Tears Of The Unwanted Wife [COMPLETED]

Unwanted Wife 2

"And, today you enter as individuals, but you will leave here as husband and wife, blending your lives, expanding your family ties, and embarking upon the grandest adventure of human interaction. The story of your life together is still yours to write. All those present have come to witness and celebrate your love and commitment this day - eager to a part of the story not yet told." napatingin ako kay Helius na prenteng nakatayo sa aking tabi. Seryoso ang kanyang mukha at parang yamot na yamot na kakatayo sa kaniyang pwesto.

"And, remember to treat yourselves and each other with respect, and remind yourselves often of what brought you together. Take responsibility for making the other feel safe, and give the highest priority to the tenderness, gentleness and kindness that your connection deserves.

When frustration, difficulty and fear assail your relationship, as they threaten all relationships at some time or another, remember to focus on what is right between you, not just the part that seems wrong. In this way, you can survive the times when clouds drift across the face of the sun in your lives, remembering that, just because you may lose sight of it for a moment, it does not mean the sun has gone away. And, if each of you takes responsibility for the quality of your life together, it will be marked by abundance and delight."

~~~

Marami pang sinasabi ang judge bago matapos ang seremonya. Nagugutom na nga ako eh!

Itong kasama ko naman, parang pinagsakluban ng langit at lupa sa sama makatingin.

"By the power vested in me , I now pronounce you Husband and Wife. You may now kiss the bride." Sa wakas. Natapos na rin. Huhu, my tummy is very hungry na! Parang sinasabi niya sa akin na, hey girl you eat na I have a lot of space in here.

Nagpalakpakan ang mga tao at binati kami ni Helius. Hindi ko nga alam kung mga tao ba ito. Basta may nagpalakpakan.

Niyakap naman ako ng mangiyak-ngiyak na Si Don Agustin. Tama ang hula kong pangalan sa kaniya diba?

"Hija! Ang saya-saya ko. Sa wakas, natupad na rin ang matagal kong pangarap. Maraming Salamat, hija!" ngumiti naman ako sa kaniya at tinapik ang kaniyang balikat.

Masaya rin naman ako, this is my wedding and I should be happy! Though mukhang kabaliktaran dito sa lalaking katabi ko. Kanina niya pa kasi ako tinitignan ng masama. Parang napakalaki ng ginawa kong kasalanan sa kaniya. Slight lang naman eh!

Tinignan ko ang mga tao sa paligid. Ay, wala nga palang mga tao. Ginawa kasing sikreto itong kasal at tanging ako, si Helius babe, Don Agustin at judge lang ang nakakaalam.

Wait- babe? Kreisha, saan mo naman nakuha yan? Bago bago mo pa lang ikasal lumalandi ka na! Hmp!

Itong utak ko naman, ang KJ!

Kitang nagsasaya ang tao, eh!

"Maraming Salamat, Raul! Siya, mauuna na kami't kailangan ko pang makausap itong dalawa." pamamaalam ni Don kay Judge Raul.

Lumabas naman agad kami sa kwartong iyon at tumungo sa basement kung saan naka park ang mga kotse.

Sumakay kaming lahat sa SUV na nakaparada sa may gitna.

Nasa passenger seat si Don at parehong nasa back seat naman kami ni Helius.

Bakit kaya hindi nagsasalita si Helius? May masakit ba sa kaniya? Or baka naman tutol siya sa kasalang ito. Right! Sino nga bang matinong tao ang papayag magpakasal ng biglaan. Yung tipong gigising kang single tapos matutulog kang married. Oh diba? Ganiyan topakin ang matandang Don na yun. Hindi man lang sinabi ang date kung kailan ang schedule ng kasalan, bigla-bigla na lang pupunta ng apartment at sinabing ikakasal na ako ngayong araw.

Hindi man lang ako nakapag-salon, amp!

Speaking of kasal, after 5 days simula ng pag-uusap namin ni Don sa opisina ay tinawagan ko siya at sinabi kong papayag na ako sa offer.

Naisip ko kasi ang sinabi niya, tama nga siya! Kung papayag ako sa offer niya ay wala na akong haharapin pang problema. Maibabalik na ang bahay at lupa namin na ilang taon kong pinaghirapang tubusin.

Saka ko na iisipin ang pagiging housewife, magsasaya muna ako ngayon dahil sa wakas natubos na rin ang bahay at lupa namin.

Huminto ang kotse sa isang sikat na restaurant sa Cateel. First time kong makapasok dito, at talagang napanganga ako sa disenyo ng buong paligid. The designer really did a great job! The whole place is breathtakingly beautiful.

"Close your cute mouth and continue walking!" nanlalaki ang matang napalingon ako kay Helius ng sabihin niya ang mga katagang iyon.

Emeged! Did he just say cute?

Iyong mga kasama ko nga sa work, panay puri sa cute lips ko pero nang siya na ang nagsalita- argh! Parang ako na ang pinaka-magandang babae sa buong mundo. Kahit lips ko lang naman ang pinuri niya.

Nangiti-ngiti ang kalamnan kong sumunod sa kaniya, akala ko magiging mabigat ang trato niya sa akin pero hindi pala.

Hanggang umabot kami sa table na pina reserved ni Don Agustin ay masaya ang mukha kong nilagay ang mga gamit sa bakanteng upuan at nginitian ang lahat ng mga taong nakatingin sa amin. Bakit nga ba wala? Kasama ko lang naman ang dalawang bigating tao dito sa Cateel.

Siyempre magtataka sila kung bakit ang isang tulad ko ay nakasamang kumain ang isang Don Agustin at Helius sa iisang lamesa.

Tinignan niya ako ng masama dahil sa pagngiti-ngiti pero inirapan ko lang siya! Aba, napaka attitude talaga. Kahit noon, grabe ang attitude ng lalaking tao. Laging snob!

Pero aaminin ko ang cute niya habang ginagawa iyon, parang batang 'di binigyan ng paborito niyang candy. Hehe!

"Nga pala, nakalimutan kong sabihin sa inyo na sa village na kayo titirang dalawa." masayang sabi sa amin ng matanda. Mukhang mas masaya pa nga siya kaysa sa ikinasal eh!

"Which one, Lolo?" tamad na sagot ni Helius.

"San Rafael!" the F! San Rafael Village is one of the prestigious village in our town. Karamihan sa mga nakatira roon ay mga mayayamang tao. May-ari ng kumpanya, schools and even politicians! May mga celebrities din but mostly ay sa city sila nakatira.

I can't be believe I'll be one of the members of that subdivision! Geez!

"Excuse me, po. Hehe, pero diba masyado pong mahal sa village na iyon? Hindi na naman po kailangan ng mamahaling bahay." pareho silang napatingin sa gawi ko ng sabihin ko ang mga katagang iyon.

"Haha, Hija! Such a humble person. You don't need to pay for the house because in the very first place, Helius, your husband is the owner of that subdivision." I never thought Helius would own such big subdivision at a very young age. He's really good in handling business! Sa tagal kong nakatira sa bayang to, hindi ko alam na siya pala ang may-ari ng subdivisiong 'yon. Siguro dahil masyadong exclusive and private ang lugar at hindi basta bastang makapasok at maka-kuha ng mga informations ng members at iba pang datas connected with the place. That's how secured and very safe ang place.

Sometimes I heard rumors that he's a beast inside the company that's why his employees are scared to do things opposite to his decision.

"U-hm, hehe! Okay po." wala na akong ibang masabi dahil panay ang ngiti sa akin ng matandang kaharap ko. Weird!