(Zawgyi)
ေဆာင္း တစ္ေယာက္မွိုင္ေနတာကို
ေသာ္တာခ်ိဳတစ္ေယာက္ခမ်ာ ၾကည့္ေန၍မရေတာ့ေပ
ေမးရေတာ့မည္
"ေဆာင္း ဘာျဖစ္ေနတာတုန္း "
"ကိုကို႔ကို လြမ္းလို႔ "
" ျပန္လာမွာေပါ့ဟယ္ နင္ကလည္း"
"ညကလည္း ဖုန္းဆက္တာမကိုင္ဘူး"
"မအားလို႔ေနမွာေပါ့"
ကိုကို႔ဆီကို ညကဖုန္းဆက္တာမရေပ
ဖုန္းေတာ့မကိုင္ေပမယ့္ message
ေတာ့ ျပန္ပို႔သည္။
'အဘိုးတို႔နဲ႕ စကားေျပာေနလို႔
မနက္မွဖုန္းျပန္ဆက္လိုက္မယ္'
အခုမနက္.ေက်ာင္းမသြားခင္မွာလည္း ကိုကို႔ဆီက ဖုန္းမလာေပ
မ်က္လုံးအိမ္မွာ မ်က္ရည္ေတြေဝ့သီလာသည္...
တစ္ေန႕ေလာက္ ေဝးသြားတာနဲ႕ ကိုကိုက ငယ့္ကိုေတာင္ ဂ႐ုမစိုက္နိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့...ငယ္ ကိုကို႔ကို ခ်စ္မိတာမမွား ေလာက္ပါဘူးေနာ္...
မ်က္ရည္ေတြက စီးက်လာျပန္သည္
ကိုကိုနဲ႕ ပတ္သက္ရင္အေသးအမႊား ကိစၥေလးေတြေတာင္ ေဆာင္း မခံနိုင္
ကိုကို႔ကို အဆုံးစြန္ထိ ႐ူးမိုက္ေနမိတာ
ကိုကိုက ေဆာင္းေပၚကို ခ်စ္ေပးေနတဲ့ အခ်စ္ေတြကို သံသယမဝင္သင့္ေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလက် ကိုကိုသာေဆာင္းကို တကယ္မခ်စ္ခဲ့ရင္ .....
ဆိုတဲ့ စိတ္ပ်က္စရာ အေတြးေတြက ဝင္ ဝင္လာတတ္သည္။
ေဆာင္း ကိုကိုနဲ႕ပတ္သက္လာရင္ ႏုလြန္းတဲ့ ႏွလုံးသားက ပိုႏုလာကာ
လုံဝကို အထိအခိုက္မခံနိုင္ေပ။
သူတစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ ပထမဆုံးခ်စ္ဖူးခဲ့သူမို႔ သူ႕ေၾကာင့္အခ်စ္ကို နားလည္လာရသူမို႔ အရမ္းကိုတြယ္တာလြန္းမိသည္...။
X x x x x x x x x x x x x x x X
ငယ္ နဲ႕ျပႆနာတက္ၿပီး ခရီးထြက္လာရေတာ့ သြန္းစိတ္ထဲတြင္ အဆင္ေျပလွေပ
အဘိုးရဲ႕ ေမြးေန႕မို႔သာပဲ မတတ္သာလို႔
သြားရတာ
ငယ္ စိတ္ဆိုးေရာေျပေနၿပီလား
ရန္ကုန္က အဘိုးအိမ္ကိုေရာက္တာနဲ႕
အဘိုးနဲ႕ စကားေတြေျပာေနလိုက္တာ
ညနက္ေတာ့သည္
အဘိုးလည္း သူ႕ေျမးေလးကို လြမ္းေနရွာမွာေပါ့ အဘိုးနဲ႕သာ စကားေျပာေနရတာ စိတ္ေတြက ငယ့္ဆီမွာပင္
ငယ္ကို ဟိုေန႕ညေနက ကိစၥကို ေသခ်ာေမးကာ ရွင္းရဦးမည္....
အဘိုးနဲ႕စကားေျပာၿပီးေတာ့ အခ်ိန္က
ညဥ့္နက္ေနၿပီျဖစ္၍ ငယ္လည္း အိပ္ေနေလာက္ၿပီ သြန္းလည္း ဖုန္းဆက္ခ်င္ေပမယ့္ ဆက္လို႔အဆင္မေျပေတာ့ေပ။
YOU ARE READING
In The End
Random(Zawgyi + Unicode) ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႕ ခ်စ္ပါတယ္...... နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ချစ်ပါတယ်......
