Tears Of The Unwanted Wife [COMPLETED]

Unwanted Wife 11

Dire-diretso akong naglakad at lalagpasan na sana ang nakatayong si Helius nang bigla niya akong higitin papalapit sa kaniya.

I faced him with bravery in my eyes, pero deep inside I'm so nervous. So nervous that my legs are shaking.

"Helius, nasasaktan ako! Let me go!" I pleaded dahil masiyadong mahigpit ang hawak niya sa braso ko.

Hindi siya nagsalita at hinila ako papasok sa loob ng bahay. Akala ko hihinto na siya but he kept on dragging me hanggang makarating kami sa kwarto. He slammed me on the bed and look at me angrily but it fades seconds after.

I knew it. He's gonna scold me again, hurt me and then leave me here, crying.

Ano pa nga ba ang bago?

My tears pulled down with that thought. I can't help it, the person whom I love the most is the reason why I'm hurting like this.

Bakit ganito? Di ba pwedeng maging masaya na lang ako? Why do I always need to feel this sadness and pain? How can I get rid of this? Hindi ko naman kayang iwan si Helius, thinking the life I have in my tummy now. I can't.

Ngayon naiintindihan ko na ang mga nanay na nagpapaka-martyr kahit sinasaktan at niloloko na sila ng kanilang mga asawa.

Because every mother would do everything to provide their children a complete family even it takes them pain and suffering.

"I'm sorry.." nabigla ako dahil sa mga salitang binitawan niya.

Mas lalo pang tumulo ang mga luha ko dahil doon. Helius. My Helius is saying sorry.

"I'm sorry, Kreish.. I didn't know, I didn't know. Lucios told me everything bago ka dumating dito. I know I'm a jerk and I don't deserve you and our baby. But I'm willing to do everything for you to forgive me and give me a chance to be a father of our child." Malamlam ang mga matang nakatingin siya sa akin habang sinasabi ang mga katagang iyon.

Here I thought that he's sorry for causing me pain pero yung totoo he's just saying sorry para sa anak namin. Asa ka naman agad Kreisha, huh?

Wala na talaga siguro akong lugar sa puso niya. His heart is already taken by someone. Someone that is surely not me. Pero atleast, he accepted and didn't disowned our child. Kahit yung anak ko na lang.

"You know na may nangyari sa atin?" Still with teary eyes, lakas ang loob kong tinanong sa kaniya iyon.

"Yeah. Lasing lang ako Kreisha, but I'm still in sane. Alam ko ang nangyari, every single bit of what happened that night." A part of me lightened dahil sa sinabi niya pero nang maalala ko na he is just doing all of this dahil sa baby namin ay nawala agad ang ngiti sa sistema ko.

Tumango ako at tumayo para magtungo sa banyo. I need to calm myself, I need to freshen my mind.

***

Bumaba ako ng mag-gabi na. When I go out from the bathroom to freshen up myself ay wala na akong Helius na nadatnan sa kuwarto. Maybe he's out to meet someone, or maybe he is going to meet his lover, kung lover ba talaga. I don't know. Ang mahalaga sa akin ay hindi na siya nagiging bayolente. I need to take care of my body from any harm, from pain. Ayaw kong may mangyaring masama sa baby ko, siya na lang ang natitirang mahalaga na meron ako. Except for Helius na kahit anong gawin ko, hindi siguro mapapansin ang pagmamahal ko sa kaniya. But, I'll still do everything para mapalapit at mapamahal siya sa akin for the sake of this marriage to work and for the sake of our baby.

Nasa kalagitnaan ako ng pagbaba sa hagdan nang maamoy ko ang mabangong aroma na nanggagaling sa kusina. May nagluluto, to think that it's Helius ay dali-dali akong bumaba at tumambad sa akin ang hubad na likuran ng asawa ko.

He's cooking topless at tanging apron lang ang nakatabon sa kaniyang katawan. From where I'm standing ay kitang kita ng mga mata ko ang paggalaw ng muscles niya kapag binubuhat niya ang mga gamit pangluto.

Nawili ako sa panonood sa kaniya at di ko namalayan na nagawi na pala ang paningin niya sa pwesto ko at nahuli niya akong nakatitig sa kaniya. Nakakahiya! Namula ang buong mukha ko at mediyo nahihiya na nagsalita.

"You're cooking.." He chuckled at nilipat ang mga ulam na niluto niya sa lalagyan na hinanda niya sa mesa.

"Hmm, yeah! I'm doing this for you, for our baby too." My face reddened on his remarks. This is the first time that he cooked for me. I'm flattered, really. Sige, Kreisha umasa ka, wala namang bayad iyan.

Pero para sa baby pa rin, Kreish. Baby over you talaga palagi. Pero ito ang baby na kailanman hindi ko pagseselosan, hihi.

"Well, uhm thanks. " I said.

Pinaupo niya ako at umalis siya saglit. Magbibihis daw muna siya at para makakain na kami ng dinner.

He's changing, uh! I hope this is true and I hope this is for good.

First, he cooked dinner for me and second sabay kaming kakain. This relationship is really having a progress, huh.

When he returned ay nagsimula na kaming kumain. From time to time he'd ask me if the food is delicious and I would answer him yes.

It's indeed delicious, parang mga lutong restaurant. Five star restaurants.

It's overwhelming that he's talking to me now, unlike before that he would shout and beat me. Kaya di ko maiwasan ang mailang kapag nasobrahan na siya sa pagsasalita. I would just nod or shrug. Napansin niya ata iyon kaya tumawa siya at tumango-tango.

"I get it. You're getting uncomfortable with my sudden change of mood." He said.

"Nah, just a little bit- I don't know! Hehe." I answered habang sinusubo ang pagkain. I don't really know tho- from being a mad and angry Helius to a caring one. Nakakalito.

"Don't worry. May naisip akong gawin para mawala ang pagiging uncomfortable mo sa akin. This would be a better start also so we could know each other more." Dagdag pang sabi niya.

"Ano naman?" tanong ko.

"Let's have a date."