My Master and I [My's and I's Series #1] (COMPLETE)

Master 11

Dedicated to ApparentlyApril

___
Katty's POV

It's already been days at tuluyan na ngang gumaling ang mga sugat ko, so happy. Si Russelle naman ay bumalik sa trabaho niya. Ngayon naman ay napagdesisyunan kong gumala dahil last time na gumala ako ay hindi ko ito na-enjoy at hindi ko nagastos yung credit card na pinahiram o bigay sakin ni Russelle. Gusto ko sanang isama si Just pero hindi pumayag si Russelle dahil baka raw mapahamak pa siya o kung anong mangyari sakanya o di kaya ma dognapped siya. Ang OA lang, tsk.

***

Nakatayo na ako sa harap ng isang mall at pumasok ako sa isang kainan which is ang Mcdo, gusto kong kumain dito dahil may nuggets dito, nag order ako ng makakain ko, nuggets, large fries at mc burger. Habang hinihintay ang order ko ay may nakita akong pamilyar na tao na pumasok na galing sa entrance.

"Seriously? Mcdo, of all places?" Rinig kong sabi ni Levi na naka suot ng Face mask at sunglasses at kasama niya si Blessy na nakangiti lang. Mahahalatang sila na nga talaga, mukha na silang couple dahil mag ka hawak kamay pa sila. Kita ko naman na nag ba-blush si Blessy, mukhang bagong couple ahh.

"Here's your order miss, thank you for waiting." Napatingin ang atensiyon ko sa waitress na nagsalit, tumango lang ako at kinuha na ang inorder ko. Umupo ako sa may pangapatang table sa tabi ng glass wall. I prayed at kumain na.
"Hi Ate Divine, pwedeng pa share ng table?, malungkot kumain mag isa." Nakangiting sabi at tanong niya, hindi pa ako nakakasagot ay umupo na siya sa katapat kong upuan.
"I'm used to it." Sabi ko nalang. Kita ko namang parang nalungkot ang mga mata niya.
"That's said, kahit na sanay ka na alam kong di mo parin maiwasang malungkot." Sabi niya, nanatili akong tahimik dahil totoo, tama ang sinabi niya, simula ng mawala ang kapatid at si mom ko ay lagi na akong kumakain magisa, it's sad and lonely but I'm really used to it. Pero hindi na ako ganon laging nag iisa, I mean lagi naman kaming sabay kumain ni Russelle and I'm very thankfull for him because of that. Kahit na parehas naming dislike ang isa't isa ay never niya akong hinayang kumain mag isa, he worried about me and I know that he cares about me, I'm thankfull dahil kahit na marami siyang dahilan and ways para paalisin ako ay hindi niya parin ginawa, in fact he never leave me at never niyang pinaramdam na nag iisa ako. I'm learning to like him actually but romantic feelings? Hindi ko alam kung may gusto ako sakanya romantically.
Ilang minuto lang ay nakarating na si Levi habang dala ang pagkain nila ni Blessy.
"Who is she?" Tanong ni Levi at tinuro ako ng tumabi siya kay Blessy.
"She's ate Divine, nakwento ko na siya sayo." Nakangiting pakilala ni Blessy sakin.
"And this is. . ." I cut her off.
"Levi Maguen, your lover. I know." I said. Nakita ko naman kung pano namula si Blessy, ang cute. Napatingin ako kay Levi na seryoso lang na nakatingin sakin, kahit na naka face mask at sunglasses siya ay feel kong nakatingin siya sakin ng seryoso.

"Don't worry hindi ako isa sa mga fans niyo." I said, nag tanggal naman siya ng face mask at nag suot ng hood.
Hindi talaga ako mahilig sa mga ganyan ganyan, isa pa I'm to old para maging isa sa fan girls nila, ayoko sa mas bata sakin at mas ayoko sa mas matanda sakin. Age does matter to me.

So yun, nag umpisa na kaming kumain, ilang minuto lang ay biglang may tumawag kay Levi kaya nag excuse muna siya at lumabas, siguro private ang pag uusapan nila ng kausap niya sa telepono. Ilang minuto lang bago umalis si Levi ay nakita kong nakatanggap ng message si Blessy na ikinakunot ng noo niya.

"Problem?" I ask.
"It's nothing, nag tataka lang ako na nag text si Levi, usually ay tumatawag siya, pinapapunta niya ako sa isang boutique asap, I don't know why." She said.
"Go, mukhang mahalaga ang sasabihin niya sayo." I said, nag aalinlangan naman siyang tumingin sakin. Mukhang iniisip niya ako. I sigh.
"I'll be fine, matatapos narin naman ako ehh, go." I said. Ngumiti siya at humingi ng pasensiya at mabilis na umalis.
Gaya nga ng sabi ko ay mabilis kong natapos ang pagkain ko, napatingin naman ako sa pagkain na naiwan ng dalawa. What a waste.