AFTERGLOW

Epilogue I

"Take care of my daughter. She may look independent and put life together, reality Hijo is she's weak at minsan ay matampuhin. I can see that she's happy beside you at kung mawala man ako rito, please give her a life she deserves. A family, a complete and happy family. Kung iisipin ay bata pa kayo para sa ganoon... Just don't hurt my daughter Niccolo." Bilin sa akin ng tatay ni Ariela isang gabi nang magpakilala akong manliligaw.

"I won't, sir. I'm sure about her." Hindi ko alam na iyon na pala ang paalam niya sa akin ngunit binigo ko pa siya at si Ariela.

"Niccolo, stop! Ano ba papatayin mo ba ang sarili mo?!" galit na tanong sa akin ni Nik, narito kami sa gym ng bahay. "Kanina ka pang umaga! Huwag mo nalang pwersahin ang sarili mo!"

"Nik, kapag napagod ako babalikan ako non. Ayaw ni Ariela na nasasaktan ako. Kahit hindi ako nahihirapan kapag sinabi kong napagod ako pinapakain ako non!" kung galit si Nik ay mas Galit ako! Hindi ko matanggap na wala si Ariela! Wala na siya.

I still couldn't forget the memory and love we shared that night. I was on top of you and pleasing you and making you moan my name will forever be in my mind.

You always make me believe that no matter how little my achievement is, you make it still noticeable and worthy.

I wasn't there when she was pregnant, I wasn't able to take care of her and our son. I wasn't by her side when her daddy the one she always lookup died. I wasn't there to comfort her and be by her side and wasn't able to tell her that everything will be okay and that I will always be by her side. Because I wasn't there!

Umiiyak noon si Faye at mas lalong nagpasakit dahil hindi nalalayo sa amin ang edad. Ayokong makitang ganoon si Faye. Kaya kahit miss na miss kita Ariela, sinubukan kong tiisin kasi sabi ko sa unang mga buwan lang ako kakailangan at babawi na ako sa iyo. Hindi ko naman alam na babawiin ka sa akin.

Lagi ay gustong gusto kitang makita noon dahil napapagod na ako. Sa iyo lang ako nakaka pahinga, sa iyo lang, Ariela payapa ang pag hinga ko.

Tuwing nakikita ko sa story ni Artheo kung gaano ka kasaya, gusto kong bawiin ka at ang anak mo. Akin nalang kayo. Akin ka naman diba.

Sinubukan kong magpaka ayos, iniba ko ang buhay ko. Imbis na sa alcohol at babae ang pagkaabalahan ko. Hindi, hindi ako nagmukmok sa kwarto kakaisip sayo kahit gusto ng sumabog ng puso at isip ko dahil ikaw lang ang laman.

I was broken and expected to act like one but I didn't.

Ginalingan ko pagta-trabaho na kahit ang mommy at daddy ay mas lalong nag-alala dahil hindi ako ganito. Hindi naman ako ganito Ariela, iniba mo ako. Sabi ko sa sarili ko pag nag-ayos ako babalik ka. I changed from being a bad boy to a good man. I tried everything. I want you back. Just, come back home to me please.

But I couldn't, I couldn't contact you because I respect you and Artheo. Siguro ay ikaw ang karma ko sa lahat ng kalokohan at pambababae ko noon, yung kaisa isang babaeng minahal ko ng sobra ay iniwan ako at may anak sa pinaka matalik kong kaibigan.

Nag ipon ako ng pera. Habang nagta-trabaho sa kompanya namin ay nagpa part-time ako sa iba at gumawa ako ng sarili kong pangalan. Sariling pera ko sa pagta-trabaho at bumili ng bahay malapit sa tinitirhan ni Ariela.

I think two things can happen when you're broken, you make miserable choices and end up being more miserable and broken. Or you wake up every day to show to everyone that you're okay, you're strong and you make thorough decisions but still broken.

