T W E N T Y - E I G H T

30 7 51
                                    

Πετάγομαι από το κρεβάτι ένα ακριβώς λεπτό πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι. Αδιαφορώντας που χτυπάει, τυλίγω τα χέρια μου γύρω από τον κορμό μου. Έχω ένα άσχημο προαίσθημα. Σκουπίζω τα δάκρυα που έφυγαν από τα μάτια μου λόγω του εφιάλτη και ξεκινάω να ψάχνω ένα ροζ αρκουδάκι. Μόλις το βρίσκω, το παίρνω στην αγκαλιά μου.

Το αρκουδάκι το κέρδισε ο Luca όταν ήμασταν στο Wolmi Theme Park. Το είχα δει σε έναν πάγκο και προσπάθησε να το πάρει. Δεν τα κατάφερνε και σε μία φάση που εγώ γέλαγα και τον κορόιδευα, ξαφνικά τον βλέπω να με κοιτάει ειρωνικά με το αρκουδάκι στο χέρι του. Θυμάμαι να το παίρνω και να του κρατάω μούτρα. Με τον Mark δεν έχουμε ξανά μιλήσει από τότε και κυριολεκτικά τον αγριοκοιτάζω κάθε φορά που το βλέμμα μου συναντάει το δικό του. Παρόλ' αυτά, τα πράγματα κυλάνε υπερβολικά ήρεμα. Τι εννοώ; Εννοώ ότι ο Luca έχει γίνει μέλος της παρέας και πραγματικά δεν τον έχω ξανά δει πιο χαρούμενο. Ο Taeyong... όσον αφορά αυτόν δεν ξέρω. Κοιτάζει προς τα εδώ αλλά δεν έχει αγγίξει τον Luca ούτε λίγο. Καλά εδώ θα μου πείτε πως να τον πλησιάσει όταν έχει και τους υπόλοιπους. Ίσως φταίει και το γεγονός ότι του έχω γίνει στενός κορσές! Όταν τυχαίνει και λείπει για κάτι δευτερόλεπτα, τρώω το απίστευτο δούλεμα από τα παιδιά αλλά ξέρετε κάτι; Αδιαφορώ! Το κάνω γιατί... γιατί... γιατί πρέπει να με... προστατέψω; Ναι αυτό!

Ξεφυσάω και σηκώνομαι από το κρεβάτι ξεκινώντας να κατευθύνομαι προς το μπάνιο. Το ανοίγω και αφού μπω μέσα, ξεκινάω να κάνω την καθημερινή μου ρουτίνα φροντίζοντας να βάλω λίγο μακιγιάζ ώστε να γλιτώσω την γκρίνια από τον Luca. Μόλις είμαι έτοιμη, πάω και φοράω την στολή μου. Βάζω τα παπούτσια που δεν είναι άλλα από τα αγαπημένα μου ψηλά μποτάκια με τακούνι. Παίρνω το μπουφάν και την τσάντα με τα κλειδιά και το κινητό μου και κατεβαίνω κάτω. Καλημερίζω την μαμά και τον μπαμπά και αφού φάω πρωινό μία στα γρήγορα μαζί τους, βγαίνω έξω φροντίζοντας να πάρω μία ομπρέλα μαζί μου. Χάλια ο καιρός σήμερα. Την ανοίγω και πλησιάζω τον Jackson. Τον λέπω μόνο του και τα φρύδια μου σμίγουν.

Που είναι ο Luca; Ο Luca τον τελευταίο καιρό ερχόταν μαζί μας αλλά σήμερα δεν ξέρω γιατί δεν ήρθε. Αχ Aria ηρέμησε! Μην κάνεις σαν χαζή! Μπορεί να καθυστέρησε να ξυπνήσει και θα έρθει αργότερα! Ξεφυσάω και πλησιάζω τον Jackson με ένα χαμόγελο στα χείλη μου.

«Καλημέρα!» Του λέω και τον παίρνω μία  σφιχτή αγκαλιά κατεβάζοντας την ομπρέλα.

He's my Jung? Oh come on!🌓Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz