(Zawgyi)
သြန္း ရန္ကုန္ကေန ဟသၤာတကို ျပန္လာေနတဲ့ လမ္းမွာ ညတုန္းက အဘိုးေမြးေန႕ပါတီမွာ ေသာက္တာ အေတာ္ေလးမ်ားသြားလို႔ ေခါင္းေတြေထြေနသည္ ။
အေမကေတာ့ ရန္ကုန္မွာ ေနက်န္ခဲ့သည္။ အေမ့ရဲ႕ကားကို ယူၿပီးေမာင္းျပန္လာခဲ့တာ... ငယ့္ကို လြမ္းလြန္းလို႔
ဟသၤာတၿမိဳ႕ထဲကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အိမ္ကိုမျပန္နိုင္ေသး ဒီေန႕ကစေနေန႕ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းပိတ္သျဖင့္ ငယ္ က်ဴရွင္တြင္သာရွိလိမ့္မည္
ကားကို ေသာ္ေလးအိမ္ ငယ္ရွိရာကို ေမာင္းလိုက္တယ္ ။
ေသာ္ေလးတို႔ လူေတြအုပ္လိုက္ႀကီးပါလား ဘယ္သူေတြလဲဟ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ....
ကားကို ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ရပ္လိုက္ၿပီး လူအုပ္ႀကီးဆီ သြားလိုက္သည္။
ဟင္...ငယ္..
"ငယ္.."
သြန္းဆီရာကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တဲ့ သူမ
ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းမွာ ေသြးေလးေတြစို႔ေနတယ္
သြန္း အလန့္တၾကား ငယ့္ဆီကို ေျပးသြားမိသည္...
မ်က္ႏွာႏုႏုေလးကို ဖြဖြေလးကိုင္ကာ
"ငယ္...ႏႈတ္ခမ္းက ဘာျဖစ္တာလဲ"
ငယ္က မ်က္ႏွာလႊဲသြားတယ္။
"ဒီမွာ အမက ဘယ္သူလဲ"
အေနာက္ဘက္က အသံေၾကာင့္
သြန္းလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္...
"နင္ကေရာ..ဘယ္သူလဲ
ငါ့ရဲ႕ ငယ္ကို ဒီလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ ဘယ္သူလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္ပဲ..အမက ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ"
ကိုယ္ေတာင္ တစ္ခါမွ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း မကိုင္ဘူးတဲ့ မ်က္ႏွာေလး အျမတ္တနိုးနဲ႕ နမ္းရွိုက္ရတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကို ေသြးထြက္ေအာင္ နာက်င္ေအာင္ လုပ္ရဲတယ္ေပါ့....
အဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို လက္သီးနဲ႕ ထိုးလိုက္တယ္....
"ကိုကို!!!"
ငယ့္ရဲ႕ ေအာ္သံကိုၾကားတယ္...
သြန္း နားကို ပိုတိုးလာတဲ့ ေကာင္ေလးေတြကို ေတြ႕ရတယ္...
ေဘးနားက ေသာ္ေလးရဲ႕ အေဖနဲ႕ဦးေလးက အေျခအေနေတြကို ဝင္ထိန္းေပးတယ္
႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲအေျခအေနေတြက ရဲေတြေၾကာင့္ ၿငိမ္သြားရတယ္...
ငယ့္ကို ျပႆနာလာရွာတဲ့ ဆယ္ေယာက္ေလာက္ရွိတဲ့ ေကာင္ေလးေတြ အုပ္စုကို ရဲေတြဖမ္းသြားတယ္
ေသာ္ေလး အေဖနဲ႕ ဦးေလးေၾကာင့္
သြန္းနဲ႕ ငယ္ ပါ စခန္းကို လိုက္မသြားခဲ့ရဘူး....
YOU ARE READING
In The End
Casuale(Zawgyi + Unicode) ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႕ ခ်စ္ပါတယ္...... နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ချစ်ပါတယ်......
