Çok güzelsin
Sen hep güzelsin
Ben yine sana bakıyorum,
sen başka yere
Beni görmüyorsun.
Fark etmiyorsun.
Dolaştığın yerlerde dikkat çekmeyen bir nesne gibi bir kenarda duruyorum.
Dokunsan can gelecek bedenime.
~Tarık Tufan
Hastanede açtım gözlerimi. Bütün vücudumda öyle bir acı olmuştu ki tam olarak ağrının nerede olduğunu anlayamıyordum. Beyaz tavanı seyrettim bir kaç dakika. Kuruyan boğazım çölde susuz kalan bedevi gibi hissettirmişti.
Odanın kapısı açılıp kapandı sonra. Içeri gireni merak etsem de bakmak için başımı çeviremedim. Yanıma yaklaşınca gelenin hemşire olduğunu anladım. Hüzünle gözlerime baktı bir süre. Kaç kadının bu halde onlara geldiğini sormak istedim. Kaç kadının kadının başkalarının günahlarına kefarer olsun diye göğü suladığını sormak istedim.
Sonra doktoru çağırmak için çıktı odadan. Karşımda bir ayna olmasa da halimin perişan olduğunu biliyordum. Dağılmıştım. Bedenen ve ruhen. Kime sığınacağımı, kime dert yanacağımı bilemedim. Kimsesiz gibiydim.
Bir kaç dakika sonra doktor geldi. Yaralarımı inceledi ilk önce. Yüzüme sırtıma başıma bacaklarıma karnıma... kısacası bütün vücuduma baktı. Bütün yaralarım özenle sarılmıştı. Ama bu bile acısını dindirememişti.
Incelemesi biten doktor yanındaki hemşireye bir şeyler söyleyip bana çevirdi gözlerini.
"Çok fazla yara almışsın, geldiğinde aşırı kan kaybetmiştin hâlâ hayatta olduğun için şanslısın."
Eğer birazcık gücüm olsaydı gülerdim. Ben ve şans...
"Polisler kapıda senin uyanmanı beklediler. Tüm olanı biteni onlara anlat. Şikâyetçi olduğun takdirde sana bunu yapanlar gerekli cezayı alacaktır. "
Alayla gülümsedim.
"Gerekli ceza mı? Kaç gün yatarlar sizce iki üç?"
Başını eğdi doktor. O da farkındaydı adalet denilen bel kemiği bu ülkede yıllardır kırıktı. Ben ölseydim eğer babam bir kaç yıl yatıp çıkacaktı.
Daha fazla konuşmadan çıktı doktor odadan. Bir iki dakika sonra da Serap teyze ile Murat amca gelmişti. Gözlerim onu arasa da gelmeyeceğini biliyordum. Bana olan öfkesi çok büyüktü.
"Kızım iyi misin? Vallahi seni çok merak ettik. Dün seni öyle kanlar içinde görünce..."
Gözünden akan yaşı silip elimi tuttu sıkıca. Kendi annemin şu anki halini merak ettim. Muhtemelen ben aklına bile gelmiyordum. Onları umursamayacağımı kendime hatırlatıp dolan gözlerimi kırpıştırdım.
"Merak etme Serap teyze iyiyim ben."
Gülümseyerek baktı yüzüme. Gözlerinden bana acıdığını görebiliyordum.
"Teyze değil anne diyceksin artık. Annen olucam yakında senin. "
Boğazım düğümlendi. 6 yaşında annecim diyerek annemin boynuna sarıldığımda beni itip 'bana bir daha anne deme katilsin sen. Ben bir katilin annesi olamam.' demişti bana.
Sen bir kurbanın annesi olabilir misin Serap teyze?
Ellerimi tutan ellerini sıktım gülümseyerek. Gözümden akan yaşlar görüşümü bulanıklaştırmıştı yüzünü göremedim ama onun da gülümsediğini biliyordum.
...............
Hastaneden çıkışımı yapıp eve geldim. Şikâyetçi olmamıştım. Murat amcanın beni istemesini ve biran önce onlardan kurtulmayı umuyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRLANGIÇLAR DA GİDER
Ficção GeralAli diyorum... Ali bakmıyor yüzüme suçlu çocuklar gibi eğmiş başını. Bakamıyor... Ali diyorum yine sesim kalbimden mütevellit kırık dökük... Ali anlıyor beni. Anlıyor da ses edemiyor. Biliyor ki bu son konuşmamız. Biliyorki yıllardır kovduğu halde...
