•Misafir Çocuğu• |¾Texting

🌜🌛 •41•

Şarkı: Selena Gomez - Kinda Crazy

Elimde tuttuğum karton kutuyu biraz daha sıkarak dibinde kalan sütümü içmeye çalıştım. Tam sınıftan içeri gireceğim sırada birisi bana çarptı ve elimdeki sütüm çöpün içine düştü. Gözlerim kocaman açılmış bir şekilde yanımdan hiçbir şey olmamış gibi giden çocuğa baktım. "Seni var ya. Sütüm gitti. Sütüm. Bir de arkasına bakmadan çekip gitti."

"Bir şey olmaz da diyemeyeceğim. Söz konusu senin sütün. Senden bile değerli. Ama boş ver diğer teneffüste bir tane daha alırız. Hem zaten bitmişti."

"Sütü unutmamı sağlayacak şey sanırım o çocuğu bulup şu çöpe tıkmak olacak." İrem ile ikimiz de sıramıza oturmuştuk ben mızmızlanırken. Etrafıma bakınmaya başladım. "Bu arada bizim salak Merve nerede kaldı?" En son bizimle yukarı çıkıyordu. Kim bilir kimi dövmek için bahane arıyordu. Ciddi anlamda söylüyordum. Kendisi etrafı karıştırır sonra da çekilip elinde mısır ile izlerdi yaptığı eseri.

Saçlarını geriye savurarak sınıfa girdi sanki onu andığımızı hissederekten. Ve ben bu yüz ifadesini nerede görsem tanırım. Birisiyle tartışmış ama galip gelememişti. "Ben o çocuğa gününü göstermez miyim? Hem adres verin bana. Doğduğuna pişman edeceğim. Dua etsin ki bir daha karşıma çıkmasın."

İrem ve ben anlamaz gözlerle Merve'ye bakıyorduk. Sanırım adres verin derken ki kısımda ciddiydi çünkü şu an üzerimize doğru sinirle geliyordu. "Burada sinirli olması gereken kişi benim. Sütümü kaybettim. Sütümü. Sana ne oldu durup dururken?"

"Bitmiş olan sütünden mi bahsediyorsun? Ya salağın biri geldi ben durmuş su içiyorken bana çarptı. Sonra hiçbir şey olmamış gibi devam etti. Beni biliyorsunuz. Durur muyum? Tabi ki de durmam. Merdivenlerden aşağı inerken peşinden gittim ben de. Özür dile dedim. Dilemedi hatta hiçbir şey olmamış gibi ilerlemeye devam etti. İşte sonra şişede kalan suyu bunun kafasından aşağı döktüm. Ve bana ne dedi biliyor musun? Sabrımın üstüne de su döksen iyi olacak. Ama şanslısın diye bir şeyler zırvaladı ve hiçbir şey olmamış gibi yine gitti."

"Oğlum o çocuk kesin benim sütümü düşüren çocuk. Ama bir şey diyeyim mi? Bu söz bana tanıdık geldi. Ama çıkaramadım. Zavallı beynimi de boş yere meşgul etmeyelim. Alışmış daha düşünmemeye. Ama sütümü düşünmeden de duramıyorum. Merve sen de benim kafadan bir şeye benziyorsun. Gel o çocuğu bulma bahanesi ile süt alalım."

"Gel gidelim. Yoksa ders boyu susmazsın. Belki yolda da görürüz. Bir iki tane geçiririm." Yüzümde oluşan bir gülümseme ile ayağa kalktım ve anında İrem'in bakışları ile karşılaştım. Kafasını iki yana sallıyordu.

"Patlamaya hazır iki bomba gibisiniz. Size bir çoban lazım. Düşün önüme hocaya bir bahane buluruz." Süt serüveni, en sevdiğimden. Yani bu kadar süt seven bir insanda da ciddiyet aramayın lütfen. Çünkü süt için abimi bile satarım. Hatta süte bile gerek yok, hiçbir şey için bile onu satarım.

Tam kapıdan çıkıp gidecektik ki hoca önümüzde belirdi. Bu hocanın daha öğretmenler zili çalmadan sınıfa damladığını hesaba katmayı unutmuştuk. Yüzüm ve omuzlarım anında düşmüştü. Cidden neden, neden bir gram bile şansım yok? Hay olmayan şansıma tüküreyim.

"Çabuk geçin yerinize. Dersiniz başladı." Üçümüz de birbirimizin yüzüne bakarak sıralarımıza geçtik. Ve hoca, selam bile vermeden derse başladı. Sonra da benden gelip matematiği sevmemi beklemeyin. Sevdiren hoca oldu da ben mi sevmedim? Thor gelse matematik anlatsa fena mı olur? Yemin ederim bir hayal bu kadar güzel olamazdı.

"Ne güzel hayallerim, planlarım vardı. Ama hepsi şansım gibi yok oldu. Ama durun şansım hiç yoktu ki anasını satayım. Sütüm de yok şimdi. Sütsüz kaldım."