Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Onun sevdiginden suphe ediyorum desem ama...
- Millie's Pov:
Yüzüme çarpan güneş ile gözlerimi araladım ve etrafa baktım.Nerede olduğumu anlamam o kadar da zor olmamıştı.Burası Finn'in odasıydı ve neden burada olduğumu bilmiyordum.Karnıma dolanmış iki kolu daha yeni fark ettim ve soluma baktım.Beni izleyen Finn'i gördüm.Bir elini saçıma götürdü ve yavaşça okşamaya başladı.
"Ne oldu bana?" konuşamayacak kadar enerjim tükenmişti.
"Nöbet geçirdin,hastaneye gittik orada gözünü bile açmadın sonra da evime geldik.İlk kez burada açıyorsun gözünü."
"Nöbet derken?" dedim.
"Nasıl yani? Hatırlamıyor musun?"
"En son seni öpmüştüm ve sonra Sophia'nın evine girdik,ben Sophia ile tanıştım."
"Hayır işte,sen o sırada nöbet geçiriyordun,beynin sen nöbet geçirirken öyle düşünmeni sağlamış bebeğim." cümlesini çok fazla dinlemedim çünkü bana bebeğim demişti.Bu bugün duyduğum en güzel şeydi.
Cümlesinden pek bir şey anlamadığım için kafa sallayarak geçiştirdim.
"Peki sen ne yapıyorsun?"
"Seni izliyorum."
"Hmm öyle mi?"
"Evet öyle" sırıttı.Onunla olmak beni çok mutlu ediyordu.
Doğrulduğumda Finn elimi tuttu ve "Nereye?" dedi.
"Bilmem dışarı falan?"
"Olmaz asla.Birkaç gün buradan ayrılmak yok.Biraz dinlenip kafa dinlemen lazım."
"Buna sen niye karar veriyorsun acaba?"
"Sevgilin değil miyim?Sana tekrar bir şey olsun istemiyorum."
"Ya tamam bir şey olmaz zaten." yataktan kalkarken Finn beni tutup kendine çekti.Burunlarımız birbirine değiyordu.
