|He came|

491 51 13
                                    

Kafamı yavaşça Jimin'e çevirdiğimde o da bana bakıyordu.Hiçbir şey düşünmeden elimdeki serumu hızlıca çıkarttım ve ayakkabılarımı giyindim.Hızlı adımlarla odadan çıkarken içimdeki sorulara engel olamıyordum.Tam hastaneden çıkmıştım ki arkamdan geldiğini anladığım Jimin bileğimden tutup kendine çevirdi.Utancımdan gözlerine bakamıyorum o yüzden yere baktım.

-Rose gözlerime bak.(Jimin)

Ben hala kafamı yerden ayırmazken gözyaşlarımın aktığını yeni anlamıştım.Jimin çenemi tutup ona bakmamı sağladı.

-Ne konuşucaz bu saatten sonra?  Konuşsak ne değişecek ki?                                                              -Biraz izin verirsen birşeyleri değiştirebiliriz belki.(Jimin)                                                              -Şuan konuşmak istemiyorum.

Bileğimi Jimin'in elinden kurtarıp arkamı döndüm.Şansıma taksi gelmişti, hızlıca taksiye bindim.Yol boyu olanları ve bundan sonra olacakları düşündüm.
Eve vardığımda taksiden inip adama parasını ödedim.Şuan kimseyle muhattap olmak istemediğim için kızlar eve gelmeden duşa girdim.Çıkıp saçımı kurutup yatağıma oturdum.Telefonum çaldığında içimde oluşan gereksiz korkudan kurtulup kimin aradığına baktım.
Chanyeol arıyordu.Açmayabilirdim ama kaçmak ta bir yere kadardı.Yeşil tuşa basıp telefonu kulağıma götürdüm.                                                    
-Alo Rose?                                                                                                                                                       -Efendim Chanyeol.                                                                                                                                      
-Bir anda çıktın.Bir şey mi oldu?Jisoolar da birşey söylemiyor.                                                     

Bunu duyunca rahatlamıştım çünkü Chanyeol'a da rezil olmak istemiyordum.         

-Hayır.Birşey olmadı.Acil bir işim vardı.Ailevi bir mesele.                                                                
-Anladım.Kendine dikkat et görüşürüz yarın okulda.                                                                          -Görüşürüz.                          

Telefonu kapattığımda kapı sesinden kızların geldiğini anladım.Hemen kapımı kapatıp kitledim.Onları suçlayamazdım, suçlamazdım ama benim istemediğimi bile bile Jimin'e gerçekleri söylemekte ısrar etmelerine kırılmıştım.Jennie'nin sesini duyduğumda yatağımın içine girip üstüme örtüyü örttüm.

-Rose.İçeride misin?

Kapıyı açmak için kulpu aşağıya indirdiğinde kapının kilitli olduğundan benim içeride olduğumu anlamıştı.

-Rose lütfen aç şu kapıyı da konuşalım.

Sesindeki pişmanlık çok bariz bir şekilde ortadaydı.

Birkaç kere daha seslense de  sesimi çıkartmadım.Bir süre sonra gittiğinde yavaş yavaş gözkapaklarım kapandı ve kendimi uykuya bıraktım.~

Uyandığımda derin bir nefes alıp yataktan kalktım.Lavaboya gidip yüzümü yıkadım.Saçlarımı açıp yeniden topladıktan sonra da aşağıya indim.Hiçbir ses yoktu.Acaba gitmiş olabilirler mi? Salona geçip koltuğa oturduğumda kapının kilidinin açılmasıyla kafamı kapıya çevirdim.Kızlar beni görünce hemen yanıma geldiler.

To Forget You•JiroseHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin