Almost over you (Ara Galang - Mika Reyes - Ria Meneses)

Chapter 35

Chapter 35

Ara's POV

"Yun nga lang ba talaga pre?" Napalingon ako mula sa kinahihigaan ni Kim

"Akala ko tulog ka na?" Tanong ko sakanya pilit na ini-iwasang sagutin ang tanong niya.

"Naka-idlip lang. Umakyat na sila?" Tumango lang ako at patuloy na nililigpit yung kalat namin. "so ano nga?"

"Anong ano?"

"There's more to that "I'm left without any choice" mo." Sabi pa nito while mocking my line with gestures, nawala na yata ang tama.

"Whatever it is pre tapos na yun at kahit ano pang explain ko nothing will change, it's been five years and it's all in the past now." Sagot ko.

.

.

.

.

.

"Come on Ara, prove to me na tama ako. Tama ako na you're not that douche and coward to throw everything away at bigla bigla na lang aalis." Umayos ito ng upo at tumabi sakin pareho kaming nakatingin sa dagat may konting liwanag na din sign na umagga na talaga.

"Nasayo na lahat nun, Volleyball career, RP team, Championship title, celebrity athlete, fans, endorsements at si Mika. Kaya nga hanggang ngayon hindi ko maintindihan. Bakit?"

Napapaisip ako, hindi ko alam kung saan mag sisimula, Paano ko nga ba sisimulan ang isang bagay na matagal ko ng pilit kinakalimutan. Tapos na eh ayoko na sanang pag usapan dahil wala naman ng mang yayari. Pero kilala ko si Kim isa sa mga taong alam kong hindi ako hinusgahan sa pag alis ko kaya sa tingin ko aside from mika I also owe her an explanation.

"I'm left without any choice." Pag uulit niya pa nito na parang ninanamnam ang bawat salitang binitawan ko kanina.

.

.

.

.

.

.

.

.

"Ang hirap, masakit.... Sobrang sakit" Napatingin siya ng mag simula akong mag salita na para bang finally nabuksan din kita. Siguro nga kailangan ko ito, to finally vent out after 5 long years . "I hated myself for leaving."

"At araw araw kong pinagsisisihan, na siguro kung pinag laban ko lang kung may ginawa ako.. Pero araw araw ko ring pinapaalala sa sarili ko na para sakanya din yun, para kay Ye lahat ng sakripisyo ko." Pilit niyang iniintindi ang bawat salitang sinasabi ko, ngayon na kahit pareho kaming sa malayo nakatingin alam kong nakikinig siya. "Kahit masaktan na ako, maging masaya lang siya."

.

.

.

.

.

"Si Tita bhaby, Kim." Napalingon siya ng mabangit ko ang mommy ni Mika "Nag banta sila na kung hindi ko iiwan si Ye, sila na ang gagawa ng paraan para mag kahiwalay kami. Alam naman na natin na simula pa lang hindi nila kami tanggap, pinilit kong ipaintindi pero sarado ang isip ni tita." Nararamdaman kong nangingilid na rin ang luha ko para bang kahapon lang nangyari at nararamdaman ko parin ang sakit. "Wala akong mapag sabihan Kim. Kahit si Ye wala siyang alam. Ang hirap."

.

.

.

.