De dromers

hoofdstuk 6

ik knipper met mijin ogen te3gen het felle licht. als ze gewent zijn zie ik 2 mannen en 1 vrouw over me een gebogen  en me bezorgt aan te kijken.ik schrik. nee dit kan niet waar zijn. de mensen hebben dezelfde witte haren en doorzichtige huid als het meisje dat ik in mijn dromen zag! toen ik rechtop ging zitten zag ik dat zij niet de enige waren. in de grote ruimte waar ik in was beland liepen allemaal van dat soort mensen kris kras door elkaar. en dat niet alleen, ik zag de gekste wezens. dwergen,nimfen,saters,faunen, wezens met superveel armen en van alles en nog wat waar je alleen maar van kan dromen. maar het raarste van alles was dat er ook gewone mensen doorheen liepen, je weet wel zoals je ze ook op straat zag. op de grond dreef een laagje mist, net genoeg om de bodem niet te zien.er waren wel een paar ramen en ik kon zien dat er duisternis was. of het was nacht of het was iets anders.. maar anyway de ruimte werd verlicht door toortsen aan een muur. ik zou helemaal geflipt zijn als ik niet een bekende stem achter me hoorde die zei: "lekker gepit, schone slaapster?"

ik rende naar robbie toe en wierp mezelf in zijn armen. "robbie, fluisterde ik, zeg me dat ik droom. dit is toch niet echt. zeg me dat ik straks wakker word." robbie zuchtte; "sorry IR, maar dit is helaas geen grap, dit is echt." "maar.. maar waar zijn we dan?" voordat hij ze mond kon opentrekken was iemand hem voor. "welkom Iris de krijger, welkom in dromenland." wat? dacht ik, zon simpele naam voor z'on grote ondekking. ik draaide me om naar degene waar de stem bij behoort. voor me stond een grote man. en ja hoor waarom niet. het was ook z'on iemand met dat witte haar enzo. alleen er was nog iest vreemds aan deze man. deze had niet een eenvoudig jurkje aan of zoals de mannen hier dragen een broek met een shirt. nee hij droeg klederij zoals een vorst. zijn zijde pak leek net goud, en zijn rode mantel maakte het helemaal af. ik miste alleen nog de kroon en dan was hij zo een koning. aan bijde zijde van hem stonden 2 soldaten in zilveren ridderuitrusting. ik denk dat dat zijn lijfwachten waren, maar de conclusie was in ieder geval wel dat hij een belangrijk persoon was. hij sprak verder: "Iris de krijger, als u zo vriendelijk wilt zijn om mij te volgen."