Arya'nın Anlatımıyla
18.:57
*Biz yokuz*
Neden? Neden yaparsın bunu? Neden dağıtırsın gencecik çocukların hayatını, ailesini, psikolojisini, dengelerini. Ne yapmış olabilirler? Başka bir yolu yok muydu? Şiddet miydi? Kaçırmak mıydı? Ölüm müydü? Bu muydu yani her şey? Bitti mi oyununuz? Yeterince zevkli miydi?a
"Arya!" Dedi bir ses, kolumu tutup beni kendine çekti. Sıkıca sarıldı. Sarıldım. "Yapma bunu kendine, sen güçlü bir kadınsın! Acıtma canını. Duyguların, mantığını ele geçirmesin. Sana inanıyorum. Ne olursa olsun yanındayım. Lütfen dağılma, lütfen." Dedi yalvarırcasına.
"Neden?" Dedim hıçkırıklarımın arasında.
"Bilmiyorum ama bulacağız tamam mı? Güven bana."
"Kime, neye güveneceğim ben?" Dedim çaresizlik içinde. Canım yanıyordu ve ben engel olamıyordum.
"Kim acılarına engel olabiliyor ki Arya? Acılarına engel olabilen birine rastladın mı?"
"Hayır."
"Çünkü yoklar, biz insan oğluyuz. Elbet acı çekeceğiz ama sen izin verene kadar ve sen şuan acı çekmemize izin veriyorsun. Bunu engel olamamak gibi düşünebilirsin, kendine gel."
"Türkiye güzelisin sen, ne çabuk unuttun he?" Dedi Gediz, ortamı dağıtmak için. Göz yaşlarımın arasından gülmeye başladım, sarıla kollarımı çekip göğsüne iki yumruk geçirdim.
"Biraz daha gülerse sonun olurum, ona göre ha!" Dedim sinirle.
"Şşş tamam, bak gülmüyorum. Sakin bir yere oturalım mı?" Diye sordu. Başımla onayladım, kollarını bedenimden yavaşça çekti. Boşlukta kaldığımı hissettim bir anda. Göz yaşlarımı sildim, onu izledim. Gitti yöne doğru gittim. Taksi çevirdi ve adresi verdi, yanımda oturuyordu.
Onların bilip, benim ise bilmediğim ne olabilirdi?
"Çok şey, o kadar çok şey olabilir ki hayal gücünü aşar."
"Sen bugün beni aşağılamak için mi buradasın?"
"Fikirlerini değiştirmek için buradayım, düz mantık düşünüyorsun. Onların yanında ol ve olanları izle."
"Nereye gidiyoruz?" Diye mırıldandım.
"Sakince düşünebileceğin bir yere." Dedi gülümseyerek. Onu izledim, hacimli geriye doğru kıvrık kirpiklere sahipti. Çilleri kızıl rengine kaçıyordu sanki ama kahverengi de vardı. Orantısız ama hoştu. Bana döndü, gamzelerini bana bahşetti.
"Eğer biraz daha bana bakarsan, aşık olacaksın. Karar senin!" Diyerek fısıldadı. Ona gülümseyip, önüme döndüm.
🗣
Bir tepeye gelmiştik, ışıksız, insansız, gürültüsüz, huzurlu. Gediz önden gidiyordu, Ankara bugün ayaklarımızın altındaydı. Gitti, gitti ve durdu. Çimenlere oturdu ve ayaklarını sallandırdı. Burası tepe değildi, burası uçurumun kenarıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZ ÇIĞLIK 🗣 | Tekrardan Düzenleniyor..
Teen Fiction10 yıl öncesinde, küçük bir bedende. Hiç bir suçu yok iken fazlasıyla zarar gören küçük bir kız çocuğu. Yıllar geçmiş ve o beden büyümüştü. Bu sefer şansa yer verilmemişti. Olmayan bir aşkın, olmayan bir cinayetine hazır mısınız? #roman | #50 | 13...
