(Zawgyi)
ငယ့္ကို ႀကိဳဖို႔ ငယ့္ရဲ႕ေက်ာင္း တစ္နည္း တစ္ခ်ိန္ကသြန္းရဲ႕ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးေရွ႕ဆီ သြန္း ေရာက္ေနတယ္
ေက်ာင္းဆင္းဖို႔အခ်ိန္က အနည္းငယ္လိုေသးသျဖင့္ ဆိုင္ကယ္ေပၚမွာပဲထိုင္ကာ ငယ္တို႔ထြက္အလာကို ေစာင့္ေနမိသည္...
တစတစနဲ႕ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို လာႀကိဳတဲ့လူေတြမ်ားလာတယ္...
ဆရာမတစ္ေယာက္က ေက်ာင္းတံခါးကိုလာဖြင့္တယ္။
ေဟာ....ထြက္လာၾကၿပီ...
ေက်ာင္းသူေလးေတြ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းထဲမွထြက္လာတယ္။
သြန္း ၿပဳံးေနမိတယ္ သြန္း ကိုျမင္ရင္ ျဖစ္သြားမယ့္ အံ့ၾသသြားမယ့္ ငယ့္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကို....
သို႔ေပမယ့္ သြန္းရဲ႕အၿပဳံးေတြက ေပ်ာက္ကြယ္သြားရေတာ့တယ္
ငယ့္ေဘးနားက ေကာင္မေလးက ဘယ္သူလဲ
ငယ္ရဲ႕ ပခုံးကိုဖက္ထားၿပီး ပါးႏုႏုေလးေတြကိုလည္း သူ႕လက္ေတြနဲ႕ ဖ်စ္ေနတယ္...
သူဘယ္သူလဲ...ငယ္ ဘာလို႔ၿပဳံးေနရတာလဲ
အျပင္ကိုေရာက္တဲ့အထိ ငယ့္ရဲ႕ ပခုံးကိုဖက္ထားကို မလႊတ္ေပးသည့္အျပင္
ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီး စကားေတြေျပာလိုက္ၾကနဲ႕ ရယ္လိုက္ၿပဳံးလိုက္ၾကနဲ႕
ငယ္ မင္းေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနတယ္ေပါ့
သြန္း သူတို႔ဆီကို ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး
"ေဆာင္းႏွင္းစက္!!!"
"ဘုရား!!"
အတန္းထဲက သူငယ္ခ်င္းနဲ႕စကားေျပာေနတုန္း ေဆာင္းနာမည္ကို ေခၚသံေၾကာင့္ လန့္သြားေလသည္
အသံကက်ယ္လြန္းသည္
ေဒါသေတြလည္း ပါေနသေယာင္
"လိုက္ခဲ့"
"ကိုကို...ဘယ္လိုေရာက္လာ..."
လက္ကို ေဆာင့်ဆွဲကာ ေခၚလာလိုက္တယ္...
မရဘူးငယ္ မင္းနဲ႕ပက္သတ္ရင္ မရဘူး ငယ္...
မင္းက ငါ့အပိုင္ပဲ တျခားလူေတြနဲ႕ မင္းရယ္ေမာေနဖို႔မလိုဘူး ငါ့ေၾကာင့္ပဲ မင္းရယ္ရမယ္ ငိုရမယ္
ငါ့ေၾကာင့္ပဲ...မင္းဆိုတာျဖစ္တည္ရမယ္
X x x x x x x x x x x x x X
"ကိုကို ဘယ္ကေနဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲဟင္"
"ကိုကို..."
"စိတ္ဆိုးေနတာလား...ကိုကို ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
YOU ARE READING
In The End
Random(Zawgyi + Unicode) ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႕ ခ်စ္ပါတယ္...... နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ချစ်ပါတယ်......
