Ακουω την Luna δίπλα μου να ξεφυσαει και όλη η παρέα γυρνάει και αδιαφορεί. Χμμμ...
«Τι γίνεται εκεί;;» Ρωτάω το προφανές.
«Ο Taeyong και η παρέα του ενοχλούν πάλι τον Luca... τον έχουν βρει ήσυχο και απόμακρο και του κάνουν την ζωή κόλαση...» Μου λέει κι εγώ τους κοιτάω. Ο Lucas; Α ναι! Είναι το forever alone αγόρι...
«Αυτός γιατί δεν κάνει κάτι;» Ρωτάω αδιάφορα. Αυτά γινόντουσαν και στο παλιό μου το σχολείο όπως και στο γυμνάσιο. Στο γυμνάσιο ενοχλούσαν εμένα αλλά κανένας δεν με βοήθησε ποτε! Έτσι όταν τα κατάφερα μόνη μου και ήμουν μπροστά σε τέτοια γεγονότα δεν βοηθούσα. Κανένας δεν με βοήθησε εμένα άρα γιατί εγώ;
«Δεν ξέρω! Τους αφήνει να τον χτυπάνε! Όσοι τον πλησιάζουν τους απομακρύνει κι γι' αυτό κανένας δεν μιλάει όταν τον ενοχλούν. Επιπλέον, τους φοβούνται αρκετά και γι' αυτό δεν ανακατεύονται» Μου απαντάει και γυρνάει να τους κοιτάξει. Εγώ για κάποιον λόγο νιώθω έναν πόνο στο στήθος μου αλλά αδιαφορώ. Βέβαια αυτός ο πονος γίνεται πιο έντονος μόλις τον βλέπω.
Χωρίς να το καταλάβω αρχιζω να απομακρύνομαι λεγοντας ότι πάω στην τουαλέτα, αδιαφορώντας τελειως για κάποια βλέμματα που τραβάω. Πάω προς το γραφείο που ευτυχώς ήταν στην ίδια μεριά με την τουαλέτα άρα όσοι είναι απ' έξω δεν καταλαβαίνουν προς τα που πάω. Μόλις φτάνω, χτυπάω την πόρτα και μπαίνω μέσα στο γραφείο των καθηγητών. Πλησιάζω έναν καθηγητή που βρισκόταν εκεί και του αναφέρω τι γίνεται έξω. Έπειτα συνεχίζω τον δρόμο μου προς την τουαλέτα όπου ανανεώνω το lip gloss μου.
Την ώρα που πάω να βγω, γιατί χτύπησε κουδούνι, ακούω θόρυβο και χαμογελάω πονηρά καθώς μπαίνω ξανά γρήγορα μέσα. Αυτό σημαίνει οτι τους πάνε στο γραφείο του διευθυντή. Μόλις απομακρύνονται βγαίνω και πάω στην τάξη. Μπαίνω μέσα άνετη λες και δεν έγινε τίποτα και κάθομαι στο θρανίο μου. Η Luna με κοιτάει ύποπτα και πάει να με ρωτήσει κάτι αλλά, ευτυχώς, μπαίνει μέσα ο καθηγητής. Δεν ξέρω γιατί τον βοήθησα... ένας απλός και αδιάφορος μαθητής είναι...
{...}
Μόλις χτυπάει το κουδούνι για διάλειμμα, βγαίνω μαζί με την Luna και τον Jackson για να πάμε στο παγκάκι που είναι και τα υπόλοιπα παιδιά.
«Λέγε...» Τον ακούω να λέει και γυρνάω να τον κοιτάξω περίεργη. Εε; Τι να πω;
«Τι να πω;» Εκφράζω την απορία μου ενώ τον κοιτάω με το ένα φρύδι σηκωμένο. Κάνει κι αυτός το ίδιο...
YOU ARE READING
He's my Jung? Oh come on!🌓
Teen Fiction[ Το βιβλίο αυτό βρίσκεται σε ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ώστε να εκδοθεί κάποια στιγμή. Εδώ θα βρίσκεται το πως ήταν αρχικά! ] • Τζανγκ: Στα κορεάτικα σημαίνει μια σύνδεση μεταξύ δυο ανθρώπων τόσο δυνατή που δεν μπορεί να την σπάσει ούτε η απόσταση ούτε ο χρόνος...
