To Forget You•Jirose

|Clearness|

Neden bu kadar sinirlenmişti ki?Bir anda bileğimi tutup beni kendine çekti.Hemen bileğimi ondan kurtarıp geriye çekildim.

-Rose bak kibarca söylüyorken benimle gel.Yoksa ben seni götürmeyi bilirim.(Jimin)
-Ya sen benim neyimsin ki bana karışasın?Gelmiyorum hiçbir yere.
-Rose konuşmamız lazım.(Jimin)
-Jimin git buradan istemiyor işte.(Chanyeol)
-Chanyeol sen hiç konuşma.Kim bilir ne yapacaktın kıza ben gelmeseydim.(Jimin)
-Ne saçmalıyorsun?(Chanyeol)
-Saçmalamıyorum gerçekleri söylüyorum.(Jimin)
-Ya siz neden böylesiniz?Ne oldu aranızda da birbirinizden bu kadar nefret ediyorsunuz?

Birbirlerine baktıktan sonra Chanyeol oflayarak geri çekildi.Kesin aralarında bir şey oldu.

-Aaa anlatmadın mı aramızda neler olduğunu sevgiline?(Jimin)
-Ne sevgilisi Jimin kendine gel.
-Söyleyeceğin birşey yoksa git buradan Jimin.(Chanyeol)
-Evet gidicem, ama Rose da benimle gelicek.(Jimin)
Jimin içeriye bir adım atıp bileğimi yeniden sertçe tuttuğunda yeniden bileğimi çektim.Hiç vazgeçmeyecek miydi?

-İstemiyorum diyorum anlamıyor musun?Oyuncağın mıyım ben senin?İstediğin zaman geleyim istediğin zaman gideyim?
-Öyle birşey demedim ben.Kendi kendine saçma sapan şeyler uydurmayı kes artık.(Jimin)

Jimin'in sesi çok sert ve yüksek çıkmıştı bu sefer çok sert bir şekilde kolumu tutup kendine çekti.Sıktığı için çok acıyordu.
-Jimin canımı acıtıyorsun!
-Ya bıraksana istemiyorum!
Bir yandan da vurarak ittiriyordum ama bir işe yaramıyordu.
Jimin beni çekiştirerek evden çıkarttı ve kendisinin olduğunu düşündüğüm arabanın ön koltuğuna bindirdi.Bu yaşta nasıl araba kullanıyor ki?
Kendi de ön koltuğa oturup arabayı çalıştırdı.Acıyan kolumu sıvazladım.
-İtiraz etmeden gelseydin bunlar olmazdı.(Jimin)
-Ya nereye gidiyoruz yine?
Bıkkınca ve bağırarak sorduğum soruya Jimin sinirli bir şekilde cevap verdi.Sinirlendiğini çenesinin gerilmesinden anlamıştım.
-Konuşma Rose.Gidince konuşursun istediğin kadar.(Jimin)
O da benim gibi bağararak konuştuğunda oflayıp önüme döndüm.
5 dakika sonra dayanamayıp sordum:
-Sen nasıl araba kullanıyorsun?17 yaşında değil misin?
-Babamın arkadaşı bu işle ilgilendiği için erken aldım ehliyeti.(Jimin)
İyi kullanıyordu arabayı.En azından babasından arabayı çalıp hız yapan ergenler gibi değildi.
Bir anda önümüze çıkan arabayla Jimin sağa kırdı.Kısa bir çığlık attığımda Jimin de benim kadar korkmuştu.Hemen bana döndü.
-İyi misin?(Jimin)
Sesi endişeli çıkmıştı.Nefesimi düzenlemeye çalışırken o da benden farklı değildi.
-İyiyim.Birşey oldu mu sana?
-Yok olmadı.
Biraz bekledikten sonra Jimin yolun kenarında duran arabayı yeniden hareket ettirip yavaşça ilerledi.5 dakika sonra yavaşlayıp kenarda durduğunda ben de istemeye istemeye arabadan indim.Onunla eskiden olanlar hakkında konuşmak istemiyordum.İndiğimde ormanlık bir yere gelmiştik.Uçurum gibi bir yer vardı ama aşağıya baktığında bütün şehiri görebiliyordun.Kenarlarda bankalar vardı ve tehlikeli olmasın diye korkuluklar koymuşlardı.Gerçekten büyüleyici bir manzaraydı.Bir banka oturup manzarayı izlemeyi sürdürürken Jimin de gelip yanıma oturdu.Beni izlediğini üstümdeki bakışlarından anlıyordum.
-Çok değişmişsin.(Jimin)
Sonunda konuştuğunda ben de ona döndüm.
-Sen de.
-Gerçekten beni seviyor muydun eskiden?(Jimin)
Bu konuyu Jimin'le konuşmaktan çok utanıyordum.Başımı yere eğip konuştum:
-Jimin sadece fiziksel veya ruhsal olarak değişmedim ben.Sana olan hislerim de değişti.Evet seviyordum hangi akılla sevdim onu da bilmiyorum.Bunu söylemek istemezdim ama sen benim ilk ve son sevdiğim kişiydin.O yüzden değişmemin en büyük nedenlerinden biri de sendin.Ama merak etme şuan sevmiyorum.Hatta istersen birdaha hiç konuşmam seninle.Dediğim gibi çocukça bir histen başka bir şey değildi.

Jimin ne diyeceğini bilmiyormuş gibi baktı.
-Özür dilerim.(Jimin)
Hafifçe kaşlarımı çattım.
-Ne için?
-Her şey için.(Jimin)
Bu sefer gerçekten inanmıştım, tüm kalbiyle dilediği özüre.
Gülümsedim ve hiçbir şeyi umursamadan sarıldım ona...

Oy verip güzel yorumlar yapan herkese çok teşekkür ederim.Bu bölüm Tuanaxxxxx İçindii
💖🌸