(Zawgyi)
ဇူလိုင္လ ရဲ႕ လလယ္ေလာက္
မိုးေတြအသည္းအထန္ ႐ြာေနတဲ့ ညေနခင္း ....
ေဆာင္း ဂိုက္ျပေပးေနရတဲ့ ကေလးရဲ႕ အိမ္ကေန ထီးေလးေဆာင္းကာ ျပင္းထန္လြန္းတဲ့ မိုးေရေတြၾကားမွာ ခပ္သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္ကာ
အိမ္သို႔ျပန္လာေနတယ္ ။
အိမ္နားေရာက္ခါနီး လမ္းလယ္ေလာက္မွာ ခံစားလိုက္ရတဲ့ ခံစားမႈ
ေဆာင္းရဲ႕ ထီးကို တစ္စုံတစ္ေယာက္က ဆတ္ကနဲေနာက္ကေန လွမ္းအဆြဲ အဟုန္ျပင္းတဲ့ ေလၾကမ္းကလည္း ေဆာင့္ကာ အတိုက္ ေဆာင္းရဲ႕ ပိန္ပါးလွပ္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္က ထီးကိုလွမ္းဆြဲတဲ့ တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲကို ၿပိဳက်သြားေတာ့တယ္။
ေရေတြ႐ြဲစိုေနတဲ့ ထိုလူေၾကာင့္ ေဆာင္း ပါေရေတြ စိုစြတ္စျပဳလာတယ္ ။
ထို ရင္ခြင္ထဲကေန ထြက္ဖို႔အလုပ္ ႏွာေခါင္းဝမွာ ရႉရွိုက္လိုက္ရတဲ့ ကိုယ္သင္းနံ႕ ။
မဝံ့မရဲနဲ႕ ထိုလူကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေဆာင္း မ်က္လုံးေတြေတာင္ ပ်ာေဝသြားရတယ္ ။
ထိုလူရဲ႕ မ်က္ႏွာက ေမာ့ကာသူ႕ကိုၾကည့္ေနတဲ့ ေဆာင္းမ်က္ႏွာနားကို ငုံကာနီးကပ္လာၿပီး ေဆာင္းရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူရဲ႕ေအးစက္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႕
လာထိေတြ႕ေလရဲ႕...
မိုး႐ြာေနလို႔ လူသူသိပ္မရွိေပမယ့္ ေဘးနားကေန ျဖတ္သြားတဲ့ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးေၾကာင့္ အနမ္းေတြၾကားက ေဆာင္း.ႏႈတ္ခမ္းေလး လြတ္ေျမာက္သြားရတယ္ ။
"လြမ္းေနခဲ့တာ"
ေဆာင္း ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ထိုသူကိုသာ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္ ။
X x x x x x x x x x x x x x x x x X
ေကာ္ဖီကို ဇြန္းျဖင့္ေမႊရင္း စိတ္ထဲမွာ မ်ိဳးစုံအေတြးေတြ လြန္ဆြဲေနတယ္ ။
သူ႕ကို ဘယ္လိုစကားမ်ိဳးေျပာရမွာလဲ။
မာနထိန္းကာ ဟန္ေဆာင္ၿပီး
ရင့္ရင့္သီးသီး ေျပာရမွာလား၊ ႏွလုံးသားထဲကအတိုင္း သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကို နမ္းရင္း လြမ္းေနတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ေျပာရမွာလား။
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ မခ်နိဳင္ေသးခင္မွာပဲ
ေနာက္နားက ေျခသံကို ၾကားရသျဖင့္
ေကာ္ဖီကို ေမႊေနျခင္းအား ရပ္ကာ ေကာ္ဖီခြက္ကို သူ႕ထံကမ္းေပးလိုက္တယ္။
"အခန္းထဲမွာ ႏြေးႏြေးေထြးေထြး မေနဘဲနဲ႕ ဘာလို႔ အျပင္ထြက္လာတာလဲ ေအးကေအးနဲ႕"
YOU ARE READING
In The End
Random(Zawgyi + Unicode) ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႕ ခ်စ္ပါတယ္...... နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ချစ်ပါတယ်......
