni Bobita sa tanong ni Ceilo.

Umisang hakbang na ako, pero huminto na rin. I don't know where to go and probably the best thing to do is to get away from here. Away and out from all of this people.

"Hoy! You cant go home just yet. Not yet, Beauty," si Ceilo sa akin.

Napatingin ako sa hawak niyang ladies drink, kaya kinuha ko na at ininom 'to. Natawa lang din siya sa inasal ko. Naging busy ulit si Bobita. Napansin ko lang din na ang dami ng lumapit sa kanya.

"Doon tayo. Marami pang drinks. Come on," hila ni Ceilo sa akin.

Tinitigan ko pa ang sarili bago pumili sa ladies cocktail. I don't want to ruin this beautiful long gown dress. Kaya ang champagne lang din ang kinuha ko. Ang red wine talaga ang gusto ko. Pero ayaw kong mapatakan ang suot ko nito. Isang lagok ko lang 'tong ininom at kumuha pa ng isa.