Onu bırakacak olmak canımı acıtıyordu.Bu masum yüzün,sabah uyandığında beni bulamayınca, mahvolacağını biliyordum.
O kahrolacaktı.
Çok pişman olacak ve beni bütün şehirde arayacaktı.Ama yapmak zorundaydım.Onu bırakmak zorundaydım.
O benim canımı her gün biraz daha fazla acıtıyordu.Her gün daha fazla kalbimi kırıyordu.Ama artık yetmişti.Bu son noktaydı benim için.Bundan sonra hayatımda ona yer yoktu.Artık onun canı yanacaktı.Onun canı yanarken, ben hayatıma devam edecektim.Tıpkı bir zamanlar bana yaptığı gibi.
Bavulumu sessizce sürükleyerek kapının önüne getirdim ve son kez ona baktım.
"Hoşçakal sevgilim." diye fısıldadım duyamayacağını bildiğim halde.
Kapıyı açarak bavulumu dışarı çıkarıp kapıyı tekrar kapattım.Hızlıca dışarı çıktım.Çağırdığım taksinin şoförü elimdeki bavulu alarak bagaja koydu.Bende arka kapıyı açarak oturdum.Şoför de oturduğunda taksiyi çalıştırmasını bekledim.Ama öyle boş boş durduğunda anlamsızca ona baktım.
"Bir sorun mu var?"
Biraz doğrularak arka cebinden bir kağıt çıkardı.
"Ayaz Bey, bunu size vermemi istedi."
Ayaz'ın adını duyduğumda ister istemez gerilmiştim.Titreyen ellerimle adamın uzattığı kağıdı aldım.Yavaşça kağıdı açtım ve okudum.Hayatımı tekrar mahvedecek olan yazıyı okudum.
"Benden kaçmanın bu kadar kolay olabileceğini mi sandın sevgilim? Seni bırakacağımı mı sandın? Maalesef yanılmışsın.Unutma güzelim, sen bana mahkumsun."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Döndüğünde
Romance"Bundan sonra hayatımda ona yer yoktu.Artık onun canı yanacaktı.Onun canı yanarken, ben hayatıma devam edecektim.Tıpkı bir zamanlar onun yaptığı gibi."
