De dromers

hoofdstuk 7

ik zakte terug in mijn stoel en liet alles even bezinken. de man-goergegus- vertelde aan mij dat ik toen ik door de poort heen ging ik bewusteloos raakte. dat kwam omdat ik er pas sinds kort mee in aanraking ben geweest. Robbie kon er veel beter mee om gaan omdat hij ongeveer al zijn hele leven onderzoek ernaar deed en werd eerder wakker. hij zag het kasteel op de lichtroze wolken en wist uit boeken dat dat het kasteel der duizend dagen was. hij tilde me op en nam me mee naar het kasteel. daar legde hij eerst de situatie uit en begrepen hem volkomen. daarna heb ik nog een paar dagen liggen slapen. ook vertelde hij dat de mensen, die met de de witte haren en bleke huid, de dromers waren. zij regeerde en zorgde over de dromen. dat houd in dat als mensen dromen, dan kwamen die dromen naar het kasteel. daar vandaan worden ze verdeelt onder dromenland. dat verklaarde voor mij in ieder geval wel de 'gewone' mensen hier. maar goed, dat zelfde geld ook voor de nachtmerries hier, of nou ja de donkere dromen. want toen ik nachtmerries zei keken ze me aan of ik gek geworden was en zei goerfegus dat de nachtmerries wel aan de duistere kant woonde, maar het hele gebied adden ze niet. blijkbaar waren nachtmerries een soort paarden. aan de duistere kant van dromenland kwamen de nachmerries binnen. eigenlijk werden de nachtmerries daar een beetje aan hun lot over gelaten. er was daar wel een kasteel. daarin woonde de heer de duister, koning der kwade, vorst van het donker. die lapte de regels een beetje aan zijn laars en had de 'poort' waar de nachtmerries inzaten verplaats. nu zat die ergens in het onbereikbare woud der pijnigingen. vanauit daar moesten de meeste wezens uit de nachtmerries het zelf maar uitzoeken.

opeens kwam er een vraag bij me op. "ik heb robbie in een droom gezien, dus waar is dan de andere versie van hem?" goergegus glimlachte;" als er twee de zelfde personen zijn vervaagt de ander" "wat!?" ik staarde robbie aan. dus ben jij dan degene die ik in de droom zag?" robbie grijnste naar me; "nee ik ben de enigte echte robbie met wie je door de poort sprong" tenminste eén iemand die niet uit een droom is ontstaan. "nou, zei goergegus terwijl hij een bediende riep, Dimizie brengt jullie naar jullie kamer en dan praten we morgen wel weer veder.