S E V E N T E E N

47 9 61
                                    

Τον κοιτάω με το ένα φρύδι ψηλά καθώς σταυρώνω τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου.

«Και γιατί σε νοιάζει είπαμε;» Τον ρωτάω ειρωνικά και με αγριοκοιτάζει.

«Δεν με νοιάζει! Από περιέργεια ρωτάω απλά...» Λέει αδιάφορα ενώ κοιτάει δήθεν τον ουρανό. Εγώ γελάω απαλά και επιλέγω να μην το σχολιάσω.

«Όχι δεν τα έχουμε με τον Mark. Είμαστε μόνο φίλοι!» Του απαντάω απλά, τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ, και ο Luca μου γνέφει δήθεν αδιάφορα.

«Αχα... και γιατί ήσασταν τόσο κοντά; Ο Jackson δεν θα ζηλέψει αν το μάθει;» Με ρωτάει ειρωνικά καθώς ξινίζει την φάτσα του στην αναφορά του ονόματος του Jackson.

Εγώ παίρνω μία αηδιασμένη έκφραση καθώς ανατριχιάζω ολόκληρη.

«Ιου! Όχι γιατί να ζηλεύει;! Είναι ξάδερφος μου, ιου!» Του απαντάω με το ίδιο ύφος και τον βλέπω να με κοιτάει με τα μάτια ορθάνοιχτα από το σοκ;

«Είναι ξάδερφος σου ο Jackson;!» Με ρωτάει σοκαρισμένος ενώ ένα χαμόγελο παλεύει να ξεφύγει από τα χείλη του.

«Ναι! Είναι ανιψιός του Sung, του πατριού μου...» Του εξηγώ και ανοίγει το στόμα του ελαφρώς. Ξεροβήχει και ρίχνει το βλέμμα του αλλού κοκκινίζοντας. «Νόμιζες ότι τα έχουμε;!» Συνεχίζω ρωτώντας τον ξαφνιασμένη αλλά εκείνος συνεχίζει να κοιτάει αλλού.

«Όλο το σχολείο το νομίζει. Έρχεστε και φεύγετε μαζί. Έχετε υπερβολική οικειότητα και... ξέρεις τώρα... φαίνεται ότι είσαι από άλλη χώρα άρα που να καταλάβω- καταλάβουν ότι είστε ετεροθαλή ξαδέρφια!» Εξηγεί ενώ τα μάγουλα του αποκτούν ένα πιο έντονο χρώμα κόκκινου. 

Είμαι έτοιμη να το σχολιάσω αρνητικά όλο αυτό αλλά αποφασίζω να αλλάξω θέμα και να συγκεντρωθώ σε αυτό που ήθελα.

Αν τσακωθούμε τώρα, πάλι θα χάσω την ευκαιρία! Έχω και μία αποστολή να βγάλω εις πέρας!

«Τελος πάντων... βρε Luca να σου πω...» Ξεκινάω να λέω δήθεν αδιάφορα και εκείνος γυρνάει να με κοιτάξει περίεργα. «Να...αφού δεν έχω κάτι να κάνω και... αμφιβάλω αν έχεις εσύ...» Συνεχίζω κερδίζοντας ένα δολοφονικό βλέμμα από μέρος του. Μπράβο Aria συνέχισε έτσι! «Δεν πάμε καμία βόλτα; Δεν μου είναι τόσο αποκρουστική η παρέα σου όσο νομίζεις... εκτός κι αν είναι η δικιά μου...» Του λέω σε παιχνιδιάρικο τόνο και αυτός ξαφνιάζεται με την ερώτηση μου, αγνοώντας τελείως την ειρωνεία μου.

He's my Jung? Oh come on!🌓Onde histórias criam vida. Descubra agora