You've Gone Away

Chapter 10

Afraid to fall

Caia's POV

Maaga ako nagising ngayong araw na ito para pumasok sa school. Nakabihis na ako't tapos na rin kumain. Hinihintay ko na lang si Dylan na dumating.

"Nak si Dylan na siguro yang nasa labas." Eh tinignan ko naman, hnd naman yun kotse ni Dylan

"Ma, hnd po yun kotse ni Dylan, baka po nagbacking lang or something."

"Osge."

*door bell*

"Nak, si Mike pala yun sabay ka na daw sa kanya."

"Eh ma paano si Dylan? Sabi niya sabay kame palagi."

"Nak naman, wala pa namam si Dylan. Baka busy rin yun hayaan mo na't sumama ka na kay Mike."

"Okay ma." Hay ayan tuloy nawalan ako ng gana

"Good morning miss beautiful." Bungad ni Ian saakin

"Good morning, bakit mo ako ihahatid?" Parang sibrang bitter naman ng pagkasabi ko napawi tuloy ang malaking ngiti ni Ian. Hays.

"Naisipan ko lang kase parang nakita ko si Dylan sa school kaya naisipan kitang puntahan rito."

"Ahh ganun ba?" :((( GRABE LANG hnd man lang siya nagtext saakin?

"Tara?"

Tahimik lang ang buong byahe, hay nawalan talaga ako ng gana. Bakit kase si Dylaaaaan? Kainis naman oh. Hays.

Nasa loob na kame ng school ng tumawag si Jarielle saakin. Takang-taka siya na iba ang naghatid saakin. Pero nagulat pa yata't nasiyahan dahil si Ian yung nakitang niyang naghatid saakin. Siguro si Ian yung tinutukoy last time kaya yan malaki ang ngiti ng bruha.

Okay na sana eh, yung hnd ako hinatid ni Dylan. Pero yung nakita ko silang sabay lumabas ni Carmen sa caf ang hnd ko makaya parang nawalan ako ng lakas kaya minadali kong maglakad. Kahit gusto ko pang makipagusap kay Jarielle.

"Mauna na kame Ielle, bilisan mo na rin baka malate ka pa."

Suningat yong bruhita "okay bes, ingat kayo. Sabay tayong maglunch?"

"Oo, hintayin mo lang ako sa labas ng room ko okay?" Tama sa kanya ako sasabay kumain ngayon.

"Okay bes, bye :D" ngumiti na lang ako pabalik kahit nahihirapan akong ngumiti dahil maraming conclusions ang pumapasok sa isip ko kung bakit hnd ako hinatid ni Dylan papuntang school.

Nasa loob na kame ng classroom ni Ian at mukhang konti pa lang ang tao. Buti na lang nga't hnd namin classmate si Carmen hay salamat.

....."Sge, bye Dylan.. Sa uulitin. Nice meeting with you." Hay si Carmen Behati ngaaa kainis!! Parang kinukurot ang puso ko.

...."bye din Behati, nice meeting you." Hay ang lalandi niyo magsama kayo sa impyerno. Ay pero sino nga ba ako kay Dylan? Eh hnd ko pa namn siya sinasagot! Eh hnd pa nga kame nangangaliwa na ano ba yan?!

Nakasimangot lang ako sa aking upuan. Parang nagulat yata si Dylan ng makita akong nandto.

"Miss, andto ka pala? Balita saakin eh hnd ka raw papasok dahil masama pakiramdam mo." Sabay tingin pa kay Ian. EH ANDITO NGA AKO EH hnd obvious Dylan? Sino namang magsasabi sa taong to na hnd ako papasok dahil masama pakiramdam ko.

Hnd ako umimik dahil wala akong ganang kausapin siya. Bahala siya sa buhay niya makipaglandi pa more kay Carmen. Lumapit siya ng bahagya at hinawakan ang noo ko.

Nag smirk ang loko na parang pissed off kung kanino. "Hoy Dylan, ano?"

"Wala, may sumasabotahe lang siguro sa panliligaw ko sayo Cai."

Eh loko loko to, sino namang magsasabutahe nun? Eh siya lang nga ang nanliligaw saakin. "Ewan ko sayo, nahihibang ka na siguro."

"Bakit ang init naman yata ng ulo mo saakin ngayon miss. Meron ka?"

Aba langya tong lalakeng to ah "wala, ayaw lang kitang kausapin." Bahala ka na diyan, at medyo nilayo ko ang upuan ko sa kanya at nilapit kay Ian.

Nainis yata ang mokong at hinila ang upuan ko papalapit sa kanya. Napatingin tuloy si Ian saamin. Kinawayan ko na lang ng walang problema okay lang kame. Buti na lang at kinakausap siya ng isa ko pang kaklase

Biglang bumulong si Dylan "nagseselos ka ba kay Behati miss? ;)" grabe nakakapangilabot ang boses niya para akong hihimatayin sa kilig ba o saya hahahaha. "H-ha? Ako?! H-hindi ah, w-wala lang talaga ako sa mood kaya."

"Don't lie miss, you're turning like a strawberry." Tinakpan ko kaagad ang pisngi ko. "Oy hnd ako n-nagseselos ha?! Ayaw ko lang kausap mo yung mean girl na yun."

"Hahaha, so nagseselos ka nga miss? ;)" tawa-tawa ka dyan eh kung sapakin kaya kita ng tumigil ka.

"O-oo na okay? Happy?" at biglang pumasok ang guro. Hay salamat feeling ko kase ang liit liit ko na sa kahihiyan.

Ang layo layo ko na kay Ian, sana hnd mapansin ng guro ko. Eh hnd na ako makaurong pabalik eh, kase magiingay lang ang upuan. May nilapag si Dylan na piece of paper sa desk ko.

"Sabay tayo g maglunch ha?"

Tumango lang ako at feeling ko nagba-blush ako. Eh kase for the first time akong umamin na nagseselos ako sa isang guy pa talaga. Nakakaloka!!

Alam mo yung feeling na gustong-gusto mo na siya pero natatakot ka dahil baka hnd talaga kayo para sa isa't isa. I think I'm just afraid to fall in love, kahit pa na first time ko ito. Eh paano naman kase maraming nagpopost sa twitter na "to love is to get hurt" EH BAKIT PA MAGMAMAHAL KUNG MASASAKTAN LANG DIN NAMAN? Tss

Ewan ko ba, pero I want to cherish every moment with him. :)))

------------------
A/N:

Hello sorry now lang ulit nakapagUD :) Busy na kase. Hope you like this chapter. Comment lang po 😊😂👍

Cael? Or Cadyl?

Comment. Vote. Share :))