City of Love Series #1: Sweet Catastrophe

28

Our third Anniversary came. We celebrated it on Bucari. The little Baguio of Iloilo. We planned to have a relax there also.

Basti noticed that I've been silent these past weeks. Hindi ko na mapigilang isipin kung ano na ang nangyayari sa aming magkakaibigan.

Malapit na din kaming humantong sa huling taon namin sa kolehiyo at isa din yon sa kinakatakot ko. Baka mawalan na talaga kami ng oras sa isa't-isa.

Luckily I have Basti. He took care of me in past few weeks. He kept saying words that will helps me to think in a positively way.

Habang nasa biyahe kami ni Basti ay patuloy pa din ang pag-aalala niya kung kamusta na ako.

Kaya winala ko muna yon sa isipan ko dahil na din araw namin to ni Basti. Ayokong isipin niya na dinadala ko ang mga gumugulo sa isip ko sa araw na para sa amin.

Nakarating na kami sa Bucari, pagkapasok pa lang namin ay nakalimutan ko na kaagad ang bumabagabag sa isip ko.

It was very relaxing.

After Basti pitched the tent, we turned off our phones. May dala naman siyang camera.

Kahit isang araw lang muna makalimutan muna namin ang mga bagay na gumugulo sa amin.

We bought foods before we go here. At medyo napadami iyon. Today is Friday wala kaming pasok dahil na din may Dinagyang. Wala ding masyadong tao dito dahil hula ko lahat ay nasa city.

Dalawang araw kami dito ni Basti. Hanggang matapos ang Dinagyang ay dito muna kami. Nagdala din ako ng mga libro at si Basti naman ay ang gitara niya. Para may libangan naman kami.

Sometimes we just need a break from reality to protect our mind and also to protect ourselves.

Basti and I has a same mindset always. Kaya na din siguro umabot kami ng tatlong taon.

Sa tatlong taon hindi ko pa naranasan masaktan ng dahil sakanya. Napaiyak niya man ako pero hindi iyon dahil sa sakit, kung hindi dahil sa saya na nararamdaman ko.

I love how he love our relationship.

Medyo sumisilip na ang gabi kaya naghanda na kami ni Basti para sa hapunan namin. Meron kaming dalang lutuan kaya si Basti ang nagluto at ako naman ang nagsaing.

Bukas ay pupunta kami sa Imoy falls at sa huling araw naman namin dito ay maglilibot naman kami.

Habang kumakain kami ni Basti ay nag-uusap lamang kaming dalawa tungkol sa gusto naming mangyari sa future para sa sarili namin at para na din sa amin.

He's so excited that he'll take care of their business and I'm so excited for him too.

Hindi niya kasi iniisip ang sariling kagustuhan niya pag siya na ang humawak ng kompanya nila. Mas iniisip niya pa kung paano matutulungan ang mga tao at mga empleyado nila.

I admire his dedication very much. Hindi mapagkakaila na ipapahawak agad sa kaniya ang kompanya ng pamilya nila pagkatapos niyang magkolehiyo.

When I graduated I'll find for a job, hindi ko pa alam kung saang kompanya ang gusto ko. Pero gusto ko sana yung makakaipon ako.

Gusto ko kasing bumalik dito si mama at mga kapatid ko. Pero hindi ko alam kung paano ko gagawin iyon. Ayaw ko namang isipin nila na gusto ko na bumalik sila dito dahil nandito ang kaligayan ko.

Matapos naming kumain ni Basti ay kumuha siya ng alak para sa aming dalawa at kinuha niya ang gitara niya.

Nasa labas lamang kami ng tent at nakaupo. Kinuha na din ni Basti ang kanyang gitara at nag strum.