«Μπορείς να μας πεις τι σε έχει πιάσει σήμερα; Όλη την ώρα κοιτάς γύρω μας και ζαλίστηκα!» Μου λέει η Eun ha και γυρνάω να την κοιτάξω με ένα αμήχανο χαμόγελο.
«Εε;» Το μόνο που καταφέρνω να πω και ακούω έναν ήχο δίπλα μου. Γυρνάω και βλέπω τον Jackson να τρίβει πονεμένα το μέτωπό του όσο κοιτάζει θυμωμένα την Luna. Η δεύτερη τον κοιτάζει με ένα αθώο χαμόγελο.
«Μη με κοιτάς έτσι! Ήταν κρίμα να χτυπήσω το δικό μου μέτωπο για τις βλακείες της άλλης! Έτσι κι αλλιώς εσύ δεν έχεις εγκέφαλο για να φοβάσαι ότι θα φύγει από την θέση του!» Του εξηγεί χαμογελαστά και εκείνος της πετάει το βιβλίο που κρατούσε στα χέρια του ο Jay.
«Εεε! Το διάβαζα αυτό ξέρεις!» Παραπονιέται ο Jay αλλά ο Jackson και η Luna τον αγνοούν για να συνεχίσουν την μικρή τους διαμάχη.
Εγώ τους αγνοώ και συνεχίζω να κοιτάω γύρω μου. Με ανακούφιση βλέπω στην άλλη άκρη τον Taeyong και την παρέα του να μιλάνε μεταξύ τους έντονα. Κάποια στιγμή το βλέμμα του Taeyong πέφτει επάνω μου και γυρνάω αμέσως να κοιτάξω αλλού.
Δε θέλω να νομίζει ότι μου αρέσει γιατί μετά θα έχουμε τεράστιο πρόβλημα!
«Έχεις κάτι;» Ακούω την Sanha να μου ψιθυρίζει και την κοιτάζω με ένα μικρό χαμόγελο.
«Όχι είμαι καλά, απλά νιώθω κάπως κουρασμένη σήμερα... δεν κοιμήθηκα καλά το βράδυ και λόγω της κούρασης αποσπάται η προσοχή μου εύκολα...» Της πετάω το ψέμα μου με απόλυτη ψυχραιμία.
Έχω συνηθίσει πια τα ψέματα αλλά... για κάποιον λόγο αισθάνθηκα άσχημα που της είπα...
Αυτή μου γνέφει με κατανόηση και αφού μου πει ένα «Καλά» γυρνάει την προσοχή της στον Yeojun. Κοιτάω προς το μέρος του Taeyong αλλά δεν τον βλέπω εκεί. Πού πήγε; Πόση ώρα λείπει; Ανοίγω τα μάτια μου διάπλατα και σηκώνομαι όρθια τρομοκρατημένη. Τα παιδιά με ρωτάνε τι έπαθα αλλά εγώ τους αγνοώ και κοιτάω γύρω μου με την ανησυχία να είναι φανερή στο πρόσωπό μου. Ξαφνικά νιώθω έναν δυνατό πόνο στο στομάχι μου που με κάνει να αφήσω ένα επιφώνημα πόνου και να λυγίσω. Τα παιδιά μαζεύονται γύρω μου ανήσυχα προσπαθώντας να καταλάβουν τι έγινε. Την ώρα που πάει να με σηκώσει ο Mark, ξανά νιώθω έναν πόνο στο στομάχι μου που με κάνει να δακρύσω. Καταπίνω όλο τον πόνο που έχω και πιάνω το χέρι του Mark γερά. Τον τραβάω και πλησιάζω τα χείλη μου στο αυτί του.
«Κάνε μου μια χάρη...» Του λέω σε παρακλητικό τόνο και αυτός μου γνέφει θετικά γρήγορα. «Θέλω να βρεις τον Taeyong και να τον σταματήσεις!» Του ζητάω και με κοιτάει ξαφνιασμένος αλλά και θυμωμένος. Νιώθω ένα δυνατό χτύπημα στο μάγουλο μου που με κάνει να βγάλω έναν λυγμό. «Τώρα!» Του φωνάζω και φεύγει γρήγορα.
YOU ARE READING
He's my Jung? Oh come on!🌓
Teen Fiction[ Το βιβλίο αυτό βρίσκεται σε ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ώστε να εκδοθεί κάποια στιγμή. Εδώ θα βρίσκεται το πως ήταν αρχικά! ] • Τζανγκ: Στα κορεάτικα σημαίνει μια σύνδεση μεταξύ δυο ανθρώπων τόσο δυνατή που δεν μπορεί να την σπάσει ούτε η απόσταση ούτε ο χρόνος...
