The Bittercrown | Larry

Steelpaw

"O-omega"

Louis yattığı yerde kıpırdandı, sanki rüyasında Harry'nin uyandığını görmüştü. Bu durumun rüyasına kadar girmesine sinirlenirken alfanın elini tutan elinin üzerinde hafif bir baskı hissedince gözlerini hızla araladı. Rüyada olmadığını fark etmişti. Sonunda günlerdir istediği şey gerçekleşmiş, sedyede yatan yaralı alfa gözlerini açmıştı.

Louis aceleyle ayağa kalktı, heyecandan ne yapacağını bilememişti. Panikle odanın kapısını açıp aşağıya bağırmıştı.

"Bilge, Harry uyandı! " O sırada Harry daha nerede olduğunu anlayamamış, boş gözlerle etrafa bakıyordu.

"Burası neresi, ne oldu?" Gözleriyle bulunduğu odayı tararken içeriye bilge ve tanımadığı bir kurt girmişti.

"Nasıl hissediyorsun alfa, bir yerin acıyor mu?" Yaşlı adamın sorduğu soruyla kaburgalarının sızladığını fark etti, eliyle göğsünü gösterdi. "Burası biraz acıyor."

"Oradan ameliyat oldun, şimdilik acıması normal. Birkaç güne kalmaz hissetmeyeceksin bile." Harry, sorusunu cevaplayan betaya döndü.

"Sen kimsin?" Sarışın kurt samimi bir şekilde gülümsemişti.

"Ben Niall, bilgenin asistanıyım." Harry başını salladı ve yanında sessizce onu izleyen omegaya çevirdi gözlerini.

"Birisi bana ne olduğunu anlatacak mı yoksa telepati falan mı yapmam lazım?" Omega onun elini sıkıca tutarak gülümsedi. Bilge ikisini yalnız bırakmak için betaya gözleriyle işaret yaptı ve birlikte odadan çıktılar.

"İyi hissediyor musun? Su getirebilirim." Alfa kafasıyla onay verince omega aceleyle odadan çıkmıştı ve kısa bir süre sonra bir bardak ve sürahiyle içeri girdi. Heyecandan elleri titreyerek su koyduğu bardağı Harry'e uzattı ve bitirmesini bekledi. Sonra boş bardağı masaya koyarak günlerdir ayrılmadığı yere, sedyenin yanındaki koltuğa geri döndü.

"En son neyi hatırlıyorsun?" Harry, gelen soruyla hafızasını yoklamaya çalışmıştı.

"Çemberde dövüş vardı, sonra dövüşün ortasında göğsüm yanıyor gibi hissettim." Biraz durakladı. "Sonra sen Enzo'nun önüne atladı-" dediği şeyi fark ettiğinde gözleri kocaman açılmıştı. "SEN KAFAYI MI YEDİN BİR ALFANIN ÖNÜNE ATLAMAK NE DEMEK!?"

Louis birden yükselen sesle yerinde sıçrarken gözleri dolmuştu, neden bağırmıştı ki şimdi? Sadece alfanın hayatını kurtarmaya çalışmıştı, başarmıştı da.

"Sen öyle yere düşünce ne yapmamı b-beklemiştin?" Alfa, omeganın titreyen elini tutarak dudaklarına götürdü.

"Özür dilerim bağırdığım için ama orada sen ölebilirdin Louis." Küçük olan gülümsemişti alfanın onun için endişelenmesine.

"Ama bak ölmedim hala buradayım. Şimdi onu boşver de ne öğrenmek istediğini söyle." Harry bir an düşündü.

"Kaç gündür baygınım ve çemberde ne oldu da bu hale geldim?" Louis derin bir nefes aldı, alfanın olaylara ne tepki vereceğini bilemiyordu.

"Dövüşün üzerinden 7, ameliyatının üzerinden 4 gün geçti. Ayrıca şimdi söyleyeceğim şeyle sinirlenmeyeceğine söz ver." Harry öyle bir söz vermek istemiyordu ama yine de kafasını sallamıştı.

"Şey, büyük ihtimalle Enzo için çalışan bir büyücü dövüşü sabote etti. Göğsünün yandığını hissetmen de kaburgalarındaki 4 kırık ve 19 çatlak yüzündendi." Omega çemberdeki o anı hatırlayınca yine üzülmüştü ancak alfanın gözleri şaşkınlık ve öfkeyle parlamıştı.