(Zawgyi)
"ခ်စ္တယ္..."
"ရွင္"
"ဟုတ္တယ္ ကေလးငယ္ကို ခ်စ္တယ္.."
ညေန ၆ နာရီမွာ တက္ရတဲ့ က်ဴရွင္အိမ္ဆီကို ၆ နာရီခြဲမွာ ဆိုင္ကယ္ႀကီးနဲ႕ေရာက္လာၿပီး...
က်ဴရွင္က ဆရာမကို ေဆာင္းကိုေခၚသြားမယ္ ခြင့္ျပဳေပးပါတဲ့...
ဆရာမကလည္း ၾကည္ျဖဴျဖဴပဲ ခြင့္ျပဳေပးတယ္...
အံၾသလိုက္တာ...ဆရာမကို ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာပါလိမ့္ စည္းကမ္းအရမ္းႀကီးလို႔ တစ္ၿမိဳ႕လုံးမွာ အရမ္းနာမည္ႀကီးတဲ့ ဆရာမကို စာသင္ခ်ိန္ မျပည့္ေသးပဲနဲ႕ မိဘမဟုတ္တဲ့ သူက လာေခၚတာကို ၾကည္ျဖဴစြာနဲ႕ ခြင့္ျပဳေပးတဲ့
ဆရာမကို အံ့ၾသ၍မဆုံး....
ဆရာမကိုလည္း စကားေလးတစ္ခြန္းတည္းနဲ႕ ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ လုပ္သြားနိုင္တဲ့ သူ႕ကိုလည္း အားက်သလို..အထင္ႀကီးသလို...
သလို သလိုေတြ အမ်ားႀကီး ေခါင္းထဲမွာ ျပည့္လာတယ္..
ေခၚသြားတဲ့ ေနရာက ျမစ္ကမ္းေဘးနားက အတြဲေတြ ျပည့္ေနတဲ့ ေနရာလွေလးတစ္ခု ဘာလဲဟ...
ၿပီးေတာ့ ႐ုတ္တရပ္ႀကီး ထေျပာလိုက္တဲ့စကား ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကား ...
စေနတာမလား?? တကယ္လား??
ခုထိ ေဆာင္းနားမလည္နိုင္ေသး
"အခုဘယ္လိုေျပာလိုက္တာ "
" ခ်စ္တယ္လို႔ ေဆာင္းႏွင္းစက္ကို ဒီက
နႏၵီသြန္းက ခ်စ္တယ္လို႔"
"တကယ္ႀကီးေျပာေနတာလား"
"မယုံတာလား ဒါဆို အိမ္လိုက္ခဲ့"
"ဘာစကားေတြ လာေျပာေနတာလဲ"
နီျမန္းသြားတဲ့ မ်က္ႏွာကို ဘယ္ထားရမွန္းမသိ ...
" ငယ့္ကို ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းေတြကို ေျပာခ်င္လို႔ပါ "
"အိမ္မွာေျပာမွရမွာလား"
"ေျပာရမွာက အမ်ားႀကီးေလ...ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ မိဘေတြကိုပါ တစ္ခါတည္း
ငယ့္မိဘေတြဆီကို လာၿပီး ငယ့္ကိုလာေတာင္းဖို႔ ေျပာၿပီးသားျဖစ္သြားေအာင္"
"ေပါက္ကရေတြမေျပာစမ္းနဲ႕"
"မေျပာေတာ့ဘူး...အဲ့ေတာ့ ငယ္ ကို႔ကို ခ်စ္လား"
စေတြ႕ကတည္းက ေအးစက္စက္မ်က္ဝန္းေတြ အခုေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျပည့္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြ ျဖစ္ေနၿပီ...
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အခ်စ္ရိပ္ျဖာေလးေတြလည္း ေတြ႕မိတယ္
သူမလိမ္ဘူးပဲ.....။
YOU ARE READING
In The End
Random(Zawgyi + Unicode) ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႕ ခ်စ္ပါတယ္...... နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ချစ်ပါတယ်......
