In The End

Final

(Zawgyi)

သံုးလရှိပြီ သူ ေဆာင္း ေရွ႕ကို ျပန္မလာေတာ့တာ သံုးလပြည့်သွားပြီ။
စာေလးတစ္ေစာင္တည္းနဲ႕ ေဆာင္းကို
ထားခဲ့တာ...။
ဘာလို႔လဲ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေလးေတာင္ မေမးနိုင္ခဲ့ရ ။
သူမရွိရင္ မေနနိုင္တဲ့လူကို ဒုတိယအႀကိမ္ သူထပ္ၿပီး ထားခဲ့ျပန္သည္ ။

ကိုကို ေဆာင္းကို ေပးခဲ့တဲ့ စာေလးကို
အိပ္ရာေဘးနား စားပြဲခုံေပၚက ေသတၱာေလးထဲမွ ထုတ္ကာ ျပန္လည္ဖတ္လိုက္မိသည္ ။

'ေတာင္းပန္ပါတယ္
ကိုကို ငယ့္လက္ကို ဆုပ္ကိုင္မထားနိုင္ေတာ့ဘူး
ကိုကို ငယ့္လက္ကို လႊတ္ပါရေစ
ငယ့္ကို မေ႐ြးခ်ယ္နိုင္ခဲ့တဲ့ အတြက္လည္း ကိုကို ေတာင္းပန္ပါတယ္

ကိုက အရင္တုန္းကတည္းက အတၱ္ႀကီးတဲ့ လူဆိုေတာ့ ကို ငယ့္အေပၚမွာ ဆက္ၿပီး အတၱႀကီးပါရေစ
ငယ္ကေတာ့ ကို႔ ကို ေမ့ပစ္ရမယ္
ကိုကေတာ့ ငယ့္ကို အၿမဲသတိရေနမယ္
ငယ္ကေတာ့ ကို႔ ကိုမုန္းပစ္ရမယ္
ကိုကေတာ့ ငယ့္ကို ခ်စ္ေနမယ္
ငယ္ကေတာ့ ကို႔ အတြက္မ်က္ရည္မက်ရဘူး
ကိုကေတာ့ ငယ့္အတြက္ေရာ ကို႔အတြက္ပါ မ်က္ရည္က်မယ္။

ငယ္ ေရွ႕ေလွ်ာက္ရမယ့္ ေန႕ေတြကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္နဲ႕ ျဖတ္သန္းပါ
က်န္းမာေရးကိုလည္း ဂ႐ုစိုက္ပါ
ကိုကိုျမင္ခ်င္လြန္းတဲ့ ဂ်ဴဒီကုတ္ေလးနဲ႕ ငယ့္ကို ကိုကိုျမင္နိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပးပါ ။
မိဘေတြနဲ႕လည္း အဆင္ေျပေအာင္ေနေနာ္
ဘယ္လို အေၾကာင္းကိစၥမ်ိဳးေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ မိဘေတြကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႕။
ဒီတစ္ခုကိုေတာ့ က်ိန္းေသလိုက်နာပေးပါ ။

ျပန္ေတြ႕ဖို႔ ကံ ပါတဲ့ တစ္ေန႕က်ရင္ ကို တို႔ ျပန္ေတြ႕ၾကမယ္။

ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႕ ခ်စ္ပါတယ္ ငယ္...'

ကိုကိုက သိပ္ကို ေတာ္လြန္းသည္ ။
သူက ဒီလို စာမ်ိဳးကို ခ်န္ထားခဲ့ေတာ့ ေဆာင္းက သူ႕ကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႕ ေမ့ပစ္နိုင္မွာလဲ ။
သူသိေနပုံနဲ႕ ဒီလို စာမ်ိဳးကို ေဆာင္းကို ေပးခဲ့သည္ ။