De dromers

hoofdstuk 9

ik zat in een zaal wat waarschijnlijk de raadszaal was. ik, robbie en goergegus zaten aan een lange tafel in het midden van de zaal. goergegus aan het hoofd en robbie en ik ernaast. ik zou eindelijk te weten komen wat ik hier deed. goerfegus deed het woord; "zoals je wel weet is het je gelukt om de poort te openen. dat was geen toeval. toen je droomde over robbie in de klas hebben we gezorgt dat je via een ingewikkelt proces in die grot kwam. het was moeilijk om je daar lang te houden dus we moesten we snel handelen. we hebben femke -het meisje dat je zag- in de grot geplaatst zodat jij de sleutel in handen kreegg en wist wat je moest doen. en zoals je misschien opgevallen is noemen we je ook wel Iris de Krijger. jij bent de grote krijger die ons van de ondergang gaat redden." "ho, wacht eens even, onderbrak ik hem, ik een krijger!? ten eerste ik ben een doodgewoont meisje. ten tweede hoe kan ik ooit een krijger zijn? ik kan niet eens met een mes overweg! goergegus zuchte; "nee iris, je bent niet normaal. je bent mijn dochter....

vol verbazing en ongeloof staarde ik hem aan. "nee, nee dat kan niet waar zijn! mijn vader zit gewoon thuis. jij bent hier en zij zijn daar. u kunt niet naar de mensenwereld. u bent niet mijn vader!!" "rustig iris, hoewel zijn stem kalm leek hoorde ik het vedriet in zijn stem. vroeger -toen ik nog geen oppperbevelhebber was- was ik een normale dromer en werkte ik ook in de dromenkamers. het was zo'n 10 jaar geleden dat ik voor het eerst een droom van je moeder kreeg. ik was geljk geïntereseert in haar dromen en ook in je moeder zelf. ik besloot te vragen of ik altijd haar dromen binnen mocht krijgen en ik kreeg er toestemming voor. na een tijdje haar geobseveert te hebben wilde ik meer en ik stapte haar dromen in. voor de dromers is het eigenljk verboden om in mensen dromen te gaan dus ik deed het stiekem. toen ze mij zag was ze ook gelijk geïntereseert in mij.ik vertelde niet waar ik vandaan kwam en hoe het komt dat ik zo vaak in haar dromen kwam, maar dat maakte haar op dat moment niet uit. we hadden het gezellig en van het een kwam het ander. maar wat ik op dat moment niet besefde was dat als een dromer in je droom komt de droom een soort van echt wordt... en ze vertelde me dat ze zwanger was. het was zo'n enorme schok dat ik wegvluchte en nooit meer in haar dromen kwam...

ik staarde hem nog steeds aan. die man(mijn vader) zag er niet uit dat hij loog. ik keek naar robbie. "jij wist hiervan he." "he, zei robbie, ik weet het ook nog maar twee dagen hoor. en ik vond het beter dat je het van hemzelf hoorde." ik had de neiging hem te slaan maar ik hield me toch in. het verklaarde in ieder geval wel waarom ik geen goede band hebt met me vader. "dus wat ben ik dan? een halfbloed ofzo?" "Nou, zo zou je het kunnen noemen. We hebben er wel meer namen voor zoals dagdromer, halvies dat soort dingen." "Dus... er zijn er meer zoals ik?" "Ja, en die stellen we de keuze om hier te wonen of niet." "Dus dat is het! Riep ik uit. Ik ben naar deze wereld gekomen om een keuze te maken!?" "Nee, zei hij en dat antwoord verbaasde mij. Je bent hierheen gekomen vanwege de profetie." "Hoe wacht effe, normaal nederland please. Ik snap er effe helemaal niks meer van." "Goed, zei goergegus, die gaat over een dagdomer die dromenland van de duisternis af helpt. Een stukje gaat zo: een dromer, een halvie, een krijger, een pupil, verslaat het duisternis tegen haar wil. We begrepen dag het om een dagromer ging, maar dat van dat pupil snapte we niet. Maar nu wel. Iris, een naam maar ook een deel van het pupil. Daarom ben jij de krijger." "Oke, oke ik snap het. Maar welk duister moet ik verslaan?" Goergegus zuchte en wenkte een bediende. Die stapte naar voren en legde een kaart op de tafel. Ik zag dat het in tweeen was gesplits ene helft donker ander helft licht. "Zoals jullie kunnen zien is er een sheding tussen goed en kwaad. Maar op dit moment neemt duister licht over en dat moeten jullie tegen houden