Nang makita kita noong prom mo ay hindi mawalay ang tingin ko sa iyo. Ayokong makisalamuha sa iyo. Wala akong balak.
Lagi naman pag dating sa iyo kahit anong subok ko na huwag ay sinisira ko ang rules na ginagawa ko sa sarili ko para sa iyo. Miss na miss kita, Ariela! Gustong gusto kitang yakapin ng mahigpit at iuwi, gusto kitang itakas! Tara sa overlooking sa Antipolo kahit ilang libong sunset! Sa Tagaytay, kahit sa ibang bansa basta sumama ka sa akin, Ariela. Gustong gusto kong mag alala ka ulit sa akin at maging proud kasi ngayon I made adult decisions no matter how painful the situation. I am now better than I could ever be. Please Ariela, bumalik ka lang.
Pero I tried not to get close to you! Because reality is I shouldn't.

"Hello, Niccolo?" Prior called urgently. "Nasa Cebu ka diba? Nasa States ako! May meeting pala ako riyan. I forget to tell my secretary so do it for me."

"Do it yourself, Prior! Or ask Artheo" Prior and Nik is Artheo's friend, they kind of grew up in the same place at pati iba niyang kaibigan ay kilala ko rito sa lugar nila. Hindi ba nila alam na traydor ang kaibigan nila? O alam nila wala lang siyang pakealam? Kahit ayoko ay hindi ko alam kung bakit pumayag din ako.

"You owe me, Cortez!" Natawa lamang siya at binaba na ang tawag. Only to find out that Ariela is the business meeting he was referring to! Hindi ko nagugustuhan kung paanong mag-alala at puro si Artheo nalamang para kay Ariela!

Sinubukang kong iwanan siya roon pero hindi ko kaya, ikaw lang naman yata ang may kayang mang-iwan, Ariela.

"Hello, Nik Vasquez?" I called, a friend.

"What do you need?" he asked when he answered the phone. At pinaliwanag ko sa kanya kung gaano ko siya kakailangan. He should stop me! Dahil gusto kong makialam kay Ariela na asawa ng kaibigan nila na si Artheo but he didn't! He supported me to used his surname instead! So, this is what a 'call a friend looks like'

When I saw Ariela carrying a child, hindi na ako makapag isip ng iba kung hindi ipaalaga sa kanya ang magiging anak namin. All my rational thoughts are gone! I just want you, Ariela!

When I saw how you hold and look at the crying baby, I want you big time! I want you mine! I want you to take care of our child like that. I want to take care of you while you're taking care of everyone.

Reality slapped me, you are already someone else's.

Only to realize that the son you have is my son. Our son! Hindi ko alam kung totoo ba iyon? Hindi pumasok sa isip ko kung ano bang nangyaring talaga. Paano? Talaga bang anak natin? Kasi bakit hindi ko alam? Bakit wala ako? Naiisip ko kung gaano kasakit sa akin na malayo sa anak na hindi ko nakilala. Pero naisip ko rin kung gaano kasakit para kay Ariela ang gawin ang responsibilidad ng ama at ina habang nag aagaw buhay ang sariling ama. You are one of the strongest person I've ever met.

"How can you forvie me so easily and did not resent Hazel? How can you be so kind?" I asked Ariela one night after we did it. Nico slept on his bed so I gotta make the most out of it. Hindi ko yata kayang patawarin si Hazel! Nang malaman ko kay Ariela na may kinalaman siya ay parang nawala ang respeto ko sa kanya!

Yapos yapos ko si Ariela na naka balot sa kumot at tumingin sa akin. Kitang kita ko naman ang senseridad sa kanyang mga mata.

"Bukod sa wala na akong oras dahil napupunta palagi kay Nico ay wala na iyon. Nangyari na at hindi ko na iniisip. Nico changed me also. I want to be a good role model for him, best if possible. Baka mother instinct narin? Yung kusa kang magma matured sa bigat ng responsibilidad."

"Enough of being Miss Independent. You will be my Mrs. Dependent soon. My Mrs. Arcevedo."

--last update will be posted--