KURŞUN

Gerçekler&

Multimedya: Araf KURŞUN

Bölüm şarkısı: Zeynep bastık- Mod

''Hasret bile güzeldi, geceye hayalin düşünce.''

İyi okumalar.

17. BÖLÜM 'GERÇEKLER'

Uzun zamandır okula gitmemiş olmam zor geliyordu. Bir aydır okula gitmiyordum. Konuları evde çalışarak pekiştirmiştim, ama artık zor geliyordu. Zerrin öğretmenin anlattığı hiç birşeyi anlayamıyordum artık. Derin bir of çektim. Ders bitiminde müdürün odasına gidip gelmediğim günler için doktordan aldığım raporları verdim. Böylelikle yok yazılmayacaktım. Artık okula geri dönmüştüm, bu âdeta beni hayata kavuşturmuştu. Kendimi daha zinde hissediyordum. Ama bir yandan da bir o kadar ruhsuzdum. Nedenini bilmiyordum, derslerden epey geri kalmam canımı sıkıyordu.

"Pamuk şekerim?"

Civciv yanıma gelip boynuma sarıldı. Onun mavi gözlerini görmek, Araf'ı aklıma getirmişti. İçimde bir kıpırtının çalkalandığını hissettim. Gözlerimi bir saniyeliğine kapatıp geri açtım.

"Naber, daha iyimisin?"

Varla yok arasi kafa sallamıştım. İyiydim evet, ama çok da iyi değildim. Yaşadıklarımın ağırlığı, kalbimi zorluyordu.

"İyi değil gibisin birtanem?"

İlgili sesinin ardından omuzlarıma dokundu. Civciv benden biraz uzundu, abisine çekmişti. Abisi gibi uzundu oda.

"İyiyim civciv, sadece biraz.. Ruhen çöküntüdeyim galiba."

Derin bir nefes alıp dudaklarımı ısırdım. Ve devam ettim, "Derslersen epey geride kalmışım, hiçbir dersten birşey anlamadım."

Üzüntülü sesime kendim bile acımıştım. Derslerden kalmam benim için çok önemliydi. beş-altı ay kadar sonra Üniveriste sınavına girecektim, ve derslerden kalmak benim için alehime degildi.

"Ya pamuk şekerim takma kafaya. Ben seni çalıştırım."

Gözlerim patlamıştı bir anda. Civciv gülümseyerek bana bakıyordu, öyle ki gözlerinin içinin güldüğü hissettim.

"Matematikten iyi anlıyor musun?"

Dedim heyecanla. Yerimde duramıyordum, ciddi anlamda matematikten geri kalmıştım. Bir ayda çok fazla konu kayıp etmiştim.

"Evet, hemde çok iyi. En sevdiğim ders matematiktir."

Dedi kendinden emin, ve hafiften kibir barındıran sesi ile. Bilmiş bilmiş konuşmuştu gıcık. Kocaman gülümseyip yanağından öptüm.

"Tamam o zaman civciv akşam bize gel."

Düşünceli bir ifâde ile yüzüme bakıp, dudaklarını ısırdı.

"Sen abimin evine geleceksin, orda çalışıyorsun sonuçta. Orda buluşalım, zaten nehirde oraya geliyor. Ayrıca abim benden daha iyi matematikten anlar, biz ikimizde sana yardım ederiz."

Dedi tane tane. Sesi öyle ikna ediciydi ki. Gözlerimin içine kabul et dercesine bakarken derin bir nefes aldım.

"Tamam orda görüşürüz."

Dedim ve yanağından öpüp kolidorda yürümeye başladım. Ayağıma giydiğim beyaz spor ayakkabım yırtılmaya başlamıştı. Ne zaman maaş alacağım diye düşünmeden edemedim, bir ay hiç çalışmamıştım ki. Ondan önce ise sadece bir hafta çalışmıştım. Doğru düzgün çalışmamışken maaş almam anormal olurdu.