Taming my Ruthless Captain

Kabanata 7

KABANATA VII

All night I coudn't sleep. My own thoughts keeps making me awake. Tahimik ang paligid habang nakatingala ako sa kisame ng aking kwarto. Wala akong makita mula roon palibhasa'y gabi na, ngunit umaasa na may makukuha akong solusyon sa aking problema sa pamamagitan ng pagtitig roon. How crazy I am...

"Sa wakas ay mapapanood ko na ang training ng baby Mikasa ko!"

"Sa wakas ay mapapanood  ko na ang training ng baby Mikasa ko!"

"Sa wakas ay mapapanood  ko na ang training ng baby Mikasa ko!"

Ang tinig ni Mommy na iyon ay tila nakarehistro na sa aking isipan. Kahit anong pilit ko ay hindi mai-alis. Nanood na ako ng movies, nagwork out bago mahiga, kumain at kung ano-ano pa, ngunit isa man roon ay hindi nakatulong upang mai-alis ang bumabagabag sa akin.

I am not yet ready to tell them that I'm no longer in the team anymore. And I will never be ready.

Madame Mommy, I'm sorry...I think you'll never watch me doing our trainings.

I am drowning in my own thoughts, ni hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang mga luha ko. Immediately, I wiped my tears away. Naupo ako sa kama ko habang ang paningin ay nasa kawalan.

I can't be....

I can't be a loser.

I am going to prove them that my attitude matters for the team. That I am not the toxic in our team...

Kung paano ko papatunayan ay hindi ko alam. Kahit imposible ay gagawin ko, Nothing is imposible with me if it is for my last playing year...

I have one week.

One week to make their decision turn. Sinisigurado kong bago lumipat si Mommy sa MAHS ay nagte-training na ulit ako. You're going to watch me, Madame.

I am going to play and slay my last playing year. Yes, I will. I'm claiming it.

Sa gitna ng paglalayag ng aking isip ay hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. Nagising na lang ako sa malamig na likido na bumuhos sa aking mukha. I thought it was just a dream... but when I opened my eyes, I saw Rowin! Tawang-tawa sa pagbuhos ng tubig sa aking mukha.

Automatiko akong napa-upo at tinanggal ang kumot sa katawan. Hindi na ako magugulat dahil palagi naman itong ganito mula pa noong bata kami. Sigurado akong tanghali na at sinusundo ako para sa training dahil naka pang-training na itong damit.

"Tinanghali ang mahal na prinsesa!" tumatawa niyang sabi habang pinapakita ang tabo na may natitira pa ring tubig na malamig.

"Fuck you," buong puso kong sabi habang pinupunasan ang mukha ko.

"Watch your words," he said seriously.

Pikon.

"Yeah, I'm now gonna wash my mouth," I said, sarcastically.

"I said watch not wash," inis nitong sabi. Kaunti na lang ay magmamaktol na ito.

"Oh, sorry. Ayusin mo kasi pagsasalita mo, 'yan braces pa," I said before grabbing my towel.

"What the? Ikaw na nga 'tong ginising, pati braces ko pupunahin mo," pikon na talaga nitong sabi."Princess Mikasa, for your information alas diez na po!  You're already late for your training, almost three hours na," he explained while giving me sarcastic tone.

Isasarado ko na sana ang pinto ng bathroom nang mapatigil ako sa naisip.

Shit! Sasabihin ko ba sa kaniya na tanggal na ako sa team?

Sa unang pagkakataon ay nakaramdam ako ng kaba sa harap ng lalaking 'to.

"Ano napahinto ka? Na realize mo na ba na napaka-rude talaga ng attitude mo," tumatawa nitong sabi. Ngumiwi na lang ako nang makitang naka-upo na si Rowin sa kama ko!