(Zawgyi)
"ငယ္ မရွိဘူးလား အန္တီ"
"ေအာ္ သမီးလာေလ ထိုင္ ငယ္ေလးက လမ္းထိပ္ကသူ႕ေမာင္တစ္ဝမ္းကြဲဆီ သြားတယ္ မၾကာဘူး ျပန္လာလိမ့္မယ္"
သြန္း ငယ္နဲ႕ေတြ႕ဖို႔ ငယ့္အိမ္ကို ေရာက္လာေပမယ့္ ငယ္ႏွင့္မေတြ႕ရ ငယ့္မာမီႏွင့္သာ ေတြ႕ရေလသည္ ။
ငယ့္ မာမီနဲ႕သြန္း အခုမွ ေတြ႕ဖူးျခင္းျဖစ္သည္။
ငယ္က ငယ့္မာမီဆီက အလွတရား အေမြေတြကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္ႀကီး လက္ခံထားသူပဲ ဆိုတာ ငယ့္မာမီကို မ်က္ျမင္ေတြ႕ေတာ့ သိရေလသည္ ။
"သမီးနဲ႕ ငယ္ေလးနဲ႕ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ေနတယ္ဆို "
ငယ့္ မာမီရဲ႕ အစမပ်ိဳးဘာမပ်ိဳးနဲ႕ ဖ်တ္ကနဲ ေျပာခ်လိဳက္မႈမွာ ေသာက္ေနတဲ့ေရေတြ လည္ေခ်ာင္းထဲမွာ ဂယက္
ထကာ သီးေတာ့သည္ ။
"အို ရရဲ႕လား ..."
"အဟြတ္..အဟြတ္ ရ ရပါတယ္
အန္တီ ဆက္ေျပာပါ"
"အင္း ဒါဆို အန္တီ ဆက္ေျပာမယ္ေနာ္ ငယ္ေလးက ေနာက္ႏွစ္ဆို ဆယ္တန္းတက္ရေတာ့မယ္ အန္တီသူ႕အေပၚမွာ တာဝန္မေက်မႈေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ ဒါေပမယ့္ ငယ္ေလးရဲ႕ ပညာေရးမွာေတာ့ အန္တီ အလုံးစုံ တာဝန္ေက်ခ်င္တယ္ သမီးရယ္...
ငယ္ေလးကို ေနာက္ႏွစ္မွာ စာကိုပဲ ေသချာအာရုံစိုက်နိုင်အောင်......"
"အန္တီေျပာခ်င္တာ သမီး သိပါတယ္ မဟုတ္ရင္ေတာင္မွ သမီးလည္း ငယ့္ကို ေနာက်နှစ်မှာ အဆက္အသြယ္ ခဏျဖတ္ထားဖို႔ စဥ္းစားထားပါတယ္"
လူႀကီးရဲ႕စကားကို ျဖတ္ေျပာလို႔ ရိုင္းတယ္လို႔ပဲ ထင္ထင္ ငယ့္ မာမီဆီက ေနာက္ထြက္လာမယ့္ စကားေတြက အေတာ္အတန္မဟုတ္ပဲ ငယ္နဲ႕သြန္းကို ခြဲဖို႔အတြက္ စကားလြန္ေတြ ကို သြန္း နားနဲ႕ဆက္ဆက္ နားမေထာင္နိုင္ ။
"ေက်းဇူးပါ သမီးရယ္
အန္တီ အခုလို သမီးကိုေျပာတာေတြကို ငယ္ေလးကို ျပန္မေျပာပါနဲ႕ေနာ္ ငယ္ေလး အန္တီ့ကို အျမင္ေစာင္းသြားမွာ စိုးလို႔ပါ "
"ဟုတ္ကဲ့ပါအန္တီ ျပန္မေျပာပါဘူး
စိတ္ခ်ပါ"
"အန္တီ သမီးတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို သေဘာမတူဘူး ရယ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးကြယ္
ဒါေပမယ့္ အန္တီ့သမီးေလးကို ေယာက္်ားေလးနဲ႕ပဲယူယူ မိန္းကေလးနဲ႕ပဲယူယူ အန္တီ ဘာမွမေျပာလိုပါဘူးကြယ္ သူ႕ကို တင့္ေတာင္းတင့္တယ္ ထားနိုင္မယ့္ လူမ်ိဳးရဲ႕ လက္ထဲကိုပဲ ထည့္ေပးခ်င္တယ္"
YOU ARE READING
In The End
Random(Zawgyi + Unicode) ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႕ ခ်စ္ပါတယ္...... နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ချစ်ပါတယ်......
