وقتى كه بالاخره به خونه ى لس انجلسم اسباب كشى كردم، مثل یك بوم نقاشى خالى بود. من خیلى تلاش كردم تا اون خونه رو بگیرم،خونه خیلى ارامش بخش بود، مثل یه عمارت بزرگ تو بل ایر نبود. یه طبقه ست و دوتا اتاق خواب داره- خیلى ساده، همه اتاق ها سفید هستند و كف زمین هم خالى هست، فرش یا چیزى وجود نداره. (كف زمین) بتنى هست. باحاله، یه حسى بهم میده كه ارومم میكنه و این دقیقا چیزیه كه من در لس انجلس دنبالش میگشتم. من خیلى هیجان زده بودم وقتى بالاخره برگه ها رو امضا كردم و من میخواستم مستقیم به خونه اسباب كشى كنم، با اینكه خونه خالى بود و من هیچ اسباب اثاثیه اى نداشتم، فقط مجسمه بودام.
پس تجهیزاتى كه با مالاى براى چادر زدن برده بودیم، اوردم داخل خونه و چادرم رو بیرون از خونه زدم. من توى كیسه خواب روى زمین خوابیدم،بعضى از اعضاى گروهم باهام اومدن پس ما یه جورایى جشن ورود به خونه جدید رو داشتیم، ما دور بر پذیرایى روى صندلى هاى كمپ مون نشسته بودیم، این خیلى خنده داره وقتى كه الان بهش فكر میكنم. توى اون لحظه، من خوشحال بود كه یه جایى رو پیدا كردم كه ماله خودم بود.
یكى از اولین كارهایى كه توى اون خونه انجام دادم این بود كه روى دیوار به صورت ارم ' The
'Air Bel of Prince French
رو نقاشى كردم. من میخواستم علامت خودم رو بزارم.
من یك عالمه عكس هم دارم، چیزهایى كه برام مهم هستند یا الهام بخش، یا بعضى وقتا چیزایى كه باحال به نظر میرسن رو به دیوار میزنم.
من از مجله هاى مختلف یا پوسترها و یا كاور سى دى ها رو قیچی میكنم.
توى یكى از عكسام كاور البوم ' 'nevermindاز نیروانا رو دارم و یكى هم ارم رولینگ استون. من چندتا عكس از روز مردگان هم دارم با عكساى men-X و از باب مارلى، چه قهرمان بزرگى.
پدرم كسى بود كه (باب مارلى) رو به من معرفى كرد، وقتى كه بزرگتر شدم، دوران نوجوونیم، علاقه به اهنگاى مارلى پیدا كردم، من عاشق موسیقیش بودم، و احترام خیلى زیادى نسبت بهش دارم. من مصاحبه هاشو در یوتیوب نگاه میكردم، اون فرد جالبیه و با سیاست هستش و ایستادگى هاى جسورانه اى در هنگام حرفه اش داشت.
مدت كوتاهى قبل از اجراش در كنسرتى به اسم لبخند بزن جامائیكا- كنسرتى كه قرار بود ارامش بخش باشه و به درگیرى هایى كه در اون زمان در جامائیكا رخ داده بود خاتمه ببخشه-اون بهش شلیك شد، افراد مسلح به خونش حمله كرده بودن و به همجا گلوله شلیك كرده بودند، ولى یه جورایى اون زنده موند. حتى غیر باور نكردنى تر اون دركنسرت اجرا كرد.
داستان هایى مثل این باعث میشه كه من اون رو تحسین كنم و احترام زیادى براش قائل بشم، نه فقط به خاطر اینكه هنرمند فوق العاده اى هست، فهمیدین اینجور چیزا راجع به اون باعث شد من از یك دید دیگه اى به متن اهنگاش گوش بدم.
كنار اون من یه عكس از شاه هایلى سالسیز دارم، مرد راستافارینى كه بهش میگن' soul 'Jah jah'
من عكس اون دوتا رو پیش هم گذاشتم چونكه دین باب مارلى راستافار بود.